Πέμπτη, Ιανουαρίου 7

Φέτος μάθαμε να μετράμε το χρόνο μέσα από στιγμές…

Φέτος μάθαμε να μετράμε το χρόνο μέσα από στιγμές...

Φέτος έμαθες πως το μαζί είναι πιο δυνατό από το εγώ. Πως σε ένα κόσμο που δεν υπάρχει η ασφάλεια της προσωπικής ελευθερίας, δεν μπορούμε σαν μονάδες να αναζητάμε θέλω μας.

Φέτος μάθαμε να κάνουμε υπομονή. Μείναμε κλεισμένοι σε 4 τοίχους αντιμέτωποι με τον εαυτό μας και τις αντοχές του. Ζήσαμε ένα σενάριο που έμοιαζε βγαλμένο από ταινία. Περιορίσαμε την ελευθερία μας και αφήσαμε την τεχνολογία να μας φέρνει την ανθρώπινη επαφή με αυτούς που αγαπάμε. Περάσαμε και περνάμε δύσκολα. Είδαμε πως οι γιορτές πέρα από τα λαμπερά φωτάκια που φέρνουν μαζί τους, αν δεν μοιράζονται με τους ανθρώπους που αγαπάμε, είναι απλές καθημερινές μέρες. Μα εκείνη η μαγεία τους μας φέρνει την αισιοδοξία ενός καλύτερου αύριο.

Φέτος δοκιμάσαμε τις αντοχές μας. Μάθαμε να εκτιμάμε όλες εκείνες τις μικρές ελευθερίες που είχαμε τόσο δεδομένες. Μάθαμε να μετράμε το χρόνο όπως θα έπρεπε αλήθεια να το κάναμε τόσα χρόνια. Να τον θεωρούμε τόσο ακριβό όσο έχουμε την υγεία μας και τους ανθρώπους που αγαπάμε να τον μοιραζόμαστε.

Φέτος, μάθαμε πως τα αντικείμενα είναι απλά άψυχα πράγματα. Μάθαμε να μετράμε το χρόνο μέσα από στιγμές. Η χαρά της προσμονής, η αίσθηση της αγκαλιάς των δικών σου ανθρώπων, η ζεστασιά στο χαμόγελο τους, η μυρωδιά της πραγματικής ευτυχίας. Μάθαμε να δαμάζουμε τα θέλω μας απέναντι στα πρέπει. Μάθαμε να περιμένουμε τις καλύτερες μέρες που σίγουρα θα έρθουν.

Φέτος, είναι διαφορετικές αυτές οι γιορτές. Είναι αλλιώτικο το γιορτινό τραπέζι. Είναι πολλές οι καρέκλες που θα μείνουν άδειες. Είναι πολλά τα θέλω που μπήκαν σε αναμονή. Φέτος, ήταν πιο ζεστά τα σ’αγαπώ που ξεστομίσαμε. Ήταν πιο σφιχτές οι αγκαλιές που κάναμε, πιο εγκάρδια τα χαμόγελα που μοιράσαμε σε όποιον τα είχε ανάγκη. Φέτος καταλάβαμε πόσο μικρή είναι η ζωή για να μην την μοιράζετε. Μάθαμε να είμαστε λίγο περισσότερο άνθρωποι.

Φέτος να κρατάς σφιχτά το μάθημα που πήραμε. Να εκτιμάς κάθε ανάσα που μπαίνει στα πνευμόνια μας, να δίνεις στον εαυτό σου το χρόνο να αγαπά όσα μικρά είχαμε τόσο δεδομένα. Την αξία της οικογένειας, τη χαρά να μοιράζεσαι με όσους αγαπάς εκείνες τις δύσκολες ανούσιες λεπτομέρειες που μας έκαναν να ξεχνάμε πως ζωή είναι φτιαγμένη για να την ζούμε στον ήλιο και όχι στα σκοτάδια όσων στιγμών μας έκαναν να ξεχνάμε πως είναι τόσο μα τόσο ωραία και ακριβή για να την σπαταλάμε στη στεναχώρια.

Φέτος, πες ένα μεγάλο ευχαριστώ για ότι σε έκανε πιο δυνατό, δώσε το χαμόγελο σου σε όποιον το έχει ανάγκη και μην ξεχνάς πως οι καλύτερες μέρες είναι αυτές που μοιράζονται.

-Sponsored Ad-https://enallaktikidrasi.com/2021/01/fetos-mathame-metrame-xrono-mesa-stigmes/

    Συγγραφέας Χριστιάνα Παναγίδου

    Δεν υπάρχουν σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου

    Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

    Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .