Το χωριό της Τουρκίας όπου οι άνθρωποι βαδίζουν ακόμη με τα τέσσερα!

 ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑΝΕ ΜΕ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

Τέσσερα αδέλφια ενός χωριού της Νότιας Τουρκίας  περπατούν με τα τέσσερα, όπως τα ζώα. Τα αδέλφια αυτά είναι μεταξύ 14 και 32 ετών, και είχαν και έναν πέμπτο αδελφό, που σήμερα έχει πεθάνει.

Μολονότι ενήλικες, συνεχίζουν να είναι τετράποδοι και, όπως ήταν αναμενόμενο, η περίπτωσή τους προκαλεί έντονες συζητήσεις μεταξύ των επιστημόνων. Γιατί το κάνουν; Έχουν πράγματι ένα γενετικό ελάττωμα, όπως φαίνεται να έχει διαπιστωθεί; Και αν είναι έτσι, μήπως επανεμφανίστηκαν πρωτόγονα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, που η εξέλιξη είχε αφήσει πίσω της εκατομμύρια χρόνια πριν, τότε που περάσαμε στο όρθιο βάδισμα; Πρόκειται, άραγε, για αταβισμούς, δηλαδή για «κληρονομιά» κάποιων ιδιοτήτων από μακρινούς προγόνους, οι οποίες δεν είχαν εμφανιστεί για δύο - τρεις γενεές; Είναι στ’ αλήθεια μία παραπάνω απόδειξη ότι οι άνθρωποι εξελίχθηκαν από όντα όμοια με τους σημερινούς πιθήκους, όπως μαρτυρούν άλλες δυσπλασίες παιδιών, τα οποία γεννιούνται με τρίχωμα, με ουρά ή με περισσότερες από δύο θηλές; 

Η ασθένεια από την οποία υποφέρουν τα αδέλφια από την Τουρκία ονομάστηκε «σύνδρομο του Ούνερ Ταν» από το όνομα του ερευνητή που τους μελετά εδώ και τρία χρόνια, του Ούνερ Ταν, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Cukurova των Αδάνων. Μέχρι το πρώτο έτος της ηλικίας τους, ήταν σχεδόν φυσιολογικοί. Βέβαια, μπουσουλούσαν με έναν τρόπο αλλόκοτο, όπως οι πίθηκοι, στηρίζοντας το βάρος στα χέρια και τα πέλματα, αντί για τα χέρια και τα γόνατα. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος τύπος βαδίσματος συνηθίζεται από πολλά βρέφη, τα οποία αργότερα μαθαίνουν να περπατούν κανονικά με τα πόδια. Εκείνοι όχι.

«Κάθονται όπως οι πίθηκοι», λέει ο Ούνερ Ταν. «Σπάνια σηκώνονται όρθιοι, αλλά όταν το κάνουν λυγίζουν τα γόνατα και το κεφάλι, όπως οι χιμπατζήδες. Σαν κι αυτούς, προχωρούν διαγωνίως. Το βάρος κατανέμεται ισομερώς στο αριστερό πόδι και το δεξί χέρι. Όσο για το δεξί πόδι και το αριστερό χέρι, απλώς κρέμονται. Στη συνέχεια, η στήριξη γίνεται στις αντίθετες πλευρές. Το περπάτημά τους έχει ροή, χωρίς σημάδια αποσυντονισμού και διστακτικότητα. Συν τοις άλλοις, έχουν φτωχό λεξιλόγιο, αποτελούμενο από καμιά εκατοστή λέξεις, ξέρουν να μετρούν μόνο μέχρι το δέκα, δεν γνωρίζουν πού κατοικούν, ούτε το έτος, την ημέρα, την ώρα, την εποχή». Η εν λόγω ανωμαλία έχει γενετική βάση. Στην ουσία, αν επιστρατεύαμε όρους επιστημονικής φαντασίας, θα λέγαμε ότι τα άτομα αυτά είναι «μεταλλαγμένα». Με άλλα λόγια, το DNA τους περιέχει μια μετάλλαξη που τους κάνει διαφορετικούς. Εξακολουθούν όμως να συμπεριλαμβάνονται στο ανθρώπινο είδος. 

//tofanari.b