Παρασκευή, Φεβρουαρίου 12

Ελάτε σε μας. Σώζουμε καλύτερα...

Του Γιώργου Κράλογλου

Σε "δημοπρασία" η σωτηρία των μικρομεσαίων. Η κυβέρνηση 5,6 δισ. Σκοτωμός στην αντιπολίτευση. Χαρίζουν χρέη, ΦΠΑ και επιστρεπτέες. Ποιοι οι τυχεροί; 

Τι μας λέτε τώρα. Έτσι τους ξεπετάς τους μικρομεσαίους, στο Ελλαδιστάν των Βαλκανίων. Τη μεσαία τάξη... τους βιοτέχνες, τους μικροέμπορους και τους φασονίστες... Πού αλλού θα βρεις τόσο πελατειακό "ζουμί". 

Προφασίζεσαι ότι θέλεις να σώσεις τους εργαζόμενους (έτσι και αλλιώς χειρότερα από την κατάσταση που τους έχεις δεν γίνεται) και αρχίζεις ταξίματα. Τις μοιρασιές στην τάξη των μικρών και μεσαίων. Των επαγγελματιών που κοιμάσαι και ξυπνάς με τον πόνο τους...

Η οικονομία όμως,  το μείγμα της, το μοντέλο της, η ανταγωνιστικότητά της σου είναι πράγματα αδιάφορα. Πελατειακό δυναμικό ψάχνεις να βρεις. Πελάτες, να είσαι έτοιμος γιατί δεν ξέρεις πότε θα χρειαστούν οι εκλογές. Αυτό είναι το κυρίως ζητούμενο.   

Αν συμβαίνει να είσαι κυβέρνηση τα πράγματα είναι μεν δύσκολα αλλά και ελεγχόμενα. Η πολιτική κάνει κουμάντο στην οικονομία. Τινάζεις λεφτόδεντρα του κορβανά από τη σοδειά των φορολογούμενων και με τις ευλογίες της Ε.Ε (επειδή είσαι υπό τη σκληρή οικονομική κηδεμονία τους) ξεκινάς μοιρασιές, χατίρια σε πληρωμές και παρατάσεις σε χρέη.

Η οικονομία,  οι μεταρρυθμίσεις,  για να προσαρμοστείς στα μηνύματα των καιρών,  οι επενδύσεις που έχει ανάγκη η οικονομία και η κοινωνία για θέσεις εργασίας ταιριαστές με την προσφορά στελεχών και επιστημόνων, σε δεύτερη μοίρα. Πού να αφήσεις τη "δημοπρασία" για κέρδη από το πελατειακό δυναμικό των μικρομεσαίων...   

Αν είσαι κόμμα εξουσίας στην αντιπολίτευση τα πράγματα είναι περισσότερο από εύκολα. Με τη σκέψη ότι δεν σε πιστεύανε ούτε σαν κυβέρνηση,  χαρίζεις ό,τι σου έρχεται στο κεφάλι. Χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς εγγυήσεις. Κόβεις χρέη από όπου σου αρέσει. Χαρίζεις κόκκινα δάνεια. Μοιράζεις ό,τι επιδόματα ακούγονται  λαϊκίστικα. Μήπως θα σε ψηφίσουν για την μπουρδολογία σου;  Από αγανάκτηση θα σε ψηφίσουν και πάλι. Έτσι συμβαίνει,  μια 20ετία στο Ελλαδιστάν.  

Η οικονομία όμως του 2024 (εφόσον οι εκλογές γίνουν όντως το 2023)  σου είναι εντελώς αδιάφορη. Ποιος ζει ποιος πεθαίνει, ως τότε. Ο κορβανάς να είναι γεμάτος, τα δανεικά να τρέχουν από τις αγορές και ποιος νοιάζεται για την παραγωγή,  για τον ανταγωνισμό, για την προσφορά δουλειάς. Τα επιδόματα τι τα έχουμε... Μοίραζε λεφτά στο Ελλαδιστάν και μη νοιάζεσαι ποιος τα παίρνει.     

Αν είσαι κόμμα που δεν θα γίνεις ποτέ κυβέρνηση, το "παιχνίδι" προσφοράς στην "δημοπρασία" σωτηρίας... των μικρομεσαίων είναι περισσότερο από εύκολο. Κατεβάζεις από το ράφι σου τις ληγμένες... κονσέρβες, για τα λεφτά που παίρνουν οι λίγοι της πλουτοκρατίας  κλέβοντας  τους μικρούς,  με τη βοήθεια της όποιας κυβέρνησης είναι στα πράγματα και αρχίζεις να χαρίζεις επί του ασφαλούς.

Χαρίζεις δάνεια. Χαρίζεις χρέη και προσφέρεις επιδόματα, που ποτέ δεν θα δώσεις, γιατί ποτέ δεν θα γίνεις κυβέρνηση.   

Η οικονομία σού είναι αδιάφορη. Γιατί να νοιαστείς αφού αυτά που θεωρείς ως οικονομία,  τα ανακυκλώνεις, από χρόνο σε χρόνο, μιας και στο ράφι με τις "κονσέρβες" βρίσκεις  μόνο ληγμένες...

Αν συμβαίνει και είσαι δεκανίκι κομμάτων και κυβερνήσεων (που η λαϊκή αγανάκτηση σε έχει βάλει εντελώς τυχαία στη Βουλή) έχεις τις ίδιες ακριβώς ευθύνες με το προηγούμενο κόμμα της αναφοράς μας. Αυτό που ουδέποτε θα κυβερνήσει αυτόνομα. Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά και για σένα στη "δημοπρασία" σωτηρίας των μικρομεσαίων. Διαλέγεις το κόμμα εξουσίας που πιθανόν θα σε χρησιμοποιήσει,  ως δεκανίκι, στην εξουσία και φτιάχνεις δηλώσεις αρεστές όχι τόσο στους μικρομεσαίους αλλά στο κόμμα που ίσως σε ανεβάσει στην εξουσία...

Η οικονομία δεν σε απασχολεί. Άλλωστε τα δεκανίκια της Βουλής χρησιμοποιούνται μόνο για να σχηματιστούν οι γνωστές ομάδες του "Ναι σε όλα" της κυβέρνησης που θα τα επιλέξει. 

Η νέα πολιτική "δημοπρασία", για "σωτηρία" μικρομεσαίων και μεσαίας τάξης πήρε φωτιά χθες, παρά την επικρατούσα σύγχυση από δύο μονίμως αναπάντητα ερωτήματα. Δικαιούνται καρπούς από κρατικά "λεφτόδεντρα" όλοι όσοι τα διεκδικούν; Η δε συγκεκριμένη τακτική (ως κορυφαία στην οικονομική πολιτική -όπως φάνηκε από τις θέσεις όλων των κομμάτων-) θα φέρει ανάκαμψη για όλους ή θα συνεχίζει να "σώζει", μέρος της οικονομίας, (χιλιάδων επιχειρήσεων) που, έτσι και αλλιώς, είναι για κλείσιμο, αλλά συντηρούνται  κυρίως από κέρδη πολιτικών σαν αυτή; Υπάρχει απάντηση στα ερωτήματα; 

george.kraloglou@capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .