Όνειρα μιας ολόκληρης ζωής σε μια κορνίζα με παρουσία την απουσία σου
Όσα αγάπησα ήταν εκεί ..όσα άξιζε να θυμάμαι ήταν εκεί ...
Αναμνήσεις, όνειρα μιας ζωής ...Όλα όσα δε προλάβαμε να ζήσουμε σε μια κορνίζα κρεμασμένη στον ραγισμένο τοίχο της ψυχής μου...
Να 'ρχεσαι στα όνειρά μου, να 'ρχεσαι πιο συχνά γιατί μου είναι απαραίτητη η μορφή σου
Πόσες και πόσες αναμνήσεις, πόσες θύμησες, πόσα δάκρυα ..κορνιζαρισμένα σε μια απουσία...
Όσα χρόνια και να περάσουν στη σκέψη σου η καρδιά μου θα αιμορραγεί...
Το ίδιο πλάνο μια ολόκληρη ζωή με φόντο την απουσία σου...πως θα το αντέξω;;
Μαρίζα Τσιτμή
