Φελνίκος
Αν στην Κουμουνδούρου δεν ήταν ορθολογιστές τότε είναι σίγουρο ότι κάποιοι θα απέδιδαν την κακοτυχία τους στη μεταφυσική, σε κάποια κατάρα που πλανάται πάνω από τα γραφεία τους. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του έφτιαξαν μια πολύ ωραία -και αισθητικά και επί του περιεχομένου- εκδήλωση για το ΕΣΥ και ο πρώην υπουργός και βουλευτής Α' Πειραιώς Θοδωρής Δρίτσας την τίναξε στον αέρα με την ατυχή, όπως εκ των υστέρων παραδέχθηκε, δήλωσή του για την 17 Νοέμβρη. Αντί ν' αναγκαστεί η κυβέρνηση να τοποθετηθεί στο θέμα του ΕΣΥ και της πανδημίας, που παίρνει ιδιαίτερα άσχημη τροπή, η αντιπαράθεση μεταφέρθηκε στα "κουφοντινικά", εκεί δηλαδή που θέλουν να την οδηγήσουν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του. Όπως παλαιότερα ο Παύλος Πολλάκης έτσι τώρα και ο Θοδωρής Δρίτσας, έστω και άθελά του, έδωσε την εντύπωση ότι είναι ο "χρήσιμος ηλίθιος", που βοηθά την κυβέρνηση, όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση, να βγει ...αναίμακτα από αυτή.
Και "κατάρα" δεν είναι μόνον ο Πολλάκης και ο Δρίτσας, αλλά και οι βουλευτίνες Τάνια Ελευθεριάδου (Καβάλα) και Θεοδώρα Τζάκρη (Πέλλα) καθώς και σειρά άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που με τις άστοχες, λάθος και ανερμάτιστες δηλώσεις τους έχουν βγάλει, κατά καιρούς, τον Αλέξη Τσίπρα από τα ρούχα του. Όμως "δεν φταίνε μόνον αυτοί, φταίει πρωτίστως η μεγαθυμία του Αλέξη. Αντί να τους τραβήξει το αυτί μέχρι να τους το ξεκολλήσει, τους ζητά να μετανοήσουν, προβαίνοντας σε διευκρινήσεις", μάς λέει, γλαφυρώ τω τρόπω, ένα από τους πλέον προβεβλημένους βουλευτές, που ανήκει στην λεγόμενη "προεδρική φρουρά". Και συμπληρώνει με νόημα: "Θυμίζουμε το γιοφύρι της Άρτας, που ολημερίς το χτίζανε και το βράδυ γκρεμιζόταν. Μηχανικός είναι ο Πρόεδρος, ίσως θα πρέπει να ...θυσιάσει και κάποιον κόκκορα για να στεριώσουμε". Σημειώνουμε ότι υπέρ των πειθαρχικών μέτρων, ακόμη και των καρατομήσεων, για λόγους "σωφρονισμού" τάσσονται πλέον αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ την ίδια γνώμη έχουν πολιτικοί αναλυτές και επικοινωνιολόγοι και μάλιστα ορισμένοι εξ αυτών -που συνομιλούν με τον τέως πρωθυπουργό- λέγεται ότι έχουν εισηγηθεί τη λήψη διοικητικών μέτρων, προκειμένου να διαλυθεί η εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι "σκορποχώρι" και ο Τσίπρας "αδυνατεί να επιβάλλει τη βούλησή του".
Όσο δε κι αν ακούγεται παράξενο ακόμη και στενοί συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη απορούν με την έλλειψη πυγμής του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πιθανολογούν πάντως ότι δεν θ' αργήσει η ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας, έστω και για λόγους πολιτικής του αυτοπροστασίας, θα δείξει σε κάποιον ή κάποιους "αόμματους στη γραμμή του κόμματος" την πόρτα της εξόδου. Την ίδια γνώμη φαίνεται πως έχουν και κάποιοι που ανήκουν στην "Ενωτική Κίνηση", αν και οι ίδιοι θεωρούν ότι η ανυποταξία, εφόσον συνεχίζεται, το πιθανότερο είναι να παταχθεί λίγο πριν γίνουν οι εκλογές ώστε οι παρενέργειες να είναι ελάχιστες αφού όλοι θα ασχολούνται με τις ιαχές στον "πόλεμο των δύο κόσμων" για την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας.
Με τα πειθαρχικά μέτρα διαφωνούν οι ...ομπρελοποιοί. Και ειδικά για τις περιπτώσεις που αφορούν διαφοροποιήσεις από αριστερά, όπως οι δηλώσεις Δρίτσα ή άλλες φωνές για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι, που δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα των "53", οι οποίοι υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην αντιμετώπιση των λαθών. Όπως μάς λένε "δεν μπορεί να μένει στο απυρόβλητο ο Πολλάκης, ο οποίος μάλιστα δεν ανασκευάζει όταν σφάλλει, και να ζητείται το κεφάλι του Δρίτσα, ο οποίος προέβη δις και τρις σε διευκρινήσεις για μια λάθος, όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε, δήλωσή του. Δεν μπορεί ο ένας να τρώει συνεχώς κίτρινες και στον άλλον να θέλουμε να βγει απευθείας κόκκινη ".
Κατά ορισμένους, η πραγματική κατάρα, που δέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν τον αφήνει να σηκώσει κεφάλι ακόμη και όταν κάνει κάτι καλό ή έχει δίκαιο, είναι το γεγονός ότι τα θέματα αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση είθισται να γίνονται και εσωκομματικά προβλήματα. Και φέρνουν ως τελευταίο παράδειγμα την υπόθεση Δρίτσα, η οποία εκτός από πολιτικό πρόβλημα σύγκρουσης με την κυβέρνηση έγινε και σημείο τριβής μεταξύ των τάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η πλειοψηφία των πασοκογενών αδυνατεί -κατά τα λεγόμενα πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ που τώρα βρίσκεται στον ΣΥΡΙΖΑ- να κατανοήσει "πως σε ένα κόμμα εξουσίας δευτερεύουσες αντιθέσεις γίνονται κυρίαρχες" και μάλιστα "με μεγάλη συχνότητα και ένταση", αλλά και με τρόπο "που προκαλεί αποστροφή στους πολίτες", οι οποίοι "περιμένουν και αξιώνουν από την αξιωματική αντιπολίτευση να εμφανίζεται ως η προοδευτική αλλά και ρεαλιστική κυβερνητική εναλλακτική στην δεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη".
Επιπροσθέτως, θεωρούν ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο Δρίτσας και η (πολιτικά άστοχη και ιδεολογικά λανθασμένη) δήλωσή του ότι "δεν τρομοκρατήθηκε κανείς από τη 17Ν", αλλά και το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβανομένης και της ηγεσίας του, "προέκρινε τα δικαιωματικά και αλληλέγγυα χαρακτηριστικά του κόμματος, υποτιμώντας τις αντιδράσεις του σκληρού συστήματος εξουσίας που συγκροτούν κυβέρνηση, συστημικά Μήντια και κυρίαρχα συμφέροντα, τα οποία όμως, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, αποτελούν πλειοψηφικό ρεύμα και στην κοινωνία". Αυτή είναι η ήπια προσέγγιση της, κατ' αυτούς, λαθεμένης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ στα "κουφοντινικά". Υπάρχει και η πιο σκληρή που υποστηρίζει ότι "ο Τσίπρας για να μπορέσει να ξαναγίνει πρωθυπουργός θα πρέπει να τραβήξει μια κόκκινη γραμμή με όσους κομμουνιστογενείς -από τους "παπούδες" μέχρι τους νεολαίους της Κουμουνδούρου- δεν καταλαβαίνουν ότι πέντε δεκαετίες μετά δεν μπορούν να ζουν και να πολιτεύονται με τις αναμνήσεις της Ροσάνα Ροσάντα για "το οικογενειακό άλμπουμ της αριστεράς", σύμφωνα με την οποίαν "οι Ερυθρές Ταξιαρχίες (άρα και η ελληνική εκδοχή της 17Ν) ανήκουν στο οικογενειακό άλμπουμ της Αριστεράς".
Για όσους έχουν αυτή τη γνώμη επείγει ο ΣΥΡΙΖΑ να τελειώσει με πρόσωπα και ομάδες που στο όνομα της αξιακής καθαρότητας, αλλά και της (κατά βάσιν ιδιοτελούς) συνειδησιακής συνέπειας αναπαράγουν μια μειοψηφική λογική. "Επειδή κάποιοι προτιμούν να μην λερώσουν τα χέρια τους και βολεύονται στην αντιπολίτευση δεν σημαίνει ότι το ίδιο ισχύει και για τους πολίτες που στενάζουν από τις οικονομικές και κοινωνικές παρενέργειες της καραντίνας λόγω covid-19", μάς λέει μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο τάσσεται αναφανδόν υπέρ του "να γίνει, επιτέλους, ο Τσίπρας αρχηγός και να σταματήσει να συμπεριφέρεται ως πρώτος μεταξύ ίσων, όπως απαιτούν οι Τσακαλώτος, ο Φίλης, ο Σκουρλέτης και όσοι άλλοι από την Ομπρέλα ομνύουν στην αριστερή καθαρότητα".
Αν πάντως ο Τσίπρας υιοθετούσε αυτές τις απόψεις είναι σίγουρο ότι θα έρχονταν σε σύγκρουση με την κομματική πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται με τις εκλογές για νέες Νομαρχιακές Επιτροπές και σύμφωνα με την οποία οι "ομπρελοποιοί" έχουν αυξήσει τις δυνάμεις τους. Μάλιστα κάποιοι, που γνωρίζουν καλά τα οργανωτικά του ΣΥΡΙΖΑ, διατείνονται ότι η προεδρική πλειοψηφία δεν είναι συμπαγής, αλλά διαμορφώνεται από το άθροισμα των επιμέρους δυνάμεων (Ενωτική Κίνηση υπό τον Παππά, ΡΕΝΕ, Γέφυρα, προεδρική φρουρά υπό τον Τζανακόπουλο και επιμέρους ανένταχτους πασοκογενείς) κάτι που δίνει πλεονέκτημα στην οργανωτικά συμπαγή Ομπρέλα, που σε ορισμένες οργανώσεις, ιδιαίτερα στο Λεκανοπέδιο, φέρεται να έχει την πλειοψηφία και σε άλλες να ελέγχει έως και το 40% των κομματικών οργάνων. Το ενδιαφέρον είναι ότι σε κάποιες οργανώσεις, όπως η Πρέβεζα, η Άρτα, η Κοζάνη, η Κατερίνη, η Δράμα, ο Έβρος, η Βοιωτία, η Φθιώτιδα, η Αιτωλοακαρνανία, υπάρχουν ευδιάκριτες πλειοψηφίες στις οποίες συμπεριλαμβάνονται, με αυξημένα ποσοστά, οι λεγόμενοι πασοκογενείς.
Εκτός όμως από την κομματική πραγματικότητα, με την οποίαν ο Τσίπρας έχει μάθει να ζει και κατά ορισμένους καταφέρνει να την μανιπουλάρει στα σχέδια του, υπάρχει και ένα επιπλέον στοιχείο που έχει οδηγήσει την ηγεσία της Κουμουνδούρου να ταχθεί υπέρ των δικαιωμάτων του Κουφοντίνα, ως φυλακισμένου: Φοβούνται ότι στην περίπτωση που πεθάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τις (βασίμως πιθανολογούμενες) ταραχές "για να μετατοπίσει ακόμη πιο δεξιά το κοινωνικό εκκρεμές". Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης "δεν θέλει το κράτος δικαίου να γίνει κράτος φόβου" επειδή σε μια τέτοια εξέλιξη "είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί που κυριαρχούν και διαμορφώνουν την πολιτική ατζέντα και όχι τα υγειονομικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της καθημερινότητας, που απασχολούν τους πολίτες".
Επιπροσθέτως, δεν θα μπορούσε, λένε συνεργάτες του, ένα κόμμα της αριστεράς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, να απουσιάζει από το πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο (ΚΚΕ, το ΜΕΡΑ25, εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, διανοούμενοι, επιστημονικές ενώσεις κ.α.) που έχει συγκροτηθεί υπέρ των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Αναγνωρίζουν ότι η συμπαράταξη αυτή είναι "υψηλού ρίσκου" αφού "η πλειοψηφία της κοινής γνώμης εμφανίζεται να είναι αντίθετη", ενώ "δίνει και την ευκαιρία στην κυβέρνηση και τα φιλικά της Μήντια να εκμεταλλευθούν φάλτσες φωνές και να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για σύμπλευση με την τρομοκρατία". Σε κάθε πάντως περίπτωση φαίνεται πως η ηγεσία της Κουμουνδούρου θεωρεί πως η ίδια εξήντλησε το καθήκον της απέναντι στα δικαιώματα ενός κρατουμένου και πλέον αναζητεί στρατηγική απεμπλοκής από την «ατζέντα Κουφοντίνα».
Στο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα έχουν αποφασίσει να μην "παίξουν το παιχνίδι της κυβέρνησης", που προσπαθεί, όπως λένε, να μετατρέψει το αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ (να γίνει σεβαστή η ανθρώπινη ζωή και να μην υπάρξει νεκρός από απεργία πείνας σε ευρωπαϊκή χώρα εν έτει 2021) σε θεματική αξιολόγιση της τρομοκρατίας. Την επιμονή του Μαξίμου, να ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία, την χαρακτηρίζουν ως "προσπάθεια αντιπερισπασμού από την χρεοκοπία του συστήματος υγείας". Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στη Βουλή την Τετάρτη και επετέθη στην κυβέρνηση, όχι για τον Κουφοντίνα, αλλά για τους, κατά την γνώμη του, λανθασμένους χειρισμούς της όσον αφορά την καραντίνα και την εφιαλτική κατάσταση που διαμορφώνεται στο πεδίο της πανδημίας. Επίσης, για να καταδείξει την οριακή κατάσταση στην οποίαν έχει βρεθεί το ΕΣΥ, μετέβη την Παρασκευή στο Θριάσιο νοσοκομείο. Και τις επόμενες ημέρες θα συνεχίσει και με άλλες επισκέψεις και καταγγελίες.
Εξάλλου, κατά τη γνώμη των συνεργατών του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι χειρισμοί της κυβέρνησης και οι παρενέργειες από την πανδημία σταδιακά, μειώνουν την εκλογική επιρροή της ΝΔ. Και φέρνουν ως παράδειγμα την τελευταία μέτρηση της MRB. Η διαφορά μπορεί να είναι στις 13 μονάδες από τη ΝΔ, αλλά τον Δεκέμβριο, στις Τάσεις, ήταν 15 και τον Ιούλιο στις 18. Σε οκτώ μήνες από 40,1% η κυβέρνηση έπεσε στο 35,6%. Παραλείπουν όμως να πουν ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τον Ιούλιο ήταν στο 21,9% και τον Δεκέμβριο ανέβηκε στο 23,1%, τώρα τον Μάρτιο, καταγράφεται στο 22,5%. Η κυβέρνηση πέφτει, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανεβαίνει. Αυτό είναι το πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα και σ' αυτό πρέπει να βρει φάρμακο για να γιάνει την Κουμουνδούρου.
Κι αυτό δεν (μπορεί να) είναι μόνον το ΕΣΥ, όπου το επόμενο διάστημα θα επικεντρώσει την αντιπολιτευτική του τακτική ο Αλέξης Τσίπρας. Παίρνουν σειρά η οικονομία, τα εργασιακά και τα θέματα Δημοκρατίας. Σύμφωνα με συνομιλητές του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θέλει μέχρι τον Μάϊο, οπότε, εκτός δραματικού απροόπτου, θα συνέλθει η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία να έχει κάνει τουλάχιστον άλλες τρεις παρουσιάσεις του Προγράμματός του, στους τομείς, που κατά τη γνώμη του απασχολούν τους πολίτες. Στα θέματα της οικονομίας δεν είναι μόνον οι δημοσιονομικοί δείκτες, οι επενδύσεις και το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλά και το ιδιωτικό χρέος που δημιουργήθηκε ένεκα του κορονοϊου καθώς και οι τράπεζες με τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς, που απασχολούν έντονα τους επιχειρηματίες και τα νοικοκυριά. Επίσης, εκτός από τις συντάξεις είναι και η ανεργία, η τηλεργασία και ευρύτερα οι εργασιακές σχέσεις, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος των εργαζομένων. Ενώ ο αυταρχισμός, η περιστολή δικαιωμάτων και οι νέες ανισότητες εγείρουν κατά τον Αλέξη Τσίπρα σοβαρά θέματα λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι την Εθνική Συνδιάσκεψη ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να την μετατρέψει σε "ευρωπαϊκό φόρουμ για κοινή απάντηση της Αριστεράς, των Πράσινων και των Σοσιαλδημοκρατών απέναντι στη συντηρητική και νεοφιλελεύθερη Δεξιά". Για το λόγο αυτό "θα κληθούν να μετάσχουν κόμματα, συλλογικότητες και προσωπικότητες που εκτός της επεξεργασίας ενός Κοινού Ευρωπαϊκού Προγράμματος θα κληθούν να συντονιστούν για να ξεπεραστεί και το χάσμα μεταξύ δεύτερης και τρίτης διεθνούς". Αρκεί βέβαια να μην βρεθεί κάποιος άλλος Δρίτσας ή Πολλάκης και τινάξει κι αυτούς τους σχεδιασμούς στον αέρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .