...και νόμο ΔΕΝ εκράτεις...
Ένα γράμμα μιας κόρης προς την μητέρα της που αξίζει όλοι να το διαβάσουμε!
Πιστεύω ότι μας αφορά όλους, άλλον λιγότερο και άλλον περισσότερο.....
Αγαπημένη μου μαμά....
Την Κυριακή το πρωί έγινε
ολόκληρη φασαρία για να ξυπνήσω...- «Άντε! Θα τελειώσει η Λειτουργία! Πότε θα πας; Ξύπνα»!
Φώναζες απ’ την κουζίνα...
Σηκώθηκα «νυσταγμένη», ντύθηκα και άνοιξα την εξώπορτα.
Εσύ ήσουν ακόμα με τη ρόμπα, ακόμα στην κουζίνα...
Λίγο πριν τη Θεία Κοινωνία, την ώρα που τελείωνε το κήρυγμα, σε είδα να μπαίνεις βιαστικά στον ναό…
"Θα έκατσε να μαγειρέψει φαίνεται, γιατί το μεσημέρι έχουμε τραπέζι τους θείους", σκέφτηκα...
Πράγματι, μόλις γυρίσαμε απ’ την εκκλησία, μπήκες στην κουζίνα κι άρχισες να φτιάχνεις λογής-λογής φαγητά.
Κάποια στιγμή χτύπησε το κουδούνι.
Ο Χάρης έτρεξε, κοίταξε απ’ το ματάκι και είπε:
- "Η κυρία Καίτη"!
- «Ωχ, κάηκα!
Θα μ’ αρχίσει στην κουβέντα και δε θα προλάβω τίποτα…
Γιάννα, κορίτσι μου, πες της πως δεν είμαι εδώ» …μου ’πες...
Δε χρειάστηκε να πω τίποτα.
Ο Χάρης άνοιξε, της είπε να περάσει αργότερα και η κυρία Καίτη έφυγε...
Πιο ύστερα, κι ενώ η ώρα κόντευε μία, ο Θανάσης μπήκε κλαίγοντας...
- "Ο Χάρης μου έκρυψε τα παιχνίδια και μου λέει ψέματα πως δεν τα ’χει, είπε με παράπονο.
- "Αλοίμονό σου Χάρη, αν έρθω εκεί"!, είπες νευριασμένα κι έκλεισες την πόρτα…
Αλήθεια, μαμά μου, όταν ήρθε η κυρία Καίτη και της είπαμε πως λείπεις δεν ήταν «ψέμα»;
Και το πρωί η καμπάνα χτυπούσε μόνο για μας;
Για σένα όχι;
Προχθές μας έλεγες πως δεν πρέπει να παίρνουμε κάτι που βρίσκουμε γιατί δε μας ανήκει....
Να το δίνουμε στον δάσκαλο, αλλιώς είναι ...κλεψιά.
Έτσι είπες!
Την ίδια κιόλας μέρα έλεγες γελώντας απ’ το τηλέφωνο στον θείο Γρηγόρη:
- «Άσε πού να στα λέω, πόσα «κρύψαμε» απ’ την Εφορία»!
Κι όταν, μαμά μου, μας λες πως πρέπει να μιλάμε με σεβασμό στους «μεγάλους» εσένα δεν σε πιάνει;
Γιατί τότε κάποιες φορές μιλάς τόσο εκνευρισμένα στον παππού, ώστε τον κάνεις να δακρύζει;
Μήπως ισχύουν άλλοι κανόνες για τους μικρούς και άλλοι για τους μεγάλους …μαμά;
Μας δίνεις συμβουλές, συμβουλές, συμβουλές… ενώ εσύ κάνεις άλλα… κι έτσι μας «μπερδεύεις» και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.
Αν όμως κάνεις πρώτα εσύ το «καλό», τότε δε θα είναι πιο εύκολο και σ’ εμένα να κάνω το ίδιο;
Έτσι ούτε θα με «μαλώνεις», ούτε θα θυμώνεις αλλά και οι συμβουλές σου δε θα μ’ εκνευρίζουν πια!
Δε νομίζεις καλή μου μαμά;
Η κόρη σου που σε λατρεύει!!!
Ένα γράμμα «γροθιά στο στομάχι» όλων μας!
Πρωτίστως σε μένα που το γράφω....
Μη ξεχνάμε ποτέ φίλοι μου, πως τα παιδιά μας μαθαίνουν από τις πράξεις μας και όχι από τα λόγια μας!!!
Ας έχουμε όλοι μας το νου μας....
Ανώνυμος εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .