Οι μολύνσεις από μύκητες στα νύχια των χεριών και των ποδιών: Σημεία, συμπτώματα, θεραπεία και πρόληψη

Οι μολύνσεις από μύκητες των νυχιών των χεριών και των ποδιών, είναι ένα συχνό πρόβλημα ιδιαίτερα σε άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 60 ετών.

Οι ασθενείς που πάσχουν με διαβήτη ή με διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος ή ακόμη με ασθένειες που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού, κινδυνεύουν περισσότερο να προσβληθούν από μύκητες στα νύχια.

Οι παθήσεις αυτές μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι όμως πολύ σπάνιες σε παιδιά.

Οι λόγοι για τους οποίους ένα άτομο προσβάλλεται από τους μύκητες στα νύχια μπορεί να έχουν σχέση με τοπικούς και γενικούς παράγοντες.

Η μείωση της άμυνας του οργανισμού, είτε λόγω μιας οικογενειακής πάθησης είτε λόγω μιας θεραπείας, που προκαλεί ανοσοκαταστολή, επιτρέπει στους μύκητες να αναπτυχθούν και να μολύνουν τα νύχια και στη συνέχεια τα δάκτυλα.

Οι μύκητες ευδοκιμούν σε υγρό και θερμό περιβάλλον. Άτομα που φορούν παπούτσια ή μπότες που προκαλούν πολύ ζέστη στα πόδια και προκαλείται ιδρώτας, έχουν περισσότερες πιθανότητες να μολυνθούν από μύκητες.

Το περπάτημα με γυμνά πόδια σε κοινόχρηστους υγρούς χώρους, όπως για παράδειγμα σε αποδυτήρια, ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων στα πόδια.

Τα άτομα που έχουν συχνά τα χέρια τους υγρά (επαγγελματίες καθαριστές ή αυτοί που πλένουν τα πιάτα ή άλλα αντικείμενα), έχουν αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν από μύκητες στα νύχια.

Σε ορισμένες οικογένειες οι μολύνσεις αυτές, μπορεί να μεταδίδονται από άτομο σε άτομο. Οι κοινές πετσέτες βοηθούν στη μετάδοση αυτή.

Τα νύχια που είναι μολυσμένα από μύκητες χάνουν το φυσιολογικό τους χρώμα και χοντραίνουν. Μπορεί να υπάρχει πόνος και η μόλυνση προχωρά σε αρκετές περιπτώσεις και στα δάκτυλα. Στις σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να επιμολυνθούν και με βακτηρίδια δημιουργώντας πύο, περισσότερη φλεγμονή και λειτουργικά ή ακόμη αισθητικά προβλήματα. 

Η διάγνωση γίνεται από το γιατρό, μετά από την κλινική εξέταση. Μπορεί να πάρει και καλλιέργειες από τα νύχια για να εξακριβώσει εάν το κρίνει αναγκαίο, ποιος μικροοργανισμός είναι υπεύθυνος για τη μόλυνση.

Η θεραπεία περιλαμβάνει την τοπική αντιμετώπιση και τα φάρμακα που μπορούν να ληφθούν από το στόμα.

Αντισηπτικά, όπως επίσης και αντιμυκοτικά ή αντιβακτηριδιακά φάρμακα τοπικής εφαρμογής μπορούν να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της λοίμωξης.

Επίσης χρειάζονται και αντιμυκοτικά φάρμακα που θα δοθούν ανάλογα με την περίπτωση για χρονικά διαστήματα που μπορούν να διαρκέσουν από 6 εβδομάδες μέχρι μερικούς μήνες.

Σε περίπτωση, που υπάρχει μια άλλη ασθένεια που ευνοεί την ανάπτυξη των μυκητιάσεων στα νύχια, όπως για παράδειγμα ο διαβήτης, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σωστά για να εκλείψουν οι προϋποθέσεις εκείνες που υποβοηθούν την ανάπτυξη των μυκήτων.

Η πρόληψη περιλαμβάνει τη καλή φροντίδα και υγιεινή των χεριών και των ποδιών.

Σε περίπτωση που έχετε προσβληθεί από μύκητες στα νύχια, τα ακόλουθα μπορούν να βοηθήσουν:

1. Να κόβετε καλά τα νύχια σας και να λιμάρετε τις περιοχές που είναι χοντρές.
    
2. Μη χρησιμοποιείτε το ίδιο ψαλίδι και λίμα για τα υγιή και για τα μολυσμένα νύχια για να μη μεταφέρετε τα μικρόβια από τα μολυσμένα στα υγιή νύχια και δάκτυλα. Εάν πηγαίνετε σε επαγγελματίες για τη φροντίδα των νυχιών σας είναι καλό να παίρνετε τα δικά σας ψαλίδια και λίμες.
    
3. Σε περίπτωση που πρέπει να εργάζεστε σε υγρό περιβάλλον (πλύσιμο πιάτων, σφουγγάρισμα πατώματος), είναι προτιμότερο να φοράτε αδιάβροχα γάντια. Σε περίπτωση που για μια εργασία σε ξηρό περιβάλλον πρέπει να φοράτε γάντια, τότε να προτιμάτε γάντια που είναι 100% βαμβακερά.
    
4. Να φοράτε κάλτσες που είναι 100% βαμβακερές. Να αλλάζετε κάλτσες όταν νιώθετε ότι έχουν βραχεί από τον ιδρώτα ή εάν νιώθετε υγρασία στα πόδια. Να αλλάζετε καθημερινά κάλτσες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν πούδρα εναντίον των μυκήτων μέσα στις κάλτσες που βοηθούν να μένουν τα πόδια στεγνά.
    
5. Να φοράτε παπούτσια, που να έχουν αρκετό χώρο μπροστά, για τα δάκτυλα. Να αποφεύγετε τα παπούτσια με στενό μυτερό μπροστινό μέρος, που μπορεί να πιέζει τα δάκτυλα το ένα πάνω στο άλλο.
    
6. Αποφεύγετε να περπατάτε με γυμνά πόδια σε κοινούς δημόσιους χώρους, όπως για παράδειγμα σε αποδυτήρια και πισίνες.

  www.medlook.net