σε αδιέξοδο χρόνου έχω βρεθεί
και τώρα πως, χωρίς εσένα πως
ήταν τα μάτια σου της ψυχής μου το φως
Φοβάμαι τούτη τη στιγμή
που ουρλιάζεις από πόνο και δε βγαίνει φωνή
φοβάμαι τούτη την ερημιά
πλήθος φιγούρες μα στην ουσία καμιά
Και τώρα πως, χωρίς εσένα τι;
πως έμεινα μόνη Θεέ μου σ' ολόκληρη γη
και τώρα τι, μακριά σου τι
που πήγε ο κόσμος και δεν ακούω φωνή...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .