Φτάνουν
λίγες μόνο νότες απαλής μουσικής
του φθινοπώρου δάκρυα ψιχάλες βροχής
για να προβάλλεις ξανά σαν οπτασία στην οθόνη του μυαλού μου
και να βρεθώ και πάλι σε δύσβατους διαδρόμους, του νου μου...
Με κοιτάζεις μέσα στα μάτια.. σα να θέλεις κάτι να μου πεις
μα σβήνει το όνειρο και περνάς στη σκιά της σιωπής
κι εγώ μένω μόνη να σχηματίζω στο καθρέφτη της ύπαρξής μου
ένα ακόμα σ ‘αγαπώ απ' το αίμα της ψυχής μου...
Και σα τα δάκρυα θολώνουν την οθόνη των ματιών μου
χάνεσαι για ακόμα μια φορά απ’ το πεδίο των όνειρών μου
κι εγώ μένω μόνη να γράφω στο θολό τζάμι της ψυχής μου
καλωσόρισες για ακόμα μια φορά, στη στράτα της ανάμνησής μου..
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .