ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΙΣΩ
ΑΠ’ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ
ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΝΙΑ
ΤΩΝ ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕΣ
ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΑΛΕΥΟΥΝ
ΣΚΙΕΣ ΝΕΚΡΩΝ
ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ
ΜΟΙΑΖΕΙΣ ΜΕ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΧΑΝΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙΣ
ΕΊΝΑΙ ΠΟΥ
ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΙΣ
ΚΑΤΑΠΑΚΤΕΣ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΘΑΥΜΑ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΜΕΣ
ΣΤΟ ΦΕΓΓΟΣ ΣΟΥ ΑΓΡΥΠΝΩ
ΣΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ
ΥΠΑΡΧΩ ΑΚΟΜΑ
ΕΊΝΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ
ΧΡΩΣΤΏ ΠΟΛΥ ΟΥΡΑΝΟ
ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΧΩΜΑ
Από τη συλλογή Ο ληξίαρχος (1989)
[πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πλανόδιον το 1989]
ΟΡΈΣΤΗΣ ΑΛΕΞΆΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .