Σεισμικές αλλαγές - Η ανθρωπότητα ζει τη στιγμή που επιχειρείται να ξαναγραφτεί το διεθνές Δίκαιο

Κοσμοϊστορικές εξελίξεις σηματοδότησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος σε στρατιωτικό επίπεδο, που, όπως όλα δείχνουν έως τώρα, κλίνει υπέρ της Ρωσίας, επιχειρείται να ξαναγραφτούν το «διεθνές Δίκαιο», οι διεθνείς Συνθήκες και οι νέες παγκόσμιες ισορροπίες δυνάμεων

Η 24η Φεβρουαρίου 2022 θα γραφτεί στη συνείδηση της ανθρωπότητας ως η προσπάθεια για να σφραγιστεί η νέα διεθνής τάξη πραγμάτων και να γίνει η αρχή της «νέας Γιάλτας».

Το Κρεμλίνο αποδείχτηκε απρόβλεπτο. Ενώ άπαντες ανέμεναν ότι στην περίπτωση του κακού σεναρίου, η Ρωσία θα έστελνε τις «ειρηνευτικές», όπως τις χαρακτηρίζει, δυνάμεις της να αποκτήσουν τον έλεγχο της Ανατολικής Ουκρανίας, και όχι μόνο αυτές που ήλεγχαν οι φιλορώσοι αυτονομιστές, τελικώς εκδηλώθηκε το χειρότερο σενάριο και η Μόσχα έβαλε στο στόχαστρό της το ίδιο το Κίεβο.

Κάτι που είχε επισημάνει το Antinews σε πρόσφατο δημοσίευμά του, σημειώνοντας μεταξύ άλλων, με αφορμή το προ ημερών διάγγελμα του Ρώσου προέδρου, ότι «εάν ληφθούν σοβαρά υπόψιν όλα αυτά που είπε ο Πούτιν, σε συνδυασμό με την προώθηση της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία, τότε εκτιμάται ότι η Μόσχα δεν θα σταματήσει εκεί, αλλά, αργά ή γρήγορα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, θα θελήσει να φτάσει στο... Κίεβο».

Ο Λένιν πέθανε. Ζήτω ο «νέος Τσάρος» και η νέα διεθνής τάξη πραγμάτων

Σεισμικές αλλαγές

Αυτό που επιχειρείται, όμως, τώρα, με την πολυμέτωπη προώθηση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων μέχρι και το Κίεβο, σηματοδοτεί κάτι πολύ μεγαλύτερο απ' ό,τι μια επιχείρηση στην «ρωσική αυλή», όπως θεωρεί το Κρεμλίνο την Ουκρανία.

Ανεξαρτήτως ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των στρατιωτικών επιχειρήσεων, κάτι που θα φανεί πολύ σύντομα, πρόκειται για μια θεαματική κίνηση που θα σηματοδοτήσει σεισμικές αλλαγές στο παγκόσμιο σκηνικό.

Ευρώπη - Κίνα

Ουσιαστικά, η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μια προσπάθεια να ξαναγραφτεί το διεθνές Δίκαιο, υπό τα δεδομένα της διαμορφούμενης νέας παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων, με την Κίνα και τη Ρωσία σε ρόλο ανερχόμενων συμμαχικών (ή σε λυκοσυμμαχία) δυνάμεων.

Να σημειωθεί πως η Κίνα δεν καταγγέλλει τη Ρωσία για «εισβολή», σημειώνοντας μάλιστα ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ακριβές στην περίπτωση της Ουκρανίας.

Δραματική είναι η θέση της Ευρώπης που κινδυνεύει να συνθλιβεί ανάμεσα στις μυλόπετρες των ΗΠΑ από τη μια, και της Ρωσίας και Κίνας από την άλλη.

Και, ως όλα δείχνουν, όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία είναι μόνο η αρχή. Εξάλλου, η αντιπαράθεση για τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων που θα διαμορφωθεί, δεν τελειώνει στην κόντρα ΗΠΑ-Ρωσίας, αλλά δεν αποκλείεται να έχει συνέχεια και σε ενδεχόμενη κόντρα ΗΠΑ-Κίνας. Μια εξέλιξη που, σε σημαντικό βαθμό, θα επηρεάσει το όποιο αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης ΗΠΑ-Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ενδοοικογενειακή υπόθεση

Το Κρεμλίνο, λοιπόν, προσπαθεί να εμφανίσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ως μια «ενδοοικογενειακή» υπόθεση μεταξύ «αδελφών» σλαβικών λαών.

Και μπορεί, πράγματι, οι ιστορικές, πολιτικές και εθνοτικές ιδιαιτερότητες σε αυτές τις περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης να συνηγορούν σε τέτοιου είδους ισχυρισμούς. Όπως επίσης και ότι η Ουκρανία είχε μετατραπεί σε ξένο προτεκτοράτο και βασίλειο των κάθε λογής ολιγαρχών - κλεπτοκρατών της.

Εξάλλου, το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις οι Ουκρανοί δεν έριξαν ούτε μια σφαίρα και παρέδωσαν τα όπλα τους, λέει πολλά.

Ωστόσο, ανεξαρτήτως των παραπάνω, και αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την πολιτική της κυβέρνησής του Κιέβου καθώς και τον αποικιακό τύπου έλεγχο του ξένου παράγοντα επί της χώρας, η Ουκρανία δεν παύει να αποτελεί ένα κράτος - μέλος της διεθνούς κοινότητας ανεξάρτητων κρατών. Έτσι, τα έφερε η ιστορία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Και βάσει του διεθνούς Δικαίου, η ρωσική εισβολή σημαίνει την κατάλυση της κυριαρχίας του.

Κουρέλι το διεθνές Δίκαιο

Το ίδιο, βέβαια, ισχυρίζονται πολλοί ότι έχει πράξει και η αμερικανική πλευρά σε άλλες περιπτώσεις. Ιράκ, Κόσοβο, Ουκρανία, κ.ο.κ. Ακριβώς γι' αυτό τον λόγο, όμως, οι ΗΠΑ βρίσκονται στο στόχαστρο της κριτικής. Τώρα, σε αυτό ακριβώς το στόχαστρο μπαίνει και η Ρωσία.

Γι' αυτό επικρίθηκε, άλλωστε, και η Τουρκία. Για την εισβολή και κατοχή της μισής Κύπρου με πρόσχημα -επίσης- την «ειρηνευτική αποστολή» της για να σώσει τον εκεί τουρκικό πληθυσμό.

Μπορεί, λοιπόν, οι ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες να έκαναν κουρέλι το διεθνές Δίκαιο, αλλά και η Ρωσία τώρα, όπως όλα δείχνουν, ακολουθεί τον ίδιο δρόμο.

Κάτι που δείχνει ότι όποιος είναι ισχυρός μπορεί να κουρελιάζει το διεθνές Δίκαιο και να επιβάλλει τη θέλησή του δια της στρατιωτικής ή οικονομικής ισχύος του. Γεγονός, όμως, που ανοίγει τις... πύλες της κολάσεως για κοσμοϊστορικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα: Διεθνούς Δικαίου, γεωπολιτικής, οικονομίας, κ.ο.κ. Κάτι που αφορά άμεσα, βέβαια, την Ελλάδα, λόγω της γειτνίασης με την αναθεωρητική Τουρκία.

Κοντολογίς, όταν μαλώνουν οι ελέφαντες, κινδυνεύουν να ποδοπατηθούν τα βατράχια. Ωστόσο, έτσι τίθεται σε αμφισβήτηση όλο το οικοδόμημα του διεθνούς Δικαίου που διαμορφώθηκε μετά από δύο παγκόσμιους πολέμους.

Κάτι, βέβαια, για το οποίο έχει τεράστια ευθύνη και η άναρχη και με κύριο γνώμονα το απόλυτο κέρδος -και τη «λογική» οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι- της παγκοσμιοποίησης.

Βουδαπέστη '56 - Πράγα '68

Με κάθε επιφύλαξη για το πως θα εξελιχθούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, όπως φαίνεται μέχρι τώρα, η Ρωσία δείχνει να κάνει... περίπατο εντός ουκρανικού εδάφους.

Το ερώτημα που μπαίνει, εφόσον οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις ελέγξουν την Ουκρανία, είναι εάν η Ρωσία θα βρεθεί μπροστά σε μια κατάσταση σαν κι αυτές που βρέθηκε η ΕΣΣΔ το '56 στην Ουγγαρία και το '68 στην Πράγα, ή θα λήξει ομαλά.

Κοντολογίς, εάν θα υπάρξει αντίσταση και διαμαρτυρία τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας, όπως έγινε στη Βουδαπέστη και την Πράγα, ή ο πρόεδρος της χώρας, Βολοντιμήρ Ζελένσκι, θα καταρρεύσει ή θα προλάβει να κλείσει κάποιο ντηλ με τη Μόσχα.

Στο εσωτερικό της Ρωσίας, πάντως, δεν υπάρχουν, έως τώρα, μεγάλες αντιδράσεις στην εισβολή. Κάποιες διαδηλώσεις φιλειρηνιστών κατά του πολέμου γίνονται σε μεγάλες πόλεις, όπως η Πετρούπολη. Αλλά όχι σημαντικές. Και ήδη καταστέλλονται, με αποτέλεσμα πάνω από χίλια άτομα να έχουν συλληφθεί.

Ενεργειακή καταιγίδα

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία εκτιμάται ότι θα έχουν δραματικές συνέπειες και στην ενεργειακή επάρκεια της Ευρώπης πρωτίστως, στις τιμές του ρεύματος και κατά συνέπεια στην ακρίβεια.

Κάτι που «καίει» την Ελλάδα, η οποία, μετά από χρόνια μνημονίων, και μετά τον κορονοϊό, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη και με την απαράδεκτη διαχείριση του ενεργειακού από την κυβέρνηση.

Κι' ας προσπαθεί η κυβέρνηση να αποδώσει όλα τα κακά στον πόλεμο. Προφάσεις εν αμαρτίαις. Οι απαράδεκτοι χειρισμοί της, με το ξεπούλημα της ΔΕΗ, την πρόσδεση στην πράσινη ανάπτυξη έτσι δίχως πρόγραμμα, είχε προκαλέσει ενεργειακό σοκ και απίστευτη ακρίβεια, ήδη πριν τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία.

Νέος Ψυχρός Πόλεμος

Κάτι, όμως, που τώρα επιδεινώνεται θεαματικά. Και, ως όλα δείχνουν, θα διαρκέσει για πολύ καιρό ακόμα. Εξάλλου, οι σχέσεις Δύσης - Ρωσίας φαίνεται ότι γυρνούν στο '70, αν όχι χειρότερα. Και τότε, Μόσχα και Ουάσιγκτον στο παρασκήνιο όλο και κάπως τα έβρισκαν. Τώρα, όμως, τα πράγματα δείχνουν πολύ χειρότερα.

Χτες, υψηλόβαθμοι κύκλοι της ΕΕ, απαντώντας σε ερωτήσεις για το θέμα του ενεργειακού εφοδιασμού, απαντούσαν ότι γίνεται «εκτενής δουλειά από την Κομισιόν, καθώς και συνεχιζόμενες επαφές με εταίρους και τρίτες χώρες». Λίγο αργά, πια.

Σημείωναν, όμως, ότι «το θέμα της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία είναι περισσότερο μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη συζήτηση». Κάτι που δείχνει ότι η Ευρώπη (και η Ελλάδα) θα περάσει πολύ δύσκολες ώρες. Πόσο μάλλον, αφού εισάγει από τη Ρωσία το 40% του φυσικού αερίου που καταναλώνει.

Κυρώσεις και χρυσός

Την ίδια στιγμή, όμως, οικονομικά θα πληγεί και η Ρωσία από τις Δυτικές κυρώσεις. Όπως επίσης και η Δύση από τις ρωσικές αντι-κυρώσεις. Ήδη, η Ελλάδα πλήττεται βαρύτατα εδώ και χρόνια, από το 2014, λόγω των κυρώσεων για την προσάρτηση της Κριμαίας.

Στο μεταξύ, στη Ρωσία το ρούβλι πέφτει θεαματικά, αλλά οικονομολόγοι και αναλυτές, ακόμα και της αντιπολίτευσης, ισχυρίζονται ότι δεν θα έχει άμεσα δραματικές συνέπειες. Κι' αυτό, γιατί η Ρωσία έχει αποθηκεύσει πολλά δισεκατομμύρια σε χρυσό.

Να σημειωθεί πως η Ρωσία, τα τελευταία 20 χρόνια, ήταν ένας από τους κορυφαίους αγοραστές χρυσού στον κόσμο. Έχει συσσωρεύσει ένα «βουνό χρυσού» σε ράβδους, ύψους 130 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με το Forbes.

Μια από τις μεγαλύτερες αγορές χρυσού πραγματοποιήθηκε λίγους μήνες πριν από τις εκλογές των ΗΠΑ το 2016: 1,3 εκατομμύρια ουγκιές. Τα αποθέματα των ρωσικών κεντρικών Τραπεζών φέρεται επίσης να ανέρχονται στο ποσό ρεκόρ πάνω από 641 εκατομμύρια δολάρια, χάρη στην άνοδο των τιμών του πετρελαίου.

Μένει να φανεί, λοιπόν, κατά πόσον οι Δυτικές κυρώσεις θα «γονατίσουν» τη Ρωσία, όπως υποστηρίζουν Δυτικοί ηγέτες, ή θα αποδειχθούν ντουφεκιές στον αέρα.

Ρωσικό Blitzkrieg

Αν και οι περισσότερες εκτιμήσεις συνέκλιναν στο ότι η Ρωσία θα «προελάσει» στην Ανατολική Ουκρανία, άπαντες αιφνιδιάστηκαν όταν τα στρατεύματά της εισέβαλαν με στόχο ολόκληρη τη νότιο Ουκρανία, τη μεγάλη πόλη, Χάρκοβο (βορειοανατολικά), αλλά και το Κίεβο. Επρόκειτο για την κλασσική τακτική του «μπλίτσκριγκ» (Blitzkrieg).

Να σημειωθεί πως δύο ημέρες πριν, την Τρίτη, η Ρωσία, μετά το πρώτο διάγγελμα Πούτιν, δεν αναγνώρισε απλά την ανεξαρτητοποίηση των περιοχών της ανατολικής Ουκρανίας που, από το 2014 έως σήμερα, βρίσκονται υπό των έλεγχο των φιλορώσων αυτονομιστών.

Αναγνώρισε τις επαρχίες Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ στα διοικητικά - γεωγραφικά όρια που είχαν όσο αποτελούσαν τμήμα της Ουκρανίας, μέχρι να αποσχισθούν από τη χώρα.

Οι αποσχισθείσες περιοχές, με κέντρα τις πόλεις Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, αποτελούσαν μόνο το 30% των επαρχιών των δύο ομώνυμων επαρχιών, έτσι όπως είναι χαραγμένα τα όριά τους όσο ανήκαν στην Ουκρανία. Το υπόλοιπο 70% βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Κιέβου.

Σεισμικές αλλαγές - Η ανθρωπότητα ζει τη στιγμή που επιχειρείται να ξαναγραφτεί το διεθνές Δίκαιο 429689 photo

Κατ' αυτό τον τρόπο, εμμέσως πλην σαφέστατα, η Μόσχα άφηνε να εννοηθεί ότι οι αποσχισθείσες περιοχές Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ θα επανέλθουν στη γεωγραφική ολότητά τους, στα όρια που είχαν όσο ανήκαν στην Ουκρανία.

Πρακτικά αυτό σήμαινε ότι η Μαριούπολη, μια πολύ σημαντική πόλη - λιμάνι στην Αζοφική, με μεγάλο ελληνικό πληθυσμό, θα περνούσε στα χέρια των αυτονομιστών. Κάτι που, από τις έως τώρα πληροφορίες, είναι θέμα χρόνου να συμβεί.

Το Antinews εγκαίρως έχει παρουσιάσει τα σενάρια για την Ουκρανία, στα οποία περιλαμβάνεται και το πέρασμα της Μαριούπολης στους αυτονομιστές.

Τα τέσσερα σενάρια εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία

Η Ρωσία, ωστόσο, προχωράει πολύ περισσότερο. Από τα έως τώρα στοιχεία, φαίνεται ότι θα θέσει υπό τον έλεγχό της όλο το παραθαλάσσιο μέτωπο της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι μαζικοί βομβαρδισμοί σε περιοχές της Ουκρανίας. Πρακτικά, έχουν καταστραφεί όλες οι ουκρανικές στρατιωτικές υποδομές. Η ρωσική πλευρά ισχυρίζεται ότι τα πλήγματα έχουν να κάνουν με στρατιωτικούς στόχους και όχι με πολιτικούς.

Σεισμικές αλλαγές - Η ανθρωπότητα ζει τη στιγμή που επιχειρείται να ξαναγραφτεί το διεθνές Δίκαιο 429690 photo

Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας, επίσης, κάλεσε τους Ουκρανούς στρατιωτικούς που «έχουν δώσει όρκο στον ουκρανικό λαό, να καταθέσουν τα όπλα». Εξαίρεση από την ανακοίνωση αποτελούν οι «εθνικιστές».

«Αποστρατιωτικοποίηση»-«απο-ναζιστικοποίηση»

Να σημειωθεί ότι η «ειρηνευτική» επιχείρηση γίνεται, όπως ισχυρίζεται η Μόσχα, για την «αποστρατιωτικοποίηση» και «απο-ναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας, και «δεν στρέφεται κατά του κράτους της Ουκρανίας».

Για ιστορικούς, πολιτικούς και εθνοτικούς λόγους, πάντως, έως τώρα η πλειοψηφία των τακτικών ουκρανικών δυνάμεων δεν δείχνει διατεθειμένη να πολεμήσει τους Ρώσους.

Η μέχρι στιγμής εικόνα που υπάρχει, είναι ότι στο Κίεβο η κατάσταση είναι ήσυχη. Τα μαγαζιά είναι κλειστά, όπως και τα σχολεία. Γενικότερα, οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν βάλει λουκέτο όπως και οι περισσότερες τοπικές Αρχές.

Μάχες γίνονται, σύμφωνα με την ουκρανική κυβέρνηση, σε ένα από τα αεροδρόμια που κατέλαβαν Ρώσοι κομάντος, 25 χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας.

Μονοπώλιο διεθνούς Δικαίου

Προσπαθώντας να δικαιολογήσει την πρακτική της, η Μόσχα εστράφη ανοικτά κατά της ΕΕ και βέβαια των ΗΠΑ. Η ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, όμως, βγάζει πολύ περισσότερο πολιτικό «ζουμί» από μια ανακοίνωση απλής καταγγελίας της Δύσης. Αμφισβητεί το «μονοπώλιο» της Δύσης.

Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ακόμη μια φορά: Οι Δυτικές χώρες δεν έχουν το μονοπώλιο στο διεθνές δίκαιο και στις κινητήριες δυνάμεις της διεθνούς ανάπτυξης. Ούτε στην ΕΕ ούτε στο ΝΑΤΟ. Κανείς δεν εξουσιοδότησε την ΕΕ να λύσει τα προβλήματα του πολέμου και της ειρήνης στην Ευρώπη. Μόνο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει τέτοιο διεθνές νομικό προνόμιο.

Που ήταν η ΕΕ, όταν η Άνω Βουλή της Ουκρανίας ενέκρινε νόμους που καταπατούν τα δικαιώματα του ρωσόφωνου πληθυσμού της Ουκρανίας, παραβιάζοντας ανοιχτά τις υποχρεώσεις της χώρας - βάσει της Διεθνούς Σύμβασης για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων; Αντίθετα, η ΕΕ ακολούθησε μια πολιτική συγκάλυψης του υπερεθνικιστικού ουκρανικού καθεστώτος, που ευθύνεται για την καταστροφή της χώρας του και την αποσταθεροποίηση της κατάστασης στην Ευρώπη».

Μοντρέ - Σε δύο βάρκες η Τουρκία

Στο μεταξύ, σε δύο βάρκες φαίνεται να πατάει ο Ταγίπ Ερντογάν. Και στη ρωσική και στην ουκρανική.

Το Κίεβο, πάντως, έχει ζητήσει ήδη από την Άγκυρα να κλείσει τα Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, ως ένδειξη αλληλεγγύης, όπως είπε ο Ουκρανός πρέσβης στην Άγκυρα, Wasyl Bodnar, σημειώνοντας ότι η Τουρκία δεν πρέπει να μείνει αμερόληπτη (!) μετά τη ρωσική επέμβαση.

Έως τώρα, η Άγκυρα δεν έχει δώσει σαφές στίγμα των προθέσεών της. Προφανώς, περιμένοντας να δει προς τα που θα γείρουν οι στρατιωτικές εξελίξεις.

Η κλιμάκωση της διένεξης στο Ουκρανικό έχει φέρει σε δύσκολη θέση την Τουρκία. Κι' αυτό, διότι:

-Από τη μία πλευρά έχει στενή σχέση με το Κίεβο (προμήθευσε την Ουκρανία με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, και παίρνει τεχνογνωσία από την Ουκρανία για οπλικά συστήματά της) και δεν θέλει να μετατραπεί η Μαύρη Θάλασσα σε μια «ρωσική λίμνη».

-Κι' από την άλλη, η Τουρκία εξαρτάται σημαντικά (οικονομικά, ενεργειακά) από τη Μόσχα, ενώ στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, όπως στη Συρία, τη Λιβύη και τον Καύκασο, θέλει να βρίσκεται σε συνεννόηση με τη Ρωσία.

Ιδιαίτερα στα οικονομικά, η Μόσχα μπορεί να βλάψει σοβαρά την Τουρκία, ιδίως τώρα που στη χώρα έχει μεγάλα προβλήματα και πλήττεται από τον πληθωρισμό.

Ίσες αποστάσεις

Ο Τούρκος πρόεδρος δηλώνει ότι δεν θα εγκαταλείψει κανέναν από τους δύο συμμάχους. Έτσι, από τη μια μιλάει τηλεφωνικά με τον Πούτιν, και από την άλλη με τον Ζελένσκι. Κατά τα λοιπά, ωστόσο, καταδικάζει τη ρωσική εισβολή.

«Θεωρούμε απαράδεκτη τη στρατιωτική δράση της Ρωσίας στο ουκρανικό έδαφος και την απορρίπτουμε», είπε. Και πρόσθεσε: «Αυτό το βήμα, το οποίο θεωρούμε ότι είναι αντίθετο με το διεθνές Δίκαιο, αποτελεί σοβαρό πλήγμα για την ειρήνη και τη σταθερότητα της περιοχής».

Ωστόσο, ο ίδιος μάλλον φαίνεται να ακολουθεί τις ίσες αποστάσεις. «Λυπούμαστε -δήλωσε- ειλικρινά που η Ρωσία και η Ουκρανία, τις οποίες θεωρούμε φιλικές χώρες και έχουν στενές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις, αντιμετώπισαν η μία την άλλη με αυτόν τον τρόπο.

Επανέλαβα, επίσης, στον κ.Ζελένσκι, με τον οποίο συνομίλησα, ότι η Τουρκία υποστηρίζει τον αγώνα για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Θα πράξουμε αυτό που μας αναλογεί για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια των πολιτών μας και όλων όσων ζουν στην Ουκρανία, ιδιαίτερα των Τατάρων αδελφών μας.

Επαναλαμβάνουμε την έκκλησή μας να επιλυθούν τα προβλήματα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας μέσω διαλόγου στο πλαίσιο των συμφωνιών του Μινσκ. Στην πραγματικότητα, αυτό είπα στη συνομιλία μου με τον κ.Πούτιν».