Μου τηλεφωνείς συνεχώς και ζητάς επίμονα να συναντηθούμε ...Μετά από τόσα χρόνια σιωπής...ζητάς να βρεθούμε σε δρόμους στοιχειωμένους, πατώντας πάνω σε στάχτες και σκιές νεκρών ονείρων...Μετά από τόσα χρόνια απουσίας ...
Τόσες κρύες νύχτες μοναξιάς, τόσες άδειες μέρες...κι εσύ σιωπή...το φλας της ημέρας κάπως ημέρευε το πυκνό σκοτάδι ενός αδιάβατου ονείρου. Η κάθε πανσέληνος μετρούσε και χρόνο απουσίας...Και ξαφνικά έδωσες σημάδι σου...
Τώρα, τι θέλεις,τι ζητάς από μένα, τι ψάχνεις να βρεις σε ένα ναρκοπέδιο αναμνήσεων και επιμένεις να περάσω από κείνα τα στοιχειωμένα δρομάκια για να σε συναντήσω...και να αναβιώσω τρομακτικές σκιές του παρελθόντος... Ζητάς να ιχνηλατήσεις παλιές εικόνες ξεθωριασμένων ονείρων μετά από τόσα χρόνια παγερής σιωπής, Επιμένεις να ζωντανέψεις ότι πήρε μαζί του ο χρόνος στη χοάνη του σύμπαντος...Τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω, και τα συναισθήματα του καιρού εκείνου πάγωσαν σε μια οθόνη που πια την έχει ξεθωριάσει ο χρόνος... Ξέρω, ότι σε αντίθεση με τα απλά γεγονότα, οι αναμνήσεις δεν υπακούουν δυστυχώς στους κανόνες του γραμμικού χρόνου και στην αντίστοιχη ψυχική μετάφρασή του, τη λήθη...αλλά μην επιμένεις άλλο, δεν θέλω να σε δω.. Συνέχισε εσύ το δρόμο σου κι εγώ θα βρω δρόμους που δεν περπατήσαμε για να συνεχίσω...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .