Τι είναι η “Μεγάλη Επαναφορά” και τι θέλουν στην πραγματικότητα οι παγκοσμιοποιητές;

Άρθρο από πασίγνωστο ΜΜΕ του εξωτερικού και τον Μπράντον Σμιθ:

“ΠΡΟΤΕIΝΩ ΜΕΡΙΚEΣ ΣΚEΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΏΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘOYME ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜHΣOYME .ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΜΕ:

1/Κλείστε την τηλεόρασή σας και σταματήστε να διαβάζετε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ειδικά για τα παιδιά σας !

2/ Μην ακολουθείτε αυτά που προτείνουν.

3/ Επιστρέψτε στις ρίζες σας

4/ Απομακρύνετε τα παιδιά σας από τα σχολεία ΤΟΥΣ

5/ Επιστρέψτε στην Εκκλησία και επιλέξτε τον σωστό ελεύθερο ιερέα

6/ Αρνηθείτε να χρησιμοποιήσετε τα μέσα επικοινωνίας τους

7/ Αποκτήστε εναλλακτικές λύσεις για το google, youtube , facebook, twitter κ.λπ.

8/ Σταματήστε να χρησιμοποιείτε συνεχώς το κινητό σας . Μην το παίρνετε μαζί σας όπου κι αν πάτε.

9/ Αλλάξτε τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας σε ασφαλείς παρόχους (όπως το protonmail.com)

10/ Σταματήστε να βλέπετε ταινίες του Χόλιγουντ

11/ Σταματήστε να χρησιμοποιείτε το Netflix

12/ Επιλέξτε τα σωστά τραγούδια μη μαζικής παραγωγής

13/ Αγοράστε τα τρόφιμά σας από μικρά καταστήματα

14/ Μην χρησιμοποιείτε το Amazon

15/ Μην χρησιμοποιείτε καταστήματα αλυσίδων γρήγορου φαγητού

16/Σταματήστε να τρώτε πρόχειρο φαγητό

ΝΑ ΘΥΜAΣΤΕ ΠAΝΤΑ OΤΙ ΑΥΤΟI ΟΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤEΣ ΕIΝΑΙ ΜOΝΟ ΛIΓΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕIΣ ΕIΜΑΣΤΕ ΤΟ 99,9999% ΑΥΤΟY ΤΟΥ ΠΛΑΝHΤΗ !!!!  ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟHΣΕΤΕ, ΑΠΛA ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟYΝ…..

Άκουσα για πρώτη φορά τη φράση “Μεγάλη Επαναφορά” το 2014. Η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ εκείνη την εποχή, γινόταν ξαφνικά πολύ ομιλητική σχετικά με τον παγκόσμιο συγκεντρωτισμό. Ήταν μια ατζέντα για την οποία γενικά ψιθύριζαν μόνο στις σκοτεινές γωνιές των θεσμικών λευκών εγγράφων και στις μυστικές συναντήσεις των τραπεζικών ελίτ, αλλά τώρα αυτοί οι άνθρωποι γίνονταν μάλλον δυνατά γι’ αυτήν.

Η Λαγκάρντ έκανε ερωτήσεις και απαντήσεις στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και η έννοια της “Επαναφοράς” αναφέρθηκε πολύ σκόπιμα- το τι συνεπαγόταν το σχέδιο ήταν ασαφές, αλλά η βασική του ρίζα ήταν μια δραματική μετατόπιση από τα τρέχοντα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά μοντέλα του κόσμου προς ένα παγκοσμίως συγκεντρωτικό και ολοκληρωμένο σύστημα – μια “Νέα Τάξη Πραγμάτων”, αν θέλετε…

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι μόλις είχαμε ξεπεράσει τις πυρκαγιές μιας διεθνούς πιστωτικής κατάρρευσης που ξεκίνησε το 2008 και συνέχιζε να προκαλεί αβεβαιότητα στις αγορές για χρόνια. Οι κεντρικές τράπεζες είχαν διοχετεύσει στο σύστημα μέτρα τόνωσης αξίας δεκάδων τρισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο και μόνο για να το κρατήσουν στη ζωή. Κάποιοι από εμάς στα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης πιστεύαμε ότι αυτές οι ενέργειες δεν είχαν σκοπό να σώσουν την οικονομία, παρά μόνο να τη ζομίσουν μέσω της υποτίμησης του νομίσματος και του πληθωρισμού. Σε λίγο καιρό, αυτή η δημιουργία ζόμπι θα στρεφόταν εναντίον μας και θα προσπαθούσε να μας φάει ζωντανούς, και μόνο οι κεντρικοί τραπεζίτες γνώριζαν πότε ακριβώς θα συνέβαινε αυτό.

 

Σκεφτείτε το κραχ του 2008 ως το Στάδιο 1 της ατζέντας της Επαναφοράς- οι παγκοσμιοποιητές είχαν γίνει θρασείς και ήταν έτοιμοι να αποκαλύψουν τα σχέδιά τους στο κοινό.

 

Η συζήτηση της Λαγκάρντ στο WEF πραγματοποιήθηκε επίσης την εποχή που ο Κλάους Σβαμπ παρουσίαζε την ιδέα της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, η οποία είναι λίγο πιο προωθημένη σε σχέση με αυτό που πραγματικά θέλουν οι παγκοσμιοποιητές. Μιλά με ενθουσιασμό για μια πραγματική “παγκόσμια κοινωνία” και έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι θα στρέφονται στην Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) ως καλύτερο μέσο διακυβέρνησης. Προτείνει μάλιστα ότι οι νόμοι θα υπαγορεύονται τελικά από την Τεχνητή Νοημοσύνη και ότι τα δικαστήρια θα διοικούνται από ρομπότ.

 

Φυσικά, παραδέχεται ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς μια περίοδο οικονομικής αποδόμησης, κατά την οποία οι άνθρωποι και οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε θυσίες για χάρη της σταθερότητας ή σε συνεχή πόνο στο όνομα της προσκόλλησης στους “παλιούς τρόπους”. Δείτε το με αυτόν τον τρόπο: Η Μεγάλη Επαναφορά είναι η δράση ή το χάος, και η 4η Βιομηχανική Επανάσταση είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα ή η προγραμματισμένη “τάξη”. Δηλαδή, είναι μια νέα τάξη που δημιουργήθηκε μέσα από το σχεδιασμένο χάος.

 

Ναι, ακούγεται σαν κακή επιστημονική φαντασία, αλλά θυμηθείτε ότι αυτοί είναι οι άνθρωποι που απολαμβάνουν την αμέριστη προσοχή πολλών από τους πολιτικούς μας ηγέτες και τρίβουν τους αγκώνες τους με τους κεντρικούς τραπεζίτες της Ομοσπονδιακής Τράπεζας. Θα το ξαναπώ: Οι υποστηρικτές της Μεγάλης Επαναφοράς και της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, οι οποίοι θέλουν να υπονομεύσουν πλήρως και να ανασυγκροτήσουν την κοινωνία και τον τρόπο ζωής μας, είναι στενοί συνεργάτες με τους εθνικούς μας ηγέτες και τους ίδιους τους τραπεζίτες που θα μπορούσαν να αναγκάσουν μια τέτοια επαναφορά να συμβεί μέσω μιας σκόπιμης κατάρρευσης.

 

Οι παγκοσμιοποιητές προσπαθούσαν να επαναπροσδιορίσουν και να επαναδιατυπώσουν την ατζέντα τους για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων εδώ και πολλά χρόνια, και η Επαναφορά ήταν αυτό που σκέφτηκαν. Αντί να ακούγεται αθώα, ο όρος απειλεί με συστημική αναταραχή και διαγραφή του παρελθόντος. Όταν “επαναφέρετε” κάτι, συνήθως επιστρέφει στο μηδέν – Μια κενή πλάκα που οι μηχανικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ξαναγράψουν τον κώδικα και τις λειτουργίες. Τι σημαίνει όμως αυτό στην πραγματικότητα;

 

Τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ οι παγκοσμιοποιητές; Ακολουθούν οι λεπτομέρειες, στο βαθμό που μπορώ να αποδείξω ή να υποστηρίξω με στοιχεία, για το τι είναι στην πραγματικότητα η “Μεγάλη Επαναφορά” και ποια προγράμματα ελπίζουν να επιβάλουν:

 

Πλήρης παγκόσμια οικονομική συγκεντροποίηση

 

Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι έχουμε ήδη παγκόσμια οικονομική συγκεντροποίηση, αλλά δεν καταλαβαίνουν τι πραγματικά σημαίνει αυτό. Ενώ όλες οι εθνικές κεντρικές τράπεζες είναι μέλη του ΔΝΤ και της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών και λαμβάνουν τις διαταγές τους από αυτά τα ιδρύματα, αυτό που θέλουν οι παγκοσμιοποιητές είναι μια ανοικτή παγκόσμια διακυβέρνηση των οικονομικών, πιθανώς μέσω του ΔΝΤ.

 

Με άλλα λόγια, δεν αρκεί που χειραγωγούν τις οικονομίες κρυφά χρησιμοποιώντας τις εθνικές κεντρικές τράπεζες ως πληρεξούσιους- αυτό που θέλουν είναι να σταματήσουν να κρύβονται και να βγουν στο φως ως οι μεγαλόψυχοι κυβερνήτες που νομίζουν ότι είναι.

 

Ο απώτερος στόχος του πλήρους συγκεντρωτισμού είναι να εξαλειφθεί η ίδια η ιδέα των ελεύθερων αγορών και να επιτραπεί σε μια χούφτα ανθρώπων να μικροδιοικούν κάθε πτυχή του εμπορίου και των επιχειρήσεων. Δεν πρόκειται απλώς για επιρροή, αλλά για οικονομική αυτοκρατορία. Αλλά για να επιτύχουν μια παγκόσμια κεντρική τράπεζα πρέπει πρώτα να εφαρμόσουν ένα σχέδιο για ένα παγκόσμιο νόμισμα.

 

Ένα παγκόσμιο ψηφιακό νομισματικό σύστημα

Το ΔΝΤ μιλάει εδώ και χρόνια (τουλάχιστον από το 2000) για τη χρήση του καλαθιού των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων ως βάση για ένα παγκόσμιο νόμισμα. Πριν από περίπου μια δεκαετία η Κίνα άρχισε να αναλαμβάνει χρέος τρισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο και μόνο για να μπορέσει να γίνει μέλος του συστήματος SDR, και το ΔΝΤ έχει αφήσει να εννοηθεί ότι όταν όλα θα έχουν ειπωθεί και τελειώσει το σύστημα αυτό θα γίνει ψηφιακό. Το μόνο που χρειάζεται είναι το κατάλληλο είδος κρίσης για να σοκαριστεί το κοινό και να συμμορφωθεί.

 

Αυτό φάνηκε στο αποκορύφωμα των αποκλεισμών από την πανδημία COVID και την απειλή της οικονομικής καταστροφής, όταν τα παγκοσμιοποιημένα θεσμικά όργανα άρχισαν να προτείνουν ότι το SDR του ΔΝΤ θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως δίχτυ ασφαλείας για τα έθνη, με όρους φυσικά. Αλλά πέρα από τις πιέσεις της πανδημίας υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη κρίση- συγκεκριμένα η στασιμοπληθωριστική κρίση που βρίσκεται τώρα στο κατώφλι μας. Με πολλαπλά εθνικά νομίσματα σε πτώση και την παγκόσμια θέση του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό όλο και περισσότερο υπό αμφισβήτηση, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι παγκοσμιοποιητές θα εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να προσφέρουν στο κοινό το ψηφιακό τους νόμισμα ως λύση.

 

Το νέο σύστημα θα μοιάζει περισσότερο με ένα νόμισμα-φάντασμα για κάποιο χρονικό διάστημα. Το ΕΤΔ θα ήταν η κόλλα ή η υποστήριξη, ενώ τα εθνικά νομίσματα θα παρέμεναν σε κυκλοφορία έως ότου το ψηφιακό πλαίσιο γίνει διάχυτο. Το ΔΝΤ και οι άνθρωποι πίσω από αυτό θα γίνονταν η defacto παγκόσμια κεντρική τράπεζα, με τη δύναμη να κατευθύνει την πορεία όλων των εθνικών οικονομιών μέσω ενός ενιαίου νομισματικού μηχανισμού.

 

Στη μικροοικονομική πλευρά, κάθε άτομο θα εξαρτάται πλέον από ένα ψηφιακό νόμισμα ή κρυπτονόμισμα, το οποίο θα καταργεί κάθε προστασία της ιδιωτικής ζωής στις συναλλαγές. Όλες οι συναλλαγές θα παρακολουθούνται, και λόγω της ίδιας της φύσης της τεχνολογίας blockchain και του ψηφιακού βιβλίου αυτό θα ήταν απαραίτητο. Οι ελίτ του χρήματος δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσουν την παρακολούθηση, το μόνο που θα είχαν να πουν είναι “Έτσι λειτουργεί η τεχνολογία- χωρίς το βιβλίο δεν λειτουργεί”.

 

Ένα παγκόσμιο σύστημα κοινωνικής πίστωσης

 

Το κακό που ενυπάρχει στην παγκοσμιοποίηση ήταν εύκολα εμφανές κατά τη διάρκεια των πρόσφατων λουκέτων και της βίαιης ώθησης για ιατρική τυραννία. Παρά το γεγονός ότι το covid είχε μόνο ένα μέσο ποσοστό θανάτου από λοίμωξη μόλις 0,27% σύμφωνα με δεκάδες επίσημες μελέτες, το απόσπασμα των πολιτικών και των παγκόσμιων ηγετών του WEF έβγαζε αφρούς από το στόμα, διακηρύσσοντας ότι η ύπαρξη του covid τους έδινε το δικαίωμα να πάρουν τον απόλυτο έλεγχο των ζωών των ανθρώπων.

 

Ο Klaus Schwab και το WEF ανακοίνωσαν με χαρά ότι η πανδημία ήταν η αρχή της “Μεγάλης Επαναφοράς” και της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, δηλώνοντας ότι η κρίση του covid παρουσίαζε μια τέλεια “ευκαιρία” για αλλαγή.

 

Τα διαβατήρια για τα εμβόλια ηττήθηκαν ευτυχώς από πολλές συντηρητικές κόκκινες πολιτείες στις ΗΠΑ, οδηγώντας στην πλήρη αντιστροφή τέτοιων πολιτικών στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου. Ήμασταν ελεύθεροι για χρόνια, ενώ πολλές μπλε πολιτείες και άλλες χώρες αντιμετώπιζαν τον αυταρχισμό και αυτό προκάλεσε πολλά προβλήματα στους παγκοσμιοποιητές. Είναι δύσκολο να καθιερωθεί μια παγκόσμια ιατρική δυστοπία όταν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο μπορούν να κοιτάξουν τους συντηρητικούς στις ΗΠΑ και να δουν ότι ζούμε μια χαρά χωρίς τους ελέγχους.

 

Τα διαβατήρια για τα εμβόλια πρέπει να γίνουν κατανοητά ως ένα πρώτο βήμα προς κάτι άλλο – Η αρχή ενός μαζικού συστήματος κοινωνικής πίστωσης, όπως αυτό που χρησιμοποιείται στην Κίνα αυτή τη στιγμή. Αν νομίζετε ότι η κουλτούρα ακύρωσης είναι ένας εφιάλτης σήμερα, σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν ο κολεκτιβιστικός όχλος είχε τη δύναμη να ρίξει μια βόμβα αναθεώρησης στον λογαριασμό κοινωνικής πίστωσης και να σας κηρύξει ανέγγιχτους; Φανταστείτε αν είχαν τη δύναμη να κλείσουν απλώς τη δυνατότητά σας να βρείτε δουλειά, να ψωνίσετε από παντοπωλεία και να κλείσουν ακόμη και την πρόσβαση στα χρήματά σας; Χωρίς τη συμμόρφωσή σας προς τη συλλογικότητα, η πρόσβαση σε συνήθεις ανάγκες επιβίωσης θα ήταν αδύνατη.

 

Αυτό είναι που θέλουν οι παγκοσμιοποιητές, όπως παραδέχτηκαν ανοιχτά στην αρχή της πανδημίας, και τα διαβατήρια vax θα ήταν μια εισαγωγή σε αυτή την τεχνοκρατική φρίκη αν εμείς οι συντηρητικοί δεν είχαμε αντισταθεί.

 

Δεν θα έχετε τίποτα και θα είστε ευτυχισμένοι μέχρι το 2030

 

Η “Οικονομία του Διαμοιρασμού” (που επίσης μερικές φορές αναφέρεται παράλληλα με τον “Καπιταλισμό των Συμμετόχων”) είναι μια έννοια που κάνει το γύρο του κόσμου στο WEF εδώ και μερικά χρόνια. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν προσπαθήσει με κάθε ευκαιρία να διαδώσουν ψέματα και παραπληροφόρηση ισχυριζόμενα ότι το σχέδιο δεν υπάρχει- αλλά και πάλι, είναι ανοιχτά παραδεκτό.

 

Η οικονομία διαμοιρασμού είναι ουσιαστικά μια κομμουνιστική οικονομία, αλλά αποσταγμένο σε έναν παράξενο μινιμαλισμό που δεν χρειάστηκε να βιώσουν ούτε οι άνθρωποι που έζησαν στη Σοβιετική Ένωση. Η δομή περιγράφεται ως ένα είδος κοινωνίας βασισμένης σε μια κομμούνα, στην οποία οι άνθρωποι ζουν σε κατοικίες τύπου Section 8, με κοινόχρηστες κουζίνες, κοινόχρηστα μπάνια και σχεδόν καθόλου ιδιωτικότητα. Όλη η ιδιοκτησία είναι νοικιασμένη ή δανεισμένη. Όλα τα αυτοκίνητα είναι δανεικά και κοινόχρηστα, τα περισσότερα μέσα μαζικής μεταφοράς, βασικά προσωπικά αντικείμενα όπως υπολογιστές, τηλέφωνα, ακόμη και μαγειρικά σκεύη μπορεί να είναι κοινόχρηστα ή δανεικά. Όπως λέει το WEF, δεν θα σας ανήκει τίποτα.

 

Το να είστε ευτυχισμένοι με αυτό είναι άλλο θέμα.

Το επιχείρημα υπέρ αυτού του είδους κοινωνίας είναι φυσικά ότι η “κλιματική αλλαγή” και οι αδυναμίες της καταναλωτικής οικονομίας απαιτούν να μειώσουμε το βιοτικό μας επίπεδο σχεδόν στο μηδέν και να εγκαταλείψουμε το ιερό ιδανικό της ιδιοκτησίας για χάρη του πλανήτη.

 

Αφήστε στην άκρη το γεγονός ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη με βάση τον άνθρακα είναι μια φάρσα. Οι θερμοκρασίες του πλανήτη έχουν αυξηθεί μόνο κατά 1 βαθμού Κελσίου σε διάστημα ενός αιώνα, σύμφωνα με τη ΝΟΑΑ. Αυτά ήταν δεδομένα που οι επιστήμονες του κλίματος προσπαθούσαν να κρύψουν ή να ωραιοποιήσουν για χρόνια, αλλά τώρα είναι εκεί έξω για να τα δουν όλοι. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη. Καμία.

 

Οι παγκοσμιοποιητές σχεδιάζουν να χρησιμοποιήσουν τον περιβαλλοντισμό ως δικαιολογία για τον συγκεντρωτισμό τουλάχιστον από το 1972, όταν η Λέσχη της Ρώμης δημοσίευσε μια πραγματεία με τίτλο “Τα όρια της ανάπτυξης”. Είκοσι χρόνια αργότερα θα δημοσίευαν ένα βιβλίο με τίτλο “Η πρώτη παγκόσμια επανάσταση”. Σε αυτό το έγγραφο συνιστούν συγκεκριμένα τη χρήση της υπερθέρμανσης του πλανήτη ως όχημα:

 

“Αναζητώντας έναν κοινό εχθρό εναντίον του οποίου θα μπορούσαμε να ενωθούμε, καταλήξαμε στην ιδέα ότι η ρύπανση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η λειψυδρία, η πείνα και τα παρόμοια, θα ταίριαζαν στο σχέδιο. Στο σύνολό τους και στις αλληλεπιδράσεις τους, τα φαινόμενα αυτά συνιστούν όντως μια κοινή απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους μαζί. Όμως, ορίζοντας αυτούς τους κινδύνους ως εχθρούς, πέφτουμε στην παγίδα, για την οποία έχουμε ήδη προειδοποιήσει τους αναγνώστες, δηλαδή να μπερδεύουμε τα συμπτώματα με τις αιτίες. Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι προκαλούνται από την ανθρώπινη παρέμβαση στις φυσικές διεργασίες και μόνο με αλλαγή στάσεων και συμπεριφοράς μπορούν να ξεπεραστούν. Ο πραγματικός εχθρός λοιπόν είναι η ίδια η ανθρωπότητα”.

 

Η δήλωση προέρχεται από το Κεφάλαιο 5 – Το κενό, το οποίο καλύπτει τη θέση τους σχετικά με την ανάγκη για παγκόσμια κυβέρνηση. Το απόσπασμα είναι σχετικά σαφές: πρέπει να επινοηθεί ένας κοινός εχθρός προκειμένου να ξεγελαστεί η ανθρωπότητα και να ενωθεί κάτω από μια ενιαία σημαία, και οι ελίτ βλέπουν την περιβαλλοντική καταστροφή, που προκαλείται από την ίδια την ανθρωπότητα, ως το καλύτερο δυνατό κίνητρο.

 

Παρουσιάζουν τη λύση της έννοιας της κοινής οικονομίας σαν να πρόκειται για μια νέα και τολμηρή ιδέα. Αυτό που τελικά θέλουν οι παγκοσμιοποιητές για τη Μεγάλη Επαναφορά τους, ωστόσο, είναι μια παλιρροϊκή αναστροφή από την ελευθερία και την ατομική ευημερία πίσω σε έναν πολύ παλιό τρόπο λειτουργίας των πραγμάτων, παρόμοιο με την αρχαία φεουδαρχία. Γίνεσαι ένας αγρότης που δουλεύει στη γη που ανήκει στις ελίτ ή στο κράτος, και ποτέ δεν θα σου επιτραπεί να κατέχεις αυτή τη γη.

 

Η μόνη διαφορά θα ήταν ότι σε μια φεουδαρχική αυτοκρατορία του παρελθόντος οι αγρότες δεν μπορούσαν να κατέχουν γη λόγω του ταξικού συστήματος. Αυτή τη φορά, δεν θα σας επιτρέπεται να κατέχετε τίποτα, συμπεριλαμβανομένης της γης, επειδή το να θέλετε να κατέχετε οτιδήποτε είναι “εγωιστικό” και καταστροφικό για τον πλανήτη.

 

Πλήρης έλεγχος των πληροφοριών

 

Η αλήθεια είναι ένα σπάνιο αγαθό στις μέρες μας, αλλά ούτε κατά διάνοια τόσο σπάνιο όσο θα είναι αν αυτοί οι ελιτιστές πάρουν αυτό που θέλουν. Οι παγκοσμιοποιητές είναι πολύ πιο ανοιχτοί για την ατζέντα τους σήμερα απ’ ό,τι ήταν ποτέ πριν, και υποψιάζομαι ότι αυτό συμβαίνει επειδή πιστεύουν ότι θα μπορούν να ξαναγράψουν την ιστορία των σημερινών γεγονότων ατιμώρητα μετά την Επανεκκίνηση. Πιστεύουν ότι θα τους ανήκει ο κόσμος της πληροφόρησης και θα μπορούν να επεξεργάζονται την πολιτιστική μας μνήμη καθώς προχωρούν.

 

Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης αποκαλούν όλα αυτά “θεωρία συνωμοσίας”. Εγώ το ονομάζω συνωμοσιολογική πραγματικότητα. Είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς τις ανοιχτά ειπωμένες παραδοχές των ίδιων των παγκοσμιοποιητών, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να προσπαθήσουν να διαστρεβλώσουν τις πληροφορίες όσο το δυνατόν περισσότερο για να κρατήσουν το κοινό σε στάση αναμονής όσον αφορά αυτό που πρέπει να γίνει, που είναι η εκκαθάριση των παγκοσμιοποιητών από τη χώρα μας και ίσως από ολόκληρο τον κόσμο.

 

Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα έρθει μια στιγμή που τίποτα από όσα λέω εδώ δεν θα θυμάται κανείς και δεν θα υπάρχουν αποδείξεις για το σχέδιο Reset. Το κατεστημένο θα έχει εξαλείψει όλες τις έννοιες γι’ αυτό από τη γραπτή ιστορία, αφήνοντας μόνο μια φανταστική ιστορία για το πώς ο κόσμος κατέρρευσε και μια μικρή οργάνωση “οραματιστών” παγκοσμιοποιητών τον έσωσε από τη λήθη μέσω μιας νέας θρησκείας συγκεντρωτισμού.”

https://www.makeleio.gr/