Επικονιαστές: Θα κλαίμε όταν χαθούν

Να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τα έντομα και ειδικότερα εκείνα που μεταφέροντας γύρη εξασφαλίζουν την καρποφορία των φυτών, μας καλούν ερευνητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου τονίζοντας τη σημασία τους για τη συνέχιση της ζωής πάνω στη Γη

Γαλδαδάς Αλκης

Επί το έργον: βουτηγμένος στη γύρη των ανθών της λαδανιάς, ο επικονιαστής αυτός (σκαθάρι του γένους Pygopleurus) τρέφεται ενώ προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του

Τα χταπόδια είναι πανέξυπνα ζώα. Τι έκπληξη! Εδώ και μερικές εβδομάδες το έμαθαν και οι έλληνες αναγνώστες του Διαδικτύου (οι αναγνώστες του ΒΗΜΑ-Science το είχαν διαβάσει εδώ πριν από αρκετά καλοκαίρια). Αν είσαι σε λάθος δρόμο και κρίνεις από (και με) τον δικό σου (ογκώδη σε διαστάσεις, αλλά όχι ανάλογα αποτελεσματικό) εγκέφαλο τα άλλα πλάσματα, οι «εκπλήξεις» θα συνεχίζονται. Η «μνήμη χρυσόψαρου» είναι όχι μόνο ατυχέστατη έκφραση αλλά και εντελώς αντιεπιστημονική αφού σχετικά πειράματα έχουν δείξει το αντίθετο. Οπότε και τα διάφορα έντομα που πετούν κοντά και μακριά από εμάς «τι μυαλό να κουβαλάνε» άραγε;

Ας πούμε οι επίφοβες για αρκετούς ανθρώπους σφήκες πόση… λογική να διαθέτουν; Απροσδόκητα αρκετή, είναι η απάντηση, όπως μας βεβαιώνουν ερευνητές που είχαν την περιέργεια να ψάξουν το θέμα. Και ανταμείφθηκαν, αφού διαπίστωσαν, με πολύ έξυπνα είναι η αλήθεια πειράματα, ότι οι σφήκες είναι σε θέση να εξάγουν λογικά συμπεράσματα και μάλιστα του τύπου και του επιπέδου που μαθαίνουμε και εμείς στο «ανθρώπινο» σχολείο: Αν ο Α είναι ίσος με τον Β και ο Β με τον Γ, τότε και ο Α είναι ίσος με τον Γ.

Ποιος το μαθαίνει στις σφήκες δεν ξέρουμε, μάλλον η ίδια η ζωή (τους) και ο τρόπος που πρέπει να πορεύονται για να επιβιώσουν. Ποιος όμως και πώς θα μας μάθει και εμάς να εκτιμάμε εκτός από τις (σκλάβες) μέλισσες στις οργανωμένες από τον άνθρωπο κυψέλες και ένα σωρό άλλα έντομα που ζουν και προσπαθούν να επιβιώσουν ελεύθερα και χωρίς τη βοήθειά μας; Και τα οποία με το πέταγμά τους και τις συνήθειές τους κρατούν ζωντανό τον άνθρωπο και τον πλανήτη Γη;tovima.gr