Του Strange Attractor
Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας, ένα ασφαλές συμπέρασμα είναι πως οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις είναι για… τα μπάζα. Ειδικά τώρα, που μπήκαν στο παιχνίδι απρόθυμοι επίστρατοι, πολλοί εξ αυτών ανεκπαίδευτοι και με ελλιπή εξοπλισμό.
Ναι, αλλά η Ρωσία έχει πλούσιο πυρηνικό οπλοστάσιο, κι αν κρίνουμε από τις συνεχείς απειλές του Πούτιν και των «τσουτσεκιών» του, δε θα διστάσει να τα χρησιμοποιήσει αν κινδυνέψει η χώρα του, μέρος της οποίας είναι ήδη προσαρτημένες περιοχές της Ουκρανίας.
Κάτι σαν το ποντίκι, που αν βρεθεί παγιδευμένο στη γωνία πηδάει για το λαιμό…
Έτσι, μετά από πολλές δεκαετίες φτάσαμε ξανά στο σημείο να μιλάμε για το ενδεχόμενο πυρηνικού ολέθρου. Τον εφιάλτη των προηγούμενων δεκαετιών.
Ένας κίνδυνος που ήταν κυρίαρχος στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, και που κάποιοι ξεχάσαμε τις τελευταίες (δυο τουλάχιστον) δεκαετίες, αφού η ευμάρεια στην αρχή, και η παγκόσμια οικονομική κρίση, η πανδημία, η ενέργεια, κλπ. αργότερα, μας απασχόλησαν φουλ τάιμ.
Αυτός λοιπόν ο κίνδυνος επανήλθε. Δριμύτερος. Και δεν είναι ο μόνος.
Μέχρι και η «ενοχική» Γερμανία ανακοίνωσε πανικόβλητη αναδιοργάνωση του στρατού της και εκσυγχρονισμό του εξοπλισμού του.
Κάτι καθόλου ασήμαντο, αφού όποιος ξέρει ιστορία γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει όταν «αγριεύει» η Γερμανία.
Δυο θέματα ταμπού λοιπόν, που επανήλθαν στο προσκήνιο.
Ποιος θα το πίστευε πριν από μερικά μόνο χρόνια, όταν οι μεγάλοι πόλεμοι, οι πυρηνικές συγκρούσεις, η στρατιωτικοποιημένη Γερμανία αποτελούσαν σενάρια ταινιών του Χόλιγουντ…
Και όμως. Να ‘μαστε πάλι εδώ…
Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι αν ο μεγαλομανής Πούτιν θα έκανε όντως χρήση πυρηνικών, ή απλά μπλοφάρει.
Ας υποθέσουμε ότι το κάνει. Τι μπορεί να κάνει η Δύση;
Το σίγουρο είναι ότι κανείς Ευρωπαίος, ή Αμερικάνος, όσο «στρατόκαυλος» κι αν είναι, όσο διατηρεί ψήγματα λογικής, δε θα πέσει στην παγίδα να ανταποδώσει, αφού κάτι τέτοιο θα σημάνει ραγδαία κλιμάκωση, και σχεδόν ολική καταστροφή τόσο της Ρωσίας, όσο και της Ευρώπης, μπορεί και της Αμερικής.
Ακόμη και μια σκληρή, πλην όμως συμβατική, μη πυρηνική αντίδραση-αντεπίθεση από πλευράς ΝΑΤΟ είναι δύσκολο να γίνει, αφού και αυτό θα σηματοδοτούσε μια άμεση περαιτέρω κλιμάκωση, με κίνδυνο να απειληθεί η Ρωσία, ο Πούτιν να θεωρήσει ότι δεν έχει πλέον τίποτα να χάσει, και άντε ξανά μανά να κάνει χρήση πυρηνικών, οπότε και η Δύση θα πρέπει να πράξει αναλόγως.
Ένας φαύλος κύκλος δηλαδή, που αυτή τουλάχιστον τη στιγμή δε μπαίνει σε λειτουργία χάρη στη νηφαλιότητα και ψυχραιμία της Δύσης απέναντι στους «πουτινισμούς». Ως πότε όμως;
Αν το δούμε λογικά, πέρα από συναισθηματισμούς, πατριωτικές κορώνες, οικονομικά, γεωπολιτικά, και ενεργειακά συμφέροντα, και άλλα τέτοια, τότε μάλλον οι απειλές του Πούτιν είναι κούφιες.
Ο ίδιος έζησε ως ενήλικας τον ψυχρό πόλεμο, και ξέρει πολύ καλά πως ό,τι ίσχυε τότε ισχύει και σήμερα.
Δηλαδή το γεγονός πως αν ανοίξουν οι πόρτες της κόλασης, τότε και οι δυο πλευρές θα είναι χαμένες.
Επί πολλές δεκαετίες το ενδεχόμενο πυρηνικού πολέμου ήταν απόμακρο χάρη στο δόγμα MAD (Mutual Assured Destruction) βάσει του οποίου και η Αμερική, και η ΕΣΣΔ, αλλά και η Ευρώπη θα καταστρέφονταν ολοσχερώς σε περίπτωση πυρηνικής ανταλλαγής.
Ακόμη και η περιορισμένη μονομερής χρήση τακτικών πυρηνικών από πλευράς Μόσχας θα ενείχε πολλούς κινδύνους, ακόμη και για την ίδια, εξαιτίας της διάχυσης ραδιενέργειας, πόσο δε μάλλον αν κάτι τέτοιο σταθεί εφαλτήριο για ανταπόδοση από πλευράς των Δυτικών.
Άσχετα λοιπόν από τον ίδιο τον Πούτιν, με την περίεργη ψυχοσύνθεση, είμαι σίγουρος πως κάποιοι μεγαλόσχημοι στο επιτελείο του τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά, και ίσως αποτελέσουν τροχοπέδη σε περίπτωση που ο «τσάρος» αισθανθεί παγιδευμένος και αποφασίσει να απασφαλίσει.
Τέλος, ένα κρίσιμο ερώτημα είναι το κατά πόσο οι Αμερικάνοι θα θελήσουν να συνεχίσουν να στηρίζουν την Ουκρανία εφόσον το παιχνίδι αλλάξει και όντως μπουν στο τραπέζι τα πυρηνικά όπλα.
Είναι καλό και συμφέρον γι’ αυτούς σήμερα να εξοπλίζουν το Κίεβο με πανάκριβα σύγχρονα οπλικά συστήματα, τονώνοντας τη στρατιωτική βιομηχανία και την εν γένει οικονομία τους, ξεδοντιάζοντας παράλληλα τον άσπονδο εχθρό (τη Ρωσία), αλλά αν τα πράγματα κλιμακωθούν, θα μπορούσε η Αμερική να αντιδράσει χρησιμοποιώντας πυρηνικά, και γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο θα θέσει σε κίνδυνο την ίδια την υπόστασή της, πέραν εκείνης της Ευρώπης, ή του εχθρού;
Θα ρίσκαρε δηλαδή ο κάθε Μπάιντεν να χάσει μια αμερικανική πόλη για χάρη της υπεράσπισης μιας μακρινής περιοχής του πλανήτη, που ο μέσος Αμερικανός δε γνωρίζει καν, ή αν γνωρίζει νομίζει πως πρόκειται για ρωσική;
Όλα αυτά είναι ερωτήματα που μέχρι πρότινος ήταν θεωρητικά.
Σήμερα όμως έχουν μπει κανονικά στο τραπέζι, και όλα είναι πιθανά.
Μπορούσε να φανταστεί κανείς εδώ στη χώρα μας, μόλις 10 χρόνια πριν, πως κουτσά στραβά θα συνέλθουμε από την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, την ανεργία του 27%… αλλά θα γονατίσουμε από έναν κινεζικό ιό προερχόμενο από νυχτερίδα(!), κι αργότερα θα συζητάμε για δελτίο στα καύσιμα, στο ρεύμα και στα τρόφιμα, ενώ παράλληλα θα κινδυνεύουμε από… πυρηνικό πόλεμο;
Χώρια το ενδεχόμενο πολέμου με τη φίλη και γείτονα χώρα…
Απίστευτες εξελίξεις, που ούτε ο Λιακόπουλος, ούτε ο Βελό, ούτε καν ο Χαρδαβέλας δε θα μπορούσε να προβλέψει.
Αυτά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .