Οι σκέψεις μου γίνανε πληγές και πονάνε
προσπαθώ να ξεχάσω το παρελθόν τίποτα πια να μη θυμάμαι
η κασέτα εγγραφής του μυαλού μου δεν λέει να σταματήσει
έχει κολλήσει σε σένα και δεν υπακούει να σβήσει...
Όλα μου θυμίζουν εσένα όπου κι αν στραφώ
για το κάθε τι, και μια δική σου ανάμνηση μου έρχεται στο μυαλό
με τη φυγή σου μ' άφησες έναν δρόμο, έναν και μοναδικό
είναι η οδό της παράνοιας στο μηδέν αριθμό
Βρίσκομαι στο απόλυτο χάος και βαδίζω στο πουθενά
εγκλωβισμένη μέσα σε ερειπωμένο χρόνο ψάχνω διέξοδο στα τυφλά
προσπαθώ να ξεφύγω απ' τη συχνότητα αυτή
μα είναι αδύνατον, γιατί φεύγοντας μ' άφησες γραμμή ανοιχτή.
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .