Ζούμε, Αγαπάμε, μισούμε, πονάμε…
Κι ύστερα; Τίποτα...
Μένουμε μόνοι να σκεφτόμαστε …
Ψάχνουμε κάποιον για να σταθούμε, μα… δεν βρίσκουμε κανέναν.
Όλοι είναι για λίγο…και πολύ λίγοι...
Μόλις κλείσει η πόρτα το πρόβλημα παραμένει δικό μας.
Και ξεκινάμε απ’ την αρχή.
Οι άνθρωποι σταματήσαμε να κοιταζόμαστε στα μάτια...
Τα μάτια έγιναν οθόνες και οι φωνές πληκτρολόγια…
μοναξιά και σιωπή
πλασματικές φιλίες μέσω facebook
για να ξεγελάς τη μοναξιά σου και να δίνεις φωνή στη σιωπή σου..
Μαρίζα Τσιτμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οποιοσδήποτε κάνει σχόλια φέρει και την ευθύνη αυτών που λέει και ο κάθε αναγνώστης είναι ελεύθερος να τον χαρακτηρίζει από αυτά. Παρόλα αυτά ,γνώμες από κομματόσκυλα θα διαγράφονται γιατί η εποχή τους πέρασε, ότι έφαγαν έφαγαν και όσο κακό έκαναν στην Ελλάδα έκαναν.