Ζωή μ' έβαλες κάτω και άγρια με πάτησες
έβγαλες όλο το άχτι σου σε μένα, με τσάκισες
οι σφαλιάρες σου ήρθαν απανωτές, ζαλίστηκα
ακόμη και το όνομά σου ζωή, τώρα το μίσησα
Πλήρωσα με κομμάτια της ψυχής μου, και πληρώνω
χίλιες φορές για αυτό το ταξίδι ζωής, πικρά μετανιώνω
με κάλεσες στον κόσμο τούτον εδώ, για να με πονέσεις
κουστούμι στα μέτρα μου, μ' είχες κομμένο και ραμμένο να μου φορέσεις
Με χτύπησες ύπουλα, πισώπλατα, βοήθεια να καλέσω δε πρόλαβα
μ' έδειξες το πιο σκληρό πρόσωπό σου ζωή, και τρόμαξα
δεν με ρώτησε κανένας αν ήθελα εγώ, να 'ρθω εδώ να σε γνωρίσω
ερήμην μου τα χώματά σου πάτησα, τέτοια ζωή, δεν ήθελα εγώ να ζήσω
Σε σιχάθηκα ζωή, απ' τη καρδιά μου σε σιχάθηκα
χτυπάς ύπουλα αδύναμους ανθρώπους, και τελείως άδικα
εκδικείσαι μόνο τους καλούς ,αυτούς που δε σου φταίνε
βραβεία δίνεις στους κακούς, δεν αξίζεις ζωή να σου λένε...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οποιοσδήποτε κάνει σχόλια φέρει και την ευθύνη αυτών που λέει και ο κάθε αναγνώστης είναι ελεύθερος να τον χαρακτηρίζει από αυτά. Παρόλα αυτά ,γνώμες από κομματόσκυλα θα διαγράφονται γιατί η εποχή τους πέρασε, ότι έφαγαν έφαγαν και όσο κακό έκαναν στην Ελλάδα έκαναν.