Από την ερχόμενη εβδομάδα ακόμη και οι υποψήφιοι αρχηγοί του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται ...Παπανδρεϊκοί. Εγκαταλείπουν τη μάχη των εκλεκτόρων και ασπάζονται τη θέση του Ανδρέα για «τα μπάνια του λαού». Μπορεί να έμειναν επτά εβδομάδες μέχρι την 10η Σεπτεμβρίου, οπότε και θα στηθούν οι κάλπες για τον/ην διάδοχο του Τσίπρα όμως τις μισές θα τις περάσουν παρά θιν αλός. Και εκεί δεν θα μπορούν να μαζέψουν ψήφους ειμή μόνον βοτσαλάκια. Άλλος θα πάει στο Πήλιο, άλλος στην Πελοπόννησο, άλλος στην Ήπειρο για να σκεφτούν αν έκαναν καλά που μπαίνουν στην περιπέτεια να διεκδικήσουν την ηγεσία ενός κόμματος, το οποίο στο προβλεπτό μέλλον περισσότερο πιθανό είναι να ταλαιπωρηθεί από εσωτερικές έριδες παρά να ανακάμψει εκλογικά. Και ο λόγος δεν είναι ότι δεν
μπορούν να βρουν λύση για την ηγεσία, αλλά ότι δεν μπορούν να δουν το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος που καταψηφίστηκε περισσότερο ως αντιπολίτευση και λιγότερο ως κυβέρνηση, έχοντας μάλιστα ως επικεφαλής το πιο χαρισματικό στέλεχός του, τον Αλέξη Τσίπρα. Ενός κόμματος που έχει σύντομο κυβερνητικό παρελθόν, αλλά διχάζεται για το πως μπορεί να έχει κυβερνητικό μέλλον αρκούμενο σε περιγραφές για τα δέοντα της Αριστεράς και αφορισμούς για τα μελλούμενα στην κοινωνία.Πάντως, αυτή την εβδομάδα και τις δύο τελευταίες του Αυγούστου οι τέσσερεις καμπαλέρος (Αχτσιόγλου, Παππάς, Τζουμάκας, Τσακαλώτος) θα δουν κόσμο - και κυρίως παράγοντες είτε του κόμματος είτε της αυτοδιοίκησης είτε των επαγγελματικών και κοινωνικών σωματείων- για να προωθήσουν την υποψηφιότητά τους. Ο Νίκος Παππάς έχει ήδη ξεκινήσει να βλέπει εκπροσώπους φορέων, ενώ οργανώνει πανελλαδικά το δίκτυο στήριξής του με βουλευτές και στελέχη. Η Έφη Αχτσιόγλου την Τετάρτη θα πάει στη Θεσσαλονίκη και μεταξύ των άλλων θα συναντηθεί και με πανεπιστημιακούς, σε εκδήλωση που της έχουν οργανώσει ο γ.γ. Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων επί ΣΥΡΙΖΑ Λόης Λαμπρινίδης και ο Νίκος Μαραντζίδης και μετά θα μεταβεί στα Γιαννιτσά, την πολλή που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος θα πάει οπωσδήποτε στην Πρέβεζα, ενώ θα προσπαθήσει να συνδυάσει τις διακοπές του, αρχής γενομένης από την Μεσσηνία, με συμμετοχή σε τοπικές εκδηλώσεις. Ο Τζουμάκας θα πάει για λίγο στην Εύβοια, αλλά τον περισσότερο καιρό, παρά τον καύσωνα, θα τον περάσει στο κλεινόν άστυ. Αν και «στερείται χορηγών», όπως του αρέσει να λέει, εντούτοις βλέπει με ικανοποίηση να τον καλούν («πυρήνες στήριξης της υποψηφιότητάς του») στην Κρήτη, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα για να μιλήσει. Και οι τέσσερεις υποψήφιοι έχουν πάντως την τιμητική τους σε ραδιόφωνα, κανάλια, εφημερίδες για συνεντεύξεις.
Μπορεί τον Αύγουστο να μην υπάρχουν -κατά τον Ουμπέρτο Έκο- ειδήσεις όμως από τα λεγόμενα των υποψηφίων όλο και κάποια είδηση (θα) προκύπτει. Και μία από αυτές μπορεί να είναι η προσθήκη του Σωκράτη Φάμελλου στους διεκδικητές της αρχηγίας του ΣΥΡΙΖΑ. Ολοένα και περισσότερες πηγές της Κουμουνδούρου υποστηρίζουν πως ο προσωρινός αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ τελικά θα είναι υποψήφιος. Θα το δηλώσει στο διαρκές συνέδριο που είναι και η καταληκτική ημερομηνία υποβολής υποψηφιοτήτων. Θα έχει, λένε, ως όπλο την καλή μέχρι τώρα παρουσία του στη Βουλή και δημόσια. Στα υπέρ του είναι και το γεγονός πως μπορεί, ως επικεφαλής των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, να τοποθετείται καθημερινά στα θέματα της επικαιρότητας και κατά συνέπεια να έχει μεγαλύτερη προβολή από τους άλλους διεκδικητές της αρχηγίας και μάλιστα για θέματα που απασχολούν την κοινωνία και όχι τον κομματικό μικρόκοσμο.
Εάν τελικά οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν και ο Φάμελος είναι υποψήφιος θα πρέπει κάποιος να του βγάλει το καπέλο αφού ακολούθησε την πιο έξυπνη τακτική. Εξελέγη ομοφώνως αρχηγός της Κ.Ο., εκμεταλεύθηκε τα πλεονεκτήματα που του παρέχει η θέση για να δημιουργήσει μια θετική εικόνα στην κοινωνία και το κόμμα του και θα βρεθεί σαφώς σε καλύτερη θέση στην κούρσα της διαδοχής απ’ ότι θα βρισκόταν σε περίπτωση που διεκδικούσε εξαρχής και μαζί με τους άλλους την pole position. Εφόσον ο Φάμελλος είναι υποψήφιος εκτιμάται ότι θα κόψει ψήφους πρωτίστως από τον Παππά και δευτερευόντως από την Αχτσιόγλου αφού είναι αρκετοί από τους (μέχρι την παραίτηση Τσίπρα) προεδρικούς, που θα ήθελαν, τουλάχιστον την πρώτη Κυριακή, να κρυφτούν κάτω από μια ουδέτερη υποψηφιότητα.
Πάντως, η πιθανότητα να βρεθεί ο Φάμελλος με την Αχτσιόγλου στον δεύτερο γύρο είναι πολύ μικρή καθώς επικρατέστεροι για τη δεύτερη θέση φέρονται οι Παππάς και Τσακαλώτος. Ο Νίκος, λογικά, θα προηγηθεί του Ευκλείδη αφού δεν υπάρχει άλλος …ομόσταυλός του, σε αντίθεση με τον πρώην τσάρο της οικονομίας, ο οποίος βρίσκεται στην αριστερή όχθη της Κουμουνδούρου και πορεύεται, κατά τον Νίκο Φίλη, «παραπλήσια με την Έφη». Η αλήθεια πάντως είναι πως με εξαίρεση τον Τζουμάκα ή τον Φάμελλο, εφόσον αυτός είναι υποψήφιος, οι άλλοι τρεις βρίσκονταν στον πυρήνα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ αφού μετείχαν και στην Πολιτική Γραμματεία και στο διευρυμένο Εκτελεστικό Γραφείο, στα όργανα δηλαδή που έπαιρναν τις αποφάσεις για τη στρατηγική και τις πολιτικές της Κουμουνδούρου. Και κατά συνέπεια έχουν ευθύνες, με πρώτο φυσικά τον Τσίπρα, για την εκλογική καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν και πόσο θα βαρύνει αυτό στους εκλέκτορες που στις 10 Σεπτεμβρίου θα κληθούν να εκλέξουν τη νέα ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα φανεί από τον αριθμό αυτών που θα προσέλθουν στις κάλπες. Σίγουρα δεν περιμένουν προσέλθουν 150.000, όσοι δηλαδή ψήφισαν πριν 14 μήνες τον Τσίπρα. Αν οι εκλέκτορες είναι τουλάχιστον οι μισοί, 75.000 και πάνω, η Έφη Αχτσιόγλου έχει μεγάλη τύχη, ακόμη και να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή. Αν αντίθετα είναι λιγότεροι από 50.000 τότε Παππάς και Τσακαλώτος θα έχουν ανεβασμένα ποσοστά και πιθανότατα η/ο αρχηγός θα εκλεγεί στις 16 Σεπτεμβρίου. Σημειώνουμε ότι ο δεύτερος γύρος δεν θα γίνει Κυριακή αλλά Σάββατο προκειμένου η/ο διάδοχος του Τσίπρα να προλάβει τη ΔΕΘ και την Κυριακή να μιλήσει στους δημοσιογράφους και τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων.
Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των εκλεκτόρων θα καθορίσει, σε σημαντικό βαθμό και το αποτέλεσμα για την ηγεσία και τις εσωκομματικές εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι εντελώς διαφορετικό το τοπίο στην Κουμουνδούρου εάν η Αχτσιόγλου κερδίσει από την πρώτη Κυριακή και διαφορετικό αν ο κεντροαριστερός Παππάς είναι δεύτερος και μαζί με τον αριστερό Τσακαλώτο ξεπερνούν σε ψήφους την πρώην «κόκκινη» και νυν «διατασική» Έφη. Και φυσικά τα πράγματα θα γίνουν περισσότερο περίπλοκα εάν Τζουμάκας και Φάμελλος, εφόσον είναι υποψήφιος, αθροίσουν ένα «ισχυρό διψήφιο ποσοστό», για να θυμηθούμε και τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ αφού με την/τον νέα/ο αρχηγό θα αναμετρηθεί για τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Το κριτήριο για τη νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εξυπακούεται πως είναι και αυτό: Στην (ευρωπαϊκή) αναμέτρηση του Μαΐου να διατηρήσει τη δεύτερη θέση και να πάρει μεγαλύτερο ποσοστό από το 17,8% των εθνικών εκλογών. Η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα η αντιπαράθεση για την αρχηγία είναι ήρεμη. Δεν υπάρχουν εντάσεις ούτε χτυπήματα κάτω από τη μέση. Τουλάχιστον δημόσια. Ακόμη και στο θέμα του ντιμπέιτ μάλλον θα υπάρξει συμφωνία να γίνει ένα στην ΕΡΤ, λίγο πριν το συνέδριο. Επίσης, συμφωνία θα υπάρξει και στο θέμα των εκλεκτόρων. Θα ισχύσει ότι και με την εκλογή Τσίπρα. Δεν θα ψηφίσουν μόνο τα υφιστάμενα μέλη του κόμματος, αλλά και όσοι εγγράφονται (μέλη και όχι φίλοι, όπως γίνεται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ) την ώρα της ψηφοφορίας.
Για να υπάρξει μεγάλη προσέλευση και να αποφευχθούν οι μάχες των μηχανισμών, που μόνο περαιτέρω κακό θα κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει, έστω και την τελευταία στιγμή, να υπάρξει κάποιο ισχυρό ρεύμα υπέρ κάποιας υποψηφιότητας. Προσώρας, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται. Η Αχτσιόγλου μπορεί να προηγείται όμως η επικράτησή της εδράζεται κυρίως στην αντίληψη ότι οι άλλες υποψηφιότητες δεν μπορούν να κρατήσουν ενωμένο τον ΣΥΡΙΖΑ και το βασικότερο: να τον καταστήσουν κυρίαρχο στην κεντροαριστερά και να τον κάνουν ξανά μεγάλο και κυβερνητικό κόμμα. Πάντως, ακόμη κι αν επικρατήσει η Έφη, θα πρέπει να δημιουργήσει συσχετισμό στην κοινωνία για να έχει μέλλον. Καλή η αλλαγή σελίδας στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν φτάνει. Θα χρειαστεί μάλλον να σκίσει τη σελίδα και όχι απλώς να γυρίσει η σελίδα στο βιβλίο συμβάντων του ΣΥΡΙΖΑ.
Για να μπορέσει η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να εδραιωθεί στο κόμμα της δεν αρκεί να κερδίσει τους εσωκομματικούς αντιπάλους, αλλά και να δημιουργήσει την εντύπωση ότι μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Μητσοτάκη στο δημόσιο βίο. Στην πορεία θα πρέπει, ενδεχομένως, να απαλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ και από …το φάντασμα που πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου, τον Αλέξη Τσίπρα. Για να μπορέσει να επιβληθεί και να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας η νέα ηγεσία θα πρέπει να απεξαρτηθεί από τον Τσίπρα και τον μύθο της επιστροφής του. Αντί να διαμαρτύρεται η (νεοπροσήλυτη στην κεντροαριστερά) Έφη ότι δεν εννοούσε τον Τσίπρα όταν είπε ότι δεν προτίθεται να τον μιμηθεί επειδή «οι μιμήσεις καταλήγουν σε καρικατούρα» ίσως έπρεπε ευθέως να πει ότι η προσπάθεια να μιμηθούν το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου έβλαψαν τελικά και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Οι καθαρές κουβέντες και οι καθαρές σχέσεις κερδίζουν το πολιτικό παιχνίδι και όχι οι υπαινιγμοί και οι γενικότητες για το μέλλον που έρχεται και είναι αφόρητο λόγω της κλιματικής κρίσης, της τεχνητής νοημοσύνης, της αύξησης των μεταναστευτικών ροών, της (ακρο)δεξιάς μετατόπισης της Ευρώπης, τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις και πολλά άλλα. Αυτά έρχονται, οι πολιτικοί όμως δεν είναι για να περιγράφουν και να σχολιάζουν, αυτά τα κάνουν οι δημοσιολογούντες και οι επιστήμονες.
Οι σοβαροί πολιτικοί είναι για να δίνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο στις απαντήσεις που αντιστοιχούν στα προβλήματα των κρατών και των πολιτών τους. Καλές οι οργανωτικές προτάσεις για την ανασυγκρότηση της Κουμουνδούρου όμως αυτό που χρειάζεται η αξιωματική αντιπολίτευση είναι να μπορέσει να οργανώσει ένα πλειοψηφικό πολιτικό ρεύμα στην κοινωνία. Χρειάζεται να εμπνεύσει και να φτιάξει ομάδες εκτός κόμματος που να γίνουν οι τελάληδες των όσων νέων επαγγέλεται για την παραγωγική ανασυγκρότηση, την θεσμική αναβάθμιση, την τεχνολογική αναδιοργάνωση, την γεωστρατηγική ενδυνάμωση, τη μείωση των ανισοτήτων, την αναμόρφωση των εργασιακών σχέσεων κ.α. Για να ανακάμψει, υπό τη νέα του ηγεσία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προσδώσει συγκεκριμένο περιεχόμενο στα ανωτέρω και όχι να τα αναφέρει ως τσιτάτα της νέας εποχής.
Προσώρας, αυτό που κάνουν οι «τέσσερεις καμπαλέρος» είναι να ανακοινώνουν δημόσια ή στο παρασκήνιο τους βουλευτές και τους παράγοντες που στηρίζουν την υποψηφιότητά τους και να δίνουν το στίγμα τους για το δίλλημα: κέντρο ή αριστερά; Η Αχτσιόγλου ονειρεύεται ένα «κόμμα δομών και όχι προσώπων» για να «ασκήσει σήμερα δημιουργική αντιπολίτευση και να περάσει σε τροχιά διακυβέρνησης στο εγγύς μέλλον». Ο Νίκος Παππάς θέλει αφενός «να υπερασπιστεί μια πολιτική, η οποία ξεκίνησε μια δεκαετία πριν (και όχι το 2019) και που δυστυχώς δοκιμάστηκε μετά το 2019» και αφετέρου «να ασκήσουμε μαχητική αντιπολίτευση για να ξανακερδίσουμε τους μετριοπαθείς, κεντρώους, κεντροαριστερούς ψηφοφόρους και τη νεολαία για φτάσουμε ξανά στη νίκη». Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος προτάσσει τη διατήρηση της αριστερής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίζει πως «πρέπει να εστιάσουμε στο ποιοι είμαστε και τι προτείνουμε στην κοινωνία”» και «να μην παρασυρθούμε σε λαϊκισμούς προς άγρα ψήφων, ενώ αποκηρύσσει και το αρχηγικό μοντέλο του Τσίπρα για το κόμμα λέγοντας πως ο ίδιος «εάν εκλεγεί πρόεδρος προτιμά να είναι πρώτος μεταξύ ίσων». Γενικά ο Ευκλείδης φιλοτεχνεί το προφίλ του αντί Τσίπρα, όπως ο Σημίτης του αντί Ανδρέα, πριν από τριάντα χρόνια. Ο Τζουμάκας χαρακτηρίζει τους άλλους υποψηφίους ως «πολιτικούς συνδικαλιστές», που αρέσκονται σε «πολιτικές μετώπων και όχι πολιτικών πλειοψηφιών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .