Παρασκευή, Αυγούστου 18

Κάποτε ζούσαμε και οι δυο μαζί..

Βγάζεις τα κλειδιά από τη τσάντα...

Με μια κίνηση σκουπίζεις τα δάκρυά σου και ξεκλειδώνεις την πόρτα

Σκοτάδι

Ανοίγεις το φως και σε τυφλώνει

Το κλείνεις αμέσως

Έτσι κι αλλιώς ξέρεις πως είναι τοποθετημένα τα έπιπλα

 Το κλείνεις αμέσως





Με την αίσθηση μιας γάτας, μιας μαύρης γάτας όπως και το σκοτάδι γύρω, σου κατευθύνεσαι στο σύνθετο

Πιάνεις ένα μπουκάλι κρασί


Λευκό ξηρό, το αγαπημένο σου

Παίρνεις και ένα ποτήρι και το ανοιχτήρι

Κάθεσαι στο γραφείο σου

Δεν είσαι πολύ καλά

Τα τελευταία του λόγια σαν καρφίτσες στην καρδιά σου..

«Μήπως θέλεις να χωρίσουμε;»

-Όχι! Και βέβαια όχι! , φωνάζεις στους τέσσερις τοίχους κι ακούς την ηχώ σου


Αλλά τώρα είναι πια αργά..

Έπρεπε να το πεις όταν ήταν η ώρα

Είχες πάντα ένα θέμα με το timing

Πάλευες να το φτιάξεις

Αλλά απ’ ότι φαίνεται δεν τα κατάφερες..

Και τώρα είσαι μόνη, σε ένα άδειο σπίτι

Στο σπίτι που κάποτε ζούσατε και οι δυο μαζί..


Και είσαι μόνη..

Ανοίγεις το μπουκάλι

Βάζεις μια γενναία ποσότητα στο ποτήρι σου

Το πίνεις μονομιάς

Δεύτερο γέμισμα


Πάλι το πίνεις μονορούφι

Διψάς

Αλλά όχι από τη ζέστη, κι ας είναι μέσα καλοκαιριού

-Αυτός χάνει.. Ναι ναι.. Δεν έχει καταλάβει τι έχασε..

Κι όμως, εσύ τον έχεις χασει..

Τον έχεις χάσει εδώ και πολύ καιρό


Προσπάθησε...

Πάλευε καιρό να σου πει ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση σας

Μάλλον όχι απλά κάτι.. Πολλά..

Και εσύ έκανες ότι δεν άκουγες

Επαναπαύτηκες

Και την πάτησες

Και τώρα είσαι μόνη


Σε ένα άδειο σπίτι που κάποτε ζούσατε και οι δυο μαζί..

Γεμίζεις ξανά το ποτήρι σου, για τρίτη φορά

Πίνεις μια γεναιόδωρη γουλιά

Το αλκοόλ αρχίζει να σε χαλαρώνει

Ανακάθεσαι στην καρέκλα σου

Και αναρωτιέσαι: «Τί έκανα στραβά;»

Δεν βρίσκεις άκρη

Πίνεις δεύτερη γουλιά, από το τρίτο το ποτήρι

Και τότε σου έρχεται μια σκέψη, καταλαβαίνεις..

-Έχει άλλη! Δεν το πιστεύω, έχει άλλη!

Τρελαίνεσαι


Το σπίτι δε σε χωρά

Δεν θες να μείνεις άλλο εδώ μέσα...πνίγεσαι...

Εδώ που κάποτε ζούσατε και οι δυο μαζί

Αρπάζεις την τσάντα σου και φεύγεις

Θες να βγεις έξω


Δε θες να είσαι κλεισμένη

Περπατάς σαν τη χαμένη, δε ξέρεις που πας

Ο κόσμος γύρω σου χαρούμενος, χαμογελά και γελάει


Θες να δεις σε όλους να τους κόβεται το γέλιο μαχαίρι..

Αλλά κρατιέσαι

Και φτάνεις στο μπαρ

Εκεί που είχατε πρωτογνωριστεί


Βγάζεις ένα τσιγάρο από την τσάντα σου και το ανάβεις

Ο καπνός στο στήθος σου σα να σε ηρεμεί

Για λίγο

Παραγγέλνεις ένα ποτό


Το γνωστό Με πάγο

Δεύτερη τζούρα από το τσιγάρο

Λίγη ακόμη γαλήνη

Τρίτη


Και έφτασε και το ποτό

Πίνεις μια γουλιά

Το αλκοόλ σε αναταράσσει, σαν το άγριο κύμα

 Δε σε χαλάει αυτό

Πίνεις και δεύτερη γουλιά


Η σκέψη σου είναι ακόμη σ΄αυτόν



«Γιατί να τελειώσει έτσι; Σήμερα υποτίθεται ότι θα μου έκανε πρόταση γάμου....»



Σκέφτεσαι τότε που ήταν όλα καλά


Μα γιατί να στο κάνει αυτό;


Γιατί όλοι οι άντρες να πρέπει να είναι καθίκια;



βρήκε άλλη

σε άφησε μόνη


Σε ένα άδειο σπίτι που κάποτε ζούσατε και οι δυο μαζί..





 https://www.kwr.gr/2014/01/by-demi-nak.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .