Φθινόπωρο ήταν θυμάμαι..
Φθινόπωρο ήταν θυμάμαι και τότε... όπως και τώρα. Από κείνα τα φθινόπωρα που περπατάς στους δρόμους, και σε κάθε σου βήμα ακούς αυτό το παράξενο τρίξιμο των φύλλων κάτω από τα παπούτσια σου, κάτι σα κραυγή πόνου... απόηχος αναμνήσεων...
Μοιραίες συναντήσεις σε δρόμους χωρίς όνομα, σκιές αλλοτινών χρόνων ανιχνεύοντας τη χαμένη αθωότητα με έντονη μυρωδιά νοσταλγίας... Νοσταλγία για κάτι που πέρασε κι έφυγε, αφήνοντας την αίσθηση της αποξένωσης... σημάδια μοναξιάς.
Φθινόπωρο, τοπίο της μελαγχολίας, και της ματαιότητας...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .