.gif)
Ακόμη ένα φθινόπωρο χωρίς εσένα. Κι οι αναμνήσεις γίνονται πιο επώδυνες.. Φθινόπωρο, σταυροδρόμι των χαμένων ονείρων, εκεί που οι σκέψεις γίνονται αστέρια και τρεμοσβήνουν, εκεί που οι στιγμές παγώνουν στους τοίχους της ψυχής κι όλοι οι δρόμοι του ανεκπλήρωτου ονείρου καταλήγουν σε εσένα στα μεγάλα αναπάντητα γιατί....
Τα βήματά μου πάλι με οδηγούν εκεί που οι μνήμες γίνονται ναρκοπέδια ψάχνοντας αλήθειες εφήμερες, στο σημείο εκείνο που ο αδυσώπητος χρόνος άφησε τη σφραγίδα του. Παγιδευμένα όλα όσα συνέβησαν μέσα στα μάτια μου, στιγμές ακρωτηριασμένες που ποτέ δε σβήνουν...Και καθώς περνάνε τα χρόνια, αντί οι θύμησες να ξεθωριάζουν όλο και περισσότερο ζωντανεύουν τα ψηφιδωτά της μνήμης. Φθινόπωρο...η μελαγχολική ατμόσφαιρα, ο μουντός ουρανός, τα ασταμάτητα δάκρυα της βροχής, ένα σκηνικό απελπιστικά επώδυνο.Τι κι αν πέρασαν τόσα χρόνια από τότε, κανένας χρόνος δεν μπόρεσε να επουλώσει πληγές, κανένας χρόνος δεν κατάφερε να ελαφρύνει έστω και στο ελάχιστο τον πόνο της απουσίας σου. Έγιναν όλα τόσο ξαφνικά και τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να καταλάβω τι έγινε και βρέθηκα σε κενό χρόνου ανιχνεύοντας τα χνάρια σου...κι όλο γυρίζω εκεί στο σημείο μηδέν, στις σκιές που μου κρύψανε τον ήλιο ....και μου άλλαξαν για πάντα τη ζωή. Τόσα χρόνια και είμαι ακόμα εκεί ..δεν τα κατάφερα να φύγω...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .