Κάποιες στιγμές δε μπορείς να ξεχωρίσεις αν είσαι ...νεκρή ή ζωντανή, και προσεύχεσαι αυτό που ζεις να είναι μόνο ένα κακό όνειρο που όταν θα ξυπνήσεις να έχει χαθεί τελείως απ' τα μάτια σου αυτός ο εφιάλτης..
Έτσι, εντελώς τυχαία και απλά, γυρίζουμε πίσω και στις όμορφες μέρες που ζήσαμε, με πρόσωπα που αγαπήσαμε, και δεν είναι πια στη ζωή μας νοσταλγούμε τις μέρες εκείνες που φύγανε ανεπιστρεπτί...
εικόνες και λόγια που χαράχτηκαν στη ψυχή μας και που μας σημάδεψαν βαθιά, και που σταμάτησαν μέσα μας το χρόνο για πάντα...
Θύμησες πολλές, θύμησες που θα ήθελες να μη σβηστούν ποτέ όσο κι αν σε πονούν, πρόσωπα που θα ήθελες να είναι κοντά σου, και δεν είναι, πόσο θα 'θελες να γύριζε πίσω ο χρόνος και να ξαναζήσεις αυτές τις μέρες, αυτές τις στιγμές, με τα ίδια πρόσωπα που να είναι και πάλι εκεί, για να σε στηρίξουν όταν ζητάς από κάπου να πιαστείς όταν νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κενό χρόνου και τόπου, όταν νιώθεις άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Είναι όμως και κάτι εικόνες, που θα ήθελες να σβηστούν για πάντα απ' τη μνήμη σου κι αυτές εκεί, μένουν για να σε βασανίζουν, με τίποτα δε ξεθωριάζουν, ματώνεις, αλλά δε γίνεται να τις φυγαδεύσεις να τις ξορκίσεις μακριά από σένα...
Τι θύελλα ψυχική, και πόσο οδυνηρή Θεέ μου!
'Όταν ο χρόνος συνάντησε τη μοίρα,
εκείνος είχε στη κατοχή του το κλειδί, και εκείνη όριζε το πότε...και ξαφνικά... η
Πύλη άνοιξε ...κι εγώ, δε πρόλαβα να σε κρατήσω...δε πρόλαβα..
Σε όποιον έγραψε η μοίρα τούτη τη πορεία, είναι ταγμένος να ζει με σκιές, και να μιλά με τις σιωπές...σ' ένα δικό του κόσμο...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .