Τρίτη, Οκτωβρίου 29

Τι ταξίδι γελοίο!

Σ' ένα βαγόνι αδειανό το δικό μου ταξίδι

το πεπρωμένο οδηγός τι είδους κι αυτό παιχνίδι;

Της νύχτας δρομολόγιο ήτανε η γραμμή του

αφετηρία άγνωστη, ο χρόνος η σιωπή του

 

Ένα τρένο αδειανό με σπασμένα τα φρένα

με πήρε μαζί του και τρέχει ολοένα

εισιτήριο η ζωή, μήπως ξέχασα να χτυπήσω;

κάποιος άλλος μου το' κοψε δε πρόλαβα ούτε καν να ρωτήσω!

 

Με πορεία τρελή και με φώτα σβησμένα

σ' ένα τρένο του τρόμου, τόσα χρόνια χαμένα

συνεπιβάτης η μοναξιά χωρίς προσωπείο

η μοίρα σταθμάρχης, τι ταξίδι γελοίο!

 

Απ' το τζάμι κοιτάζω το παρελθόν σινεμά ταινία

 πολιτεία ανάμνηση, διάσπαρτα παντού ονείρων μνημεία...

Μα να ! Μια φιγούρα ανθρώπινη απέναντί μου κοιτάζω,κουρασμένη ζωή, καθρέφτης σου είμαι....πόσο σου μοιάζω... 

Μαρίζα Τσιτμή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .