Προσέξτε πώς δημιουργείται ο αυτοματισμός της ανοχής μέσα από το ίδιο το έγκλημα.
⭕️Στα Τέμπη υπήρξαν 57 νεκροί. Σήμερα, ό,τι και να συμβεί με τα τρένα, αντί να λειτουργήσει προσθετικά οδηγεί στη λογική : «Ε αφού δεν θρηνήσαμε 57 νεκρούς καλά είναι». Έτσι αντιστρέφονται τα κριτήρια με τα οποία πρέπει να λειτουργεί
ο πολίτης. Οπότε, το αν μένει μέσα στο τούνελ ο συρμός στο νέο και ακριβό μετρό, γίνεται ανεκτό και στη συνέχεια έως και λογικό.⭕️Στη δίκη του Φιλιππίδη την προηγούμενη βδομάδα, ο Εισαγγελέας είπε σε μάρτυρα «εδώ στη Γαλλία την άλλη την βίασαν τόσοι και εδώ μιλάτε για μια απόπειρα βιασμού»; Το χειρότερο και το έγκλημα γίνονται μέτρο, κάτω από το οποίο αν βρισκόμαστε, όλα είναι καλά
⭕️Η λογική αυτή
χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για να δικαιολογηθεί η καταστροφή στις
πυρκαγιές. Το έγκλημα του να καίγονται εκατομμύρια στρέμματα δάσους και
περιουσίες, γίνεται ανεκτό με το επιχείρημα «ναι αλλά στο Μάτι υπήρξαν
νεκροί».
Α έπρεπε να βάλω τίτλο σε αυτό όλο, μάλλον θα ήταν «Πώς γινόμαστε θύτες του εαυτού μας»
