Χρήστος Δασκαλάκης
Στεκόμουν στον μικρό σιδηροδρομικό σταθμό και ένιωθα μια μικρή θλίψη από την «εγκατάλειψη» που ήταν διακριτή από παντού. Η ώρα ήταν πέντε το απόγευμα και όμως το παλιό ρολόι του σταθμού έδειχνε εννέα. Η αίθουσα εστιατορίου κλειστή, μόνο η πινακίδα πάνω από την πόρτα μαρτυρούσε την ύπαρξή της (πριν από χρόνια), η αίθουσα αναμονής έμοιαζε με κελί φυλακής ενώ οι τουαλέτες σαν ένα φάντασμα από το παρελθόν. Η αλήθεια είναι ότι είχα να ταξιδέψω πολλά χρόνια με το τρένο στην Ελλάδα και αυτή η εικόνα μου δημιουργούσε τώρα ένα παράξενο συναίσθημα.
«Συνομίλησα» λίγο με τον υπέροχο σκύλο που είχε βρει στον σταθμό ένα «σπιτικό», ασχολήθηκα με τις γάτες που η μία δίπλα στην άλλη προσπαθούσαν να ζεσταθούν και απέφευγα συνειδητά να κοιτάξω τις γραμμές του τρένου. Είχα όμως άλλη μισή ώρα στη διάθεσή μου και σίγουρα δεν ήθελα να την περάσω στην αίθουσα αναμονής που με «έπνιγε».
Κάθισα κάτω από το σταματημένο ρολόι και αφού άφησα το βλέμμα μου να ταξιδέψει για λίγο στις μικρές λεπτομέρειες, το κατεύθυνα τελικά προς τις γραμμές που έκοβαν το έδαφος στα δύο. Η μία γραμμή είχε κατεύθυνση τη Θεσσαλονίκη, η άλλη την Αθήνα. Η μία δίπλα στην άλλη, στιβαρές και σιδερένιες, μοναχικές και σιωπηλές, τις κοιτούσα τώρα με επιμονή και μου θύμιζαν τη λέξη «θάνατος» κι ας μην έφταιγαν αυτές, κι ας μην ήταν δικό τους το λάθος. Απλά το μυαλό δεν μπορούσε να φύγει από αυτό που συνέβη πριν δύο χρόνια, από εκείνο το ταξίδι με το τρένο που δεν έφτασε ποτέ στον τελικό του προορισμό. Και ετούτο το σταματημένο ρολόι, πάνω από το κεφάλι μου, αυτή η «παύση» που επικρατούσε σε ολόκληρο τον σταθμό, έκανε την ψυχή μου να νιώθει άβολα και να ανυπομονεί να φύγει από εκεί, να φτάσει στο σπίτι και να κλειδωθεί μέσα στην ασφάλεια και τη θαλπωρή…
Και σκέφτομαι μόνο, πόσο πιο όμορφο θα ήταν αν αυτή την ασφάλεια και τη θαλπωρή μπορούσαμε να τη βρούμε και εκτός σπιτιού. Να τη βρίσκαμε στους δρόμους, στις γειτονιές, στο κράτος, στην κοινωνία, στους νόμους, στους ανθρώπους…
Τίποτα άλλο. Μόνο αυτό!
Καλημέρα!
Χ.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .