Τώρα πια τελείως ξένος , γυάλινος, απόκοσμος, τριγυρνάς στα σκοτεινά μονοπάτια της λήθης στα χρόνια που ήρθαν και πέρασαν ανιχνεύοντας σκιές των σκέψεων μου... Ξένος για μένα, σα μακρινός μετανάστης στη καταχνιά της σιωπής, έμεινε μόνο ο ίσκιος σου στον τοίχο της ψυχής μου για να μου θυμίζει την περαστική παρουσία σου...
Ακόμα και οι μνήμες που άλλοτε άναβαν τα
βράδια τα φώτα τους σαν φάροι για να μη χάνομαι στα δαιδαλώδη μονοπάτια των
αναμνήσεων ξεθώριασαν ακόμη κι αυτές, και σιγοσβήνουν
τυλιγμένες στην παγερή
σιωπή του χρόνου... Όσο περνά ο καιρός όλο και πιο μακρινός, όλο και πιο ξένος, όλο και πιο
άγνωστος γίνεσαι για μένα...
Μαρίζα Τσιτμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .