Του Απόστολου Αποστόλου*
Τελικά, τα πολιτικά γεγονότα στη χώρα μας είναι επιφανειακά, είναι φλύαρα, είναι ψεύτικα, αλλά πάνω από όλα είναι παράλογα. Έχουν μια αποκλεισμένη λογική που σε οδηγούν σε μια ερειπωμένη χώρα, στον ορίζοντα ενός αισθήματος εγκατάλειψης, αδυναμίας και πέρα από τα όλα αυτονόητα.
Το αίσθημα του παραλόγου με τον κ. Μητσοτάκη είναι τόσο μεγάλο, καθώς καταρρέουν όλοι με δεσμοί με τη λογική, που αναγκάζεσαι να αποσύρεις οποιαδήποτε λογική αξίωση για ερμηνεία.
Ακούσαμε από τον κ. Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια συζήτησης με τον πρόεδρο του Ινστιτούτου «Jacques Delors» και πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ενρίκο Λέτα, στο Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, να υποστηρίζει τα αντίθετα από εκείνα που έλεγε κάποιους μήνες πριν. Άραγε, πρόκειται για ξαφνικές λιπόθυμες σκέψεις απουσίας της λογικής ή για αλλαγή συμφέροντος; Είπε, λοιπόν: «Τυχαίνει να πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, αυτό υπαγορεύει η βιολογία». Και συνεχίζοντας θα τονίσει ότι «κάθε χώρα, ωστόσο, είναι διαφορετική. Έχουν δοθεί διάφορες εξηγήσεις σχετικά με την ηχηρή επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία. Σίγουρα -το έχω σχολιάσει αυτό- οι ακραίες θέσεις του ρεύματος woke (wokism) στις ΗΠΑ είχαν ως αποτέλεσμα το εκκρεμές να ταλαντεύεται προς την αντίθετη κατεύθυνση». Τα ίδια υποκριτικά επιχειρήματα χρησιμοποιούνται και από την κυρία Μπακογιάννη.
Ο κ. Μητσοτάκης περνά με απίστευτη ταχύτητα από την τυραννία της πλειοψηφίας στην τυραννία της μειοψηφίας και δημιουργεί μια ανέλπιδη πολιτική, η οποία σαφώς ακούει στο όνομα ενός υπεσχημένου συμφέροντος με εντελώς προσωπικά χαρακτηριστικά. Εξάλλου, αυτή η ταχύτητα του κ. Μητσοτάκη από τη μια τυραννία στην άλλη ευτελίζει τόσο πολύ τη λογική, που σαφώς γίνεται σκόπιμα και όχι από νοηματική ακαταληψία, γιατί υπερέχει η προσωπική του ωφέλεια εξαιτίας του γεγονότος ότι ο νέος πλανητάρχης Τραμπ χτίζει έναν νέο κόσμο, που συναρτάται από άλλες προτεραιότητες. Το προσωπικό συμφέρον αποτελεί οργανική ανάγκη, που πάει πέρα από την πολιτική διαχωριστικότητα. Εξάλλου, ο κ. Μητσοτάκης θέλει να είναι ανεβασμένος σε όλα τα εποχούμενα άρματα της εξουσίας, ακόμη και αν αυτή η μετάλλαξή του δημιουργεί ναυτία ή αηδία στους ψηφοφόρους. Να γιατί η λέξη «ηγεσία» στη χώρα μας φαντάζει σήμερα λαθραία και παρείσακτη. Ο ηγέτης προϋποθέτει σταθερότητα δυνατή και τελεσφόρα. Σε κάθε άλλη περίπτωση, εκείνο που βάζει σε προτεραιότητα είναι τα προσωπικά του νιτερέσα με τα σπερματικά τους αθύρματα, έχοντας έτσι την αποκοτιά (ο ηγέτης) να ονειρεύεται ότι θα παραμείνει στην εξουσία ως αυτοκράτορας για πάντα. Μάταια, όμως.
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .