«Τρεις Χάριτες», Νενα Μεντή

Αν μου φέρνανε τις «Τρεις Χάριτες», θα το έκανα. Ήταν ένα παιχνιδιάρικο πράγμα. Κάθε ατάκα και χιούμορ. Γιατί να μην το κάνω; Ήταν όμως και ότι θα ζήσω καλύτερα. Δεν με ένοιαζε να κονομήσω ή να επενδύσω. Να σκεφτείς ότι έχω το ίδιο αυτοκίνητο 50 χρόνια. Αλλά έζησα καλύτερα. Και το παιδί μου. Από εκεί που πείναγα, δεν πείναγα πια και είχα επιλογές.

Όταν έγιναν οι «Τρεις Χάριτες» δεν είχα στον ήλιο μοίρα. Και γίνεται το έλα να δεις. Ιδιαίτερα με εμένα, ήμουνα καινούργιο πρόσωπο. Η Άννα και η Μίνα είχαν παίξει και στο θέατρο πολύ. Κάτω από το σπίτι μου κόσμος να περιμένει. Είχαμε πάει περιοδεία με την Άννα και μέχρι που μας καβαλάγαν να μας φιλήσουν. Ε, δεν μ' άρεσε εμένα αυτό. Μου έδωσε δυόμισι χρόνια ωραίας δουλειάς σε μια δουλειά επικίνδυνη, την τηλεόραση, που την είχα αποφύγει μέχρι τα 45 μου. Δεν ήμουν κοριτσάκι στις «Χάριτες». Είχα αποφύγει ένα πιθανό ρεζίλεμα. Στα 45 μου, με παιδί 8 χρονών, να παίξω τηλεόραση σε μια τόσο δημοφιλή σειρά, το φοβόμουνα. Αλλά το κορόιδευα κιόλας.

Δεν κερδίζει τίποτα ο άνθρωπος όταν κρύβει την ηλικία του. Δεν κάνω την έξυπνη. Έχω την τύχη να είμαι γερή. Μια χαρά με βλέπω στον καθρέφτη μου. Πάω 80 χρονών και μερικές φορές λέω, μπα, είσαι όμορφη ακόμα (γέλια). Δεν έχω τέτοια κολλήματα άμα είμαι γερή. Όλοι γύρω μου έχουν θέματα. Εγώ, αγέρωχη. Έχω ένα διάολο, ρε παιδί μου, μέσα μου. Με την καλή έννοια. Γιατί είμαι καλός άνθρωπος. Πονετικός. Είμαι λίγο παραπάνω αυστηρή, το νιώθω. Άδικη δεν είμαι. Αλλά είμαι άδικα αυστηρή με κάποια θέματα.

Δεν καταλαβαίνω βέβαια πως περνούν τα χρόνια γι’ αυτό και το ξεστομίζω εύκολα. Σήμερα έχω την ίδια ενέργεια με αυτήν που είχα πριν από 30 χρόνια.

Συνέντευξη στο Χρήστο τζιφα

Φωτογραφία της κ.Νενας Μεντή από τον Παύλο Παρασκευά