Κύριοι Υπουργοί (Οικονομικών και Ανάπτυξης)

 

Vassilis Viliardos

Ακόμη μία ερώτηση μας για τα ληστρικά funds

Κύριοι Υπουργοί (Οικονομικών και Ανάπτυξης),

Σε ενημερωτική επιστολή που κυκλοφόρησε και έθεσε υπόψη μας ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας εντός του τρέχοντα μήνα, γίνεται αναφορά σε περίπτωση υπερχρεωμένου δανειολήπτη, του οποίου η αρχική οφειλή για στεγαστικό δάνειο ήταν 173.139,26 ευρώ - αλλά με υπέρογκες προσαυξήσεις και τόκους, η πρόταση ρύθμισης και αποπληρωμής του έφτασε στο ποσό των 456.546,39 ευρώ.

Το εν λόγω δάνειο, μας αναφέρεται πως αγοράστηκε από Fund, ενώ, ισχύει το κυβερνητικό αφήγημα περί του ότι: «τα Funds θα προσφέρουν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για την αποπληρωμή των κόκκινων δανείων», όπως αναφέρει η αιτιολόγηση του σχετικού νόμου 4354/2015.

Γίνεται φανερό, όμως, ότι ο τριπλασιασμός της οφειλής, ως άνω, σε καμία περίπτωση δεν είναι «ευνοϊκότερη ρύθμιση» - μάλλον δε, προσιδιάζει σε προσπάθεια απίστευτης αισχροκέρδειας. Σημειωτέο επίσης ότι, το ποσόν, με το οποίο «αγοράστηκε» η ανωτέρω οφειλή από το Fund που εκπροσωπεί η εμπλεκόμενη εταιρεία διαχείρισης, δεν είναι γνωστό - λόγω κυβερνητικής μεθόδευσης, δια της οποίας δίνεται το περιθώριο στα Funds να μη δημοσιοποιούν το ποσό με το οποίο αγοράζουν τις εκάστοτε οφειλές, με πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να έχουν αγοραστεί τα δάνεια υπερχρεωμένων πολιτών σε απόλυτα χαμηλές, σχεδόν μηδενικές τιμές κόστους.

Με τους παραπάνω χειρισμούς να αποτελούν καθημερινή πραγματικότητα, προκύπτουν κατά την κρίση του ως άνω συλλόγου τα εξής προβλήματα νομικής, οικονομικής, πολιτικής και ηθικής τάξης:

Α. Δεν είναι σαφές το πώς νομιμοποιείται ένα Fund που έχει αγοράσει σε εξευτελιστικά χαμηλή τιμή την εκάστοτε οφειλή υπερχρεωμένου δανειολήπτη, να ζητά προς εξόφληση πολλαπλάσια ποσά του σχετικού κεφαλαίου.

Β. Από τη στιγμή που δεν αποκαλύπτεται επίσημα η τιμή αγοράς ενός ανεξόφλητου δανείου, στερείται θεμιτού τρόπου ο κάθε υπερχρεωμένος πολίτης να αμυνθεί απέναντι σε ενδεχόμενη αισχροκέρδεια του εμπλεκόμενου διαχειριστή του δανείου του - καθώς δεν μπορεί να προστατεύσει την περιουσία του που, με τις παραπάνω μεθοδεύσεις, μπορεί να του αφαιρεθεί στο σύνολό της, ακόμη και για μια πολύ μικρότερη οφειλή.

Γ. Αν το εκάστοτε Fund έχει αγοράσει την οφειλή υπερχρεωμένου δανειολήπτη σε πολύ χαμηλότερη τιμή του οφειλόμενου ποσού, αλλά δεν γίνεται επίσημος έλεγχος του ποσού αυτής της αγοράς, δεν υπάρχει τρόπος να ελεγχθεί το αν η «πώληση» του επίμαχου δανείου έγινε παράνομα ή όχι, με άδηλο κέρδος υπέρ εκείνων των νομικών ή φυσικών προσώπων που ενεπλάκησαν στην σχετική πώληση.

Δ. Αν επιτρέπεται να πολλαπλασιάζονται οι δανειακές οφειλές με τρόπο όπως ο ανωτέρω περιγραφόμενος, δεν μπορεί να λειτουργήσει αντικειμενικά με θεμιτό τρόπο, νομότυπα, ο θεσμός της δανειοδότησης, από τον οποίο υποτίθεται ότι λειτουργούν και εξοικονομούν κέρδη οι ελληνικές τράπεζες.

Ε. Δεν είναι σαφές το πώς νομιμοποιείται το εκάστοτε Fund να απαιτεί να πληρωθεί τους τόκους των δανειακών οφειλών που διαχειρίζεται.

Αναφέρουν στην προαναφερθείσα ενημερωτική επιστολή τους οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας πως η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τα Fund, φαίνεται να λειτουργεί σε βάρος της οικονομίας, σε βάρος των πολιτών και ενάντια σε κάθε έννοια λογικής προς εφαρμογή των Αρχών του Κράτους Δικαίου στην ελληνική οικονομία.

Απαιτεί, δε, ο ως άνω σύλλογος δανειοληπτών, όπως πληροφορούμαστε, την άμεση παρέμβαση των θεσμών της Δικαιοσύνης, ώστε να θεσπιστεί νομοθετικό πλαίσιο που να υποχρεώνει τις εταιρείες διαχείρισης να προσφέρουν στους υπερχρεωμένους πολίτες πραγματικές, δίκαιες και βιώσιμες λύσεις.

Θεωρούν επίσης ότι, κάθε παράταση του υφιστάμενου καθεστώτος λειτουργίας των Fund στη χώρα μας δεν υποβοηθάει την αποκατάσταση της οικονομικής υγείας των πολιτών, αλλά τη μεγιστοποίηση του κέρδους σκοτεινών κέντρων οικονομικής εκμετάλλευσης.

Στη συνέχεια, δηλώνουν οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδας πως απαιτούν την επιβολή συνθηκών διαφάνειας - έτσι ώστε να γίνεται γνωστή στον άμεσα ενδιαφερόμενο η τιμή στην οποία αγοράστηκε κάθε δάνειο, για να προσαρμόζεται αντίστοιχα η πρόταση ρύθμισης που προσφέρεται στον εκάστοτε υπερχρεωμένο δανειολήπτη. Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:

1. Πώς νομιμοποιείται ένα Fund που έχει αγοράσει σε εξευτελιστικά χαμηλή τιμή την εκάστοτε οφειλή υπερχρεωμένου δανειολήπτη, να ζητά πολλαπλάσια του σχετικού κεφαλαίου;

2. Από τη στιγμή που δεν αποκαλύπτεται επίσημα η τιμή αγοράς ενός ανεξόφλητου δανείου υπερχρεωμένου δανειολήπτη, πώς μπορεί ο υπόχρεος πολίτης να αμυνθεί απέναντι σε μια ενδεχόμενη αισχροκέρδεια του διαχειριστή του δανείου του και πώς μπορεί να προστατεύσει νομότυπα την περιουσία του; Η οποία με τις παραπάνω αδιαφανείς μεθοδεύσεις, μπορεί να του αφαιρεθεί στο σύνολό της, ακόμη και για μια πολύ μικρότερη οφειλή;

3. Αν το Fund έχει αγοράσει την οφειλή ενός ανεξόφλητου δανείου με πολύ χαμηλή τιμή, αλλά δεν υπάρχει θεσμοθετημένη η δυνατότητα ελέγχου του ποσού αυτής της αγοράς, πώς μπορεί να ελεγχθεί το αν η «πώληση» αυτού του δανείου δεν έγινε παράνομα, με αδήλωτο κέρδος, αποκομιζόμενο από εκείνα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δια της υπογραφής τους εγκρίθηκε η εν λόγω πώληση;

4. Με ποια λογική και νομιμοποίηση το εκάστοτε Fund που διαχειρίζεται ανεξόφλητα δάνεια υπερχρεωμένων πολιτών, απαιτεί να πληρωθεί τους τόκους των οφειλών του εκάστοτε υπερχρεωμένου δανειολήπτη;

5. Προτίθεστε να λάβετε τις απαραίτητες πολιτικές πρωτοβουλίες, ώστε να τεθεί σε ισχύ νομοθεσία που θα θεσπίζει δεσμευτικό πλαίσιο κανόνων απόλυτης διαφάνειας και αποφυγής της αισχροκέρδειας; Έτσι ώστε να υποχρεώνονται οι εταιρείες διαχείρισης ανεξόφλητων δανείων να προσφέρουν στους υπερχρεωμένους πολίτες πραγματικές, δίκαιες και βιώσιμες λύσεις για την εξόφληση των δανείων τους;