Η Σούλα Αθανασιάδου υπήρξε μια σεμνή ηθοποιός του θεάτρου.

Η Σούλα Αθανασιάδου υπήρξε μια σεμνή ηθοποιός του θεάτρου. Αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ευρύ κοινό σε μεγάλη ηλικία, μέσα από την συμμετοχή της στην πετυχημένη τηλεοπτική σειρά "Εγκλήματα".

Γεννημένη το 1929 στον Πειραιά, σπούδασε στη δραματική σχολή του θεάτρου τέχνης Καρόλου Κουν, από την οποία αποφοίτησε το 1952.

Το1952 έκανε και την πρώτη της θεατρική εμφάνιση, στο θέατρο Κοτοπούλη με το θίασο του Δημήτρη Μυράτ, στο έργο του Lesley Storm "Ερωτική Τραγωδία".

Το 1953 θα συμμετάσχει στον θίασο του Μίμη Φωτόπουλου, στο έργο "Ο Ελαφρομυαλος". Το 1954 θα συνεργαστεί με τον θίασο Κατίνας Παξινού - Χριστινας Καλογερικου, στο έργο του Λόρκα "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα". Ενώ το 1955 θα λάβει μέρος στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ, παίζοντας στο έργο του Σαίξπηρ "Μάκβεθ".

Από το 1956 ως το 1959 συνεργάζεται με το θίασο του Κώστα Μουσούρη, εκεί θα εμφανιστεί στα έργα: "Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ" των Γκουντριχ-Χακκετ, "Σκηνές του Δρόμου" του Ράις και "Ωραία μου Κυρία" του Σω .

Από το 1959 στο 1962 , εμφανίζεται πλάι στο Δημήτρη Χορν και την Έλλη Λαμπέτη, μαζί τους θα εμφανιστεί στα έργα; "Ρομανσερο" του Ντεβαλ , "Μαθήματα Γάμου" του Στήβενς ,"Αλίμονο στους Νέους" των Σακελαρίου - Γιαννακόπουλου , "Το θαύμα της Άννυ Σάλιβαν" του Γκίμπσον , "Η Μικρή μας Πόλη" του Θίοντορ Ουαιλντερ.

Το 1962 θα συμμετάσχει ξανά στον θίασο του Δημήτρη Μυράτ, αυτή την φορά στο έργο "Όταν οι Ατρείδες".

Από το 1963 ως το 1965 πάλι με το Δημήτρη Μυράτ θα συμμετάσχει στο έργα: "Οκτώ Γυναίκες Κατηγορούνται" του Ρομπέρ Τομά , "Κόκκινη κλωστή " του Κεντεν και "Όταν οι Ατρείδες" του Βαγγέλη Κατσάνη .

Το 1965 εμφανίζεται ξανά στο θίασο του Δημήτρη Χορν, αυτή την φορά με το έργο "Το Αυγό" του Μαρσω . Σε αυτή την παράσταση θα γνωρίσει και μετέπειτα σύζυγό της, τον σπουδαίο θεατράνθρωπο Γ. Δανη.

Με τον σύζυγό της Γ. Δανη κατά την επιβολή της δικτατορίας το 1967 καταφεύγουν στην Γερμανία. Στη γερμανία θα συγκροτούν θίασο, παρουσιάζοντας στην ελληνική παροικία τα έργα: "Μαθήματα Γάμου" του Στήβενς , "Ο Ανθρωπάκος" και "Σταθερή Σύζυγος" του Σόμερσετ Μωμ .

Επιστρέφουν στην Ελλάδα το 1971. Με την επιστροφή τους και μέχρι το 1977, μαζι με σύζυγό της Γ. Δάνη θα είναι βασικά στελέχη του θίασου Δημήτρη Μυράτ.

Μαζί θα εμφανιστούν στα έργα: "Φόνος στο Ιερό Παλάτι" του Γεωργίου Ρούσσου ,"Ριχάρδος ο Γ" του Σέξπιρ, "Ο Τύραννος" του Δανη, "Ρέκβιεμ για μια Μοναχή" του Φώκνερ, "Χείμαρρος", "Φαύστα", και άλλα.

Το 1979 συνεργάζεται με το θίασο Ρεπερτορίου των Νίκο Χατζίσκου - Τιτίκας Νικηφοράκη. Εκεί θα την δούμε ως Κλεονικη στη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη, κάνοντας περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.

Το 1980 συνεργάζεται με την Τζένη Καρέζη στο έργο "Οι Θεατρίνοι" . Το 1981 συμμετέχει σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με το θίασο Μυράτ - Ζουμπουλάκη στην "Εκάβη" του Ευριπίδη, κρατώντας τον ρόλο της Κορυφαίας.

Από το 1982 έως το 1992 εμφανίζεται ξανά στο θέατρο τέχνης Καρόλου Κουν. Αυτή την περίοδο θα εμφανιστεί στα έργα: "Η Κασέτα" της Λούλας Αναγνωστάκη, "Οι Ηθοποιοί" του Γιώργου Σκούρτη, " Λευκή Απεργία" του Γιώργου Λαζάνη, "Ριχάρδος ο Γ" του Σέξπιρ, "Η Νίκη" της Λούλας Αναγνωστάκη ,"Θεϊκά Λόγια" του Ινγκλαν , "Το Φιντανακι" του Παντελή Χορν και άλλα.

Το 1995 θα φύγει λ ο σύζυγος της Δάνης .

Απο το 1996 μέχρι το 199 θα συνεργαστεί με το Θέατρο του Νέου Κόσμου του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, εκεί θα εμφανιστεί στα έργα: "Κοινός λόγος" και "Ο Περιμπλιν και η Μπελίσα".

Το 2000 θα συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, όπου θα εμφανιστεί στο έργο του Αντωνίου Μάτεσι "Ο Βασιλικός".

Το 2004 θα συνεργαστεί ξανά με το Θέατρο του Νέου Κόσμου του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, επαναλαμβάνοντας τον ρόλο της στο έργο "Κοινός λόγος".

Τέλος το 2005 θα συμμετάσχει στον θίασο της Κάτιας Δανδουλάκη, στο έργο της Αγκάθα Κρίστι "Μάρτυρας κατηγορίας".

Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε σε περίπου δέκα κινηματογραφικές ταινίες.

Με πρώτη εμφάνισή της την ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη "Οι Άσσοι των Γηπέδων" το 1956.

Ακολούθησαν οι εμφανίσεις της στις ταινίες: "Αστέρω" (1959) του Ντίνου Δημοπούλου , "Αθώα η Ένοχη" (1963) του Νέστορα Μάτσα, "Στεφάνια" (1966) του Γιάννη Δαλιανίδη, "Κοινωνία ώρα Μηδέν" (1966) του Ντίνου Δημοπούλου, "Λολλιτες της Αθήνας (1965) του Γιώργου Παπακώστα , "Ο Αδελφός μου κι Εγώ" (1998) του Αντώνη Κοκκίνου. Η τελευταία της κινηματογραφική εμφάνιση ήταν το 2001 στην ταινία του Στράτου Τζίτζη "Σώσε με".

Στη μικρή οθόνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1973 στην τηλεοπτική σειρά του Μήτσου Λυγίζου "Αναμορφωτήριο".

Ακολούθησαν οι εμφανίσεις στις σειρές: "Το ταξίδι" (1976), "Η Ετυμηγορία" (1978), "Ο Συμβολαιογράφος" (1979), "Μη φοβάσαι την φωτιά" (1994), "Παράθυρο στον ήλιο" (1994), "Απών" (1995), "Λόγω τιμής" (1996), "Εγκλήματα" (1998), "Βότκα πορτοκάλι" (2001), "Λένη" (2003), "Οίκος αντοχής" (2003), "7 Θανάσιμες πεθερές" (2004), "Ας προσεχές" (2004), "Βέρα στο δεξί" (2004), "Τα Μαχαιρώματα" (2004), και "Θα βρεις τον δάσκαλο σου" (2005) που ήταν η τελευταία τηλεοπτική της δουλειά .

Συμμετείχε επίσης σε αρκετά ραδιοφωνικά θέατρα αλλά και σε αρκετές μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις για την εκπομπή "Το Θέατρο της Δευτέρας" τα περισσότερα μαζί με τον σύζυγό της .

Υπήρξε για περίπου 20 χρόνια καθηγήτρια υποκριτικής στη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη.

Το 1989 βραβεύτηκε από το Δήμο Αθηναίων με το βραβείο Καρόλου Κουν, για την ερμηνεία της στο ρόλο της μάνας στο έργο του Παντελή Χορν "Το Φιντανάκι".

Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1953.

Έφυγε από την ζωή στις 12 Απριλίου 2022 σε ηλικία 93 ετών.

Λευτέρης Παντουλας