Του Γιώργο Πιπερόπουλου: Υπάρχει και το άλλο «πλεόνασμα»: του ΚΑΝΑΠΕ!...

 
Υπάρχει και το άλλο «πλεόνασμα»: του ΚΑΝΑΠΕ!...
Αριστοφανικό πιπεράτο του Γιώργο Πιπερόπουλου                                                            
     Καλή ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ και με την ημερολογιακή έννοια ως πρώτη μέρα του Μάη και με την
Συνδικαλιστική έννοια ως «Εργατική Πρωτομαγιά»…
Περισσεύουν τις τελευταίες εβδομάδες οι δηλώσεις Πρωθυπουργού και κορυφαίων στελεχών
της Δεξιό-Κέντρο-Αριστερής σύνθεσης τεράστιου σε αριθμό Υπουργικού Συμβουλίου της
Κυβέρνησης του κ Κυριάκου Μητσοτάκη (που ψηφίστηκε ως Ν.Δ. με εκείνο το απροσδόκητο και
απίστευτο 41% που απετέλεσε υπόβαθρο εκδήλωσης μερικών κρουσμάτων αλαζονικής
συμπεριφοράς που μαζί με ΤΕΜΠΗ και άλλα λάθη έχει πλέον μειωθεί στο ήμισυ) για νέο, επίσης
εντυπωσιακού μεγέθους, «πλεόνασμα» που με περισσή έμφαση και ενθουσιασμό
επαναλαμβάνουν τα φίλα προσκείμενα στο Μαξίμου και τα άλλα γνωστά ΜΜΕ!...
    Αυτό ΔΕΝ ανήκει στα ανέκδοτα με τον Τοτό αλλά σίγουρα μας τα θυμίζει καθώς αυξάνουν,
καθημερινά, και οι σχετικοί διθύραμβοι για δύο απανωτά «πλεονάσματα» σε επίπεδα ΠΟΛΥ
μεγαλύτερα από ότι προβλεπόταν μέχρι σήμερα από τα Κυβερνητικά στελέχη και τα Γραφεία
Δημοσίων Σχέσεων που επιμένουν να θεωρούν εαυτούς και αλλήλους ως… Μέσα Ενημέρωσης.
      Η αλήθεια είναι ότι όποιος ακόμη θυμάται και μπορεί να χειριστεί την απλή αριθμητική με
επάρκεια (μας έχει ζαβλακώσει η τραγικότητα που συνεχίζουμε να βιώνουμε στην Ελλάδα της
τρόικα, τώρα θεσμών, μετά την πανδημία covid-19και 39 μήνες Πολέμου στην Ουκρανία) έχει
έντονες αμφιβολίες για αυτά τα διπλά πλεονάσματα που ανακοινώθηκαν πρόσφατα…
     Οι αμφιβολίες συνταξιούχων και όχι μόνο Ελλήνων, Ελληνίδων παιδιών και εγγονών μας του
Δημοτικού έχουν να κάνουν με τα νούμερα που ΔΕΝ δεν έχουν για το λαό κανένα νόημα!...
      Ήμαρτον, Κύριε… Θα μου πούνε κάποιοι, «κ. Πιπερόπουλε, εσείς αθεράπευτα Νέο-Δημοκράτης
δεν χαρήκατε με τα ανακοινωθέντα απανωτά δύο «πλεονάσματα;»
     Θα απαντήσω πάραυτα «τι κρίμα που δεν πάσχω από γεροντική άνοια ή Alzheimer οπότε θα
είχα και την καλή δικαιολογία να ξεχάσω που ανήκω!...»
Βεβαίως και το θυμάμαι και ειλικρινά εύχομαι να γίνουν 3 τα καλά «πλεονάσματα» και έτσι
να επιστραφούν σε εμάς τους πολίτες ποσά από σακατεμένες συντάξεις, να πέσουν, όχι τα
αντικείμενα που εκτίθενται αλλά οι τιμές, από τα ράφια των σουπερμάρκετ και επιτέλους αφού, θα
το πω σταράτα, «χτυπήσαμε πάτο» μετά από δύο δεκαετίες στερήσεων θα κατορθώσουμε να
συνέλθουμε…
Βέβαια εάν όντως ανακοινωθεί και τρίτο «πλεόνασμα» μερικών δισεκατομμυρίων θα αρχίσω να
σκέφτομαι ότι, όπως έλεγε ο μακαρίτης Ανδρέας, δεν θα χαλάσουμε τα μπάνια του Λαού αλλά
σίγουρα στη ΔΕΘ θα μοιραστούν κάποια ποσά από τα πλεονάσματα και μετά εμπρός για κάλπες…
Πάντως εκείνο που σίγουρα αρνιόμαστε να δούμε κατάματα και δεν συνειδητοποιούμε είναι το
άλλο, ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τεράστιο «πρωτόγνωρο και πρωτοφανές πλεόνασμα»:
     Της ατομικής και συλλογικής μας συμπεριφοράς «του καναπέ»!...
    Δηλαδή με όσα τραβήξαμε και τραβάμε από το καλοκαίρι του 2010 ενώ μας έλεγαν για
«πιστόλια στο τραπέζι», μας διαβεβαίωναν κάθε εξάμηνο για  «ανάκαμψη και έξοδο στις… αγορές»

2
με δραματική ανεργία, με περικοπές μισθών και συντάξεων τι άλλο θα χρειαζόμασταν για
να…δράσουμε;
Δεν θα κουράσω περισσότερο με το σημερινό μου Αριστοφανικό πιπεράτο και θα κλείσω
επιγραμματικά και με μπόλικη θλίψη υπενθυμίζοντας ότι εκείνο που με περισσό εθνικό
ναρκισσισμό, λέγαμε:
    «ο τράχηλος του Έλληνα ζυγό δεν υποφέρει»
  μάλλον κατατάσσεται πλέον ΙΣΤΟΡΙΚΑ, με ισχυρά επιχειρήματα, στα ανέκδοτα του Τοτό…