Του Πάνου Ζήση
«Δεν υπάρχουν μόνιμοι εχθροί και φίλοι, υπάρχουν μόνιμα συμφέροντα»
Λόρδος Πάλμερστον
Επικαλούμαστε το τσιτάτο του Πάλμερστον για μια εισέτι φορά διότι εκεί βρίσκεται το πρόβλημα από τότε που άρχισαν να υπάρχουν οργανωμένες κοινωνίες.
Η εκμετάλλευση δηλαδή των αδύναμων από τους δυνατούς προς εξυπηρέτηση των ματαιοδοξιών και λοιπών διαστροφών απόρροια της εξουσιομανίας
τους.Δεν είναι τυχαίο ιστορικά ότι οι ταγοί που επικρατούσαν ήταν δυνάστες των λαών, με τους ενάρετους να ηγούνται των κοινωνιών μικρά χρονικά διαστήματα.
Ο ζόφος έγκειται στο γεγονός ότι στην πλειοψηφία της η φύση του ανθρώπου είναι φυγόπονη.
Κι όταν έχεις ένα σύστημα διακυβέρνησης κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των καταπιεστών είτε λέγεται μοναρχία, είτε δημοκρατία, είτε δικτατορία, που νοιάζεται πρώτα για την καλοπέραση των κυβερνώντων και των συνδαιτημόνων τους κι έπειτα για των ευκολόπιστων λαών που τρώνε το σανό που τους μοιράζουν για μια καλύτερη ζωή δίχως κόπο, εξυπακούεται ότι η καθεστηκυία τάξη που δημιουργείται μπάζει από παντού.
Αυτός είναι ο κύριος λόγος που αντί να υπερτερούν οι ηθικοί του… δύσκολου δρόμου κυριαρχούν οι φαύλοι του… εύκολου. Προκαλώντας όλο αυτό το αέναο χάος που βιώνει η ανθρωπότητα.
Με μοναδικό γνώμονα την υλική απόλαυση. Ναι μεν στην αρχαιότητα και κατόπιν στην αναγέννηση και τον διαφωτισμό άκμασε το πνεύμα αλλά το δεσπόζον ήταν το υλικό. Ήγουν, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εξουσιαστών.
Οι πόλεμοι και οι κατακτήσεις δεν γίνονταν για ιδεολογικούς ή πολιτισμικούς λόγους. Αυτό ήταν το πρόσχημα. Γίνονταν για πλιάτσικο!
Με τη στήριξη του αυταπατώμενου λαού εννοείται που μέσα στην αθλιότητά του νόμιζε ότι θα γίνει κι αυτός προνομιούχος.
Ξέμενε ο άμοιρος όμως με τα ψίχουλα που περίσσευαν από το καρβέλι των αδηφάγων αφεντικών του.
Το τραγικό είναι ότι έχουν περάσει τόσοι αιώνες εκμετάλλευσης κι ακόμη φρονεί ο δόλιος ότι δύναται να μετατρέψει τα ψίχουλα σε φέτα.
Γιατί; Επειδή οι δεσποτάδες τον κρατούν στο σκοτάδι της άγνοιας για να μην αντιληφθεί τη δύναμή του. Κι όποτε εμφανίζεται κάποιος ενάρετος για να τον βγάλει στο φως δείχνοντάς του ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει φροντίζουν να τον εξαφανίσουν για να μην εξαφανιστούν αυτοί.
Πείτε μου πραγματικά. Πού διαφέρει ο τραμπουκισμός πχ. των Αθηναίων στους Μήλιους ή των Ρωμαίων στους Γερμανούς από τον τραμπουκισμό των Αμερικανών στον σύγχρονο κόσμο;
Πουθενά. Οι πλούσιοι γίνονταν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι σε όλους τους τομείς της ζωής.
Ωραία λοιπόν, θα απαλλαγούμε από τους κακούς ισλαμιστές, τους κακούς Κινέζους, Ρώσους κ.ο.κ. με τον δυτικό… υπεράνθρωπο να επικρατεί εκ νέου.
Και τι έγινε; Τι θα αλλάξει;
Τα πέντε με δέκα λαμόγια που κάνουν κουμάντο στον κόσμο θα εξακολουθούν να βάζουν μαριονέτες τύπου Μπάιντεν ή Τραμπ με μόνη έγνοια τη γιγάντωση της ισοπεδωτικής υπεραξίας και έτερον ουδέν.
Με εμάς, τους κοινούς θνητούς παγκοσμίως, να βαυκαλιζόμαστε πάλι ότι η θάλασσα θα γίνει γιαούρτι και για την αφεντιά μας.
Πώς άραγε όταν τα κοράκια την έχουν κρατήσει για πάρτη τους και χρειάζονται δούλους για να τους την καθαρίζουν όταν θολώνει ώστε να συνεχίσουν να την απολαμβάνουν αμέριμνοι;
Αν δεν ξυπνήσουμε, δεν σωζόμαστε αδέρφια.
Κι ο μονός τρόπος σωτηρίας είναι η επανάσταση κατά των λαμόγιων που μας πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας για να κάνουν διακοπές με τα παιδιά, τις γυναίκες και τις γκόμενές τους σε 150μετρα κότερα, ενώ εμείς τσακωνόμαστε για το ποιος θα πρωτοπάρει κουπόνι διακοπών.
Αντικαθιστώντας τους για πάντα αυτή τη φορά με φιλολαϊκούς ηγέτες που θα μας υπηρετούν όπως μας αξίζει.
Πετώντας τις μοναρχίες τους, τις δημοκρατίες τους και τις δικτατορίες τους στα σκουπίδια.
Απαιτώντας για ένα αληθινά άριστο σύστημα (με την αριστοτέλεια έννοια) που θα δίνει ευκαιρία σε όποιον είναι ικανός να κυβερνήσει τον άνθρωπο κι όχι τους βρικόλακες.
Εμείς έχουμε τη δύναμη, μην το ξεχνάμε!