Το δάσος δεν πεθαίνει μόνο επειδη οι φλόγες τυλίγουν τους κορμούς.
Πεθαίνει όταν σωπαίνουν τα πουλιά, όταν το χώμα γίνεται στάχτη, όταν η βροχή δε βρίσκει φύλλα να την κρατήσουν κι όταν αντί για άρωμα γης μυρίζει θάνατο..
Κάτω από τη στάχτη χάνεται μια αλυσίδα ζωής που δεν βλέπουμε..ρίζες, μύκητες, μικροοργανισμοί, σπόροι που δεν θα ξυπνήσουν ποτέ.
Χάνονται χρόνια αργής και αθόρυβης δημιουργίας.
Η φωτιά δεν αφανίζει μόνο πράσινο, αφανίζει τροφή, καταφύγια…ζωες…
Κι εμείς στεκόμαστε μπροστά στην απώλεια ανήμποροι (ή και όχι), με την αίσθηση ότι κάτι ανεπανόρθωτο συνέβη…για άλλη μια φορά… για πόσο ακόμα; 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .