"Πάνος Ρούτσι Μείναμε όλοι βουβοί μέσα σε χάρτινα τοπία σα συνάντησε η ψυχή μας την κραυγή ενός πατέρα.

 

 Alexis Spanellis: "Πάνος Ρούτσι Μείναμε όλοι βουβοί μέσα σε χάρτινα τοπία σα συνάντησε η ψυχή μας την κραυγή ενός πατέρα. Έρχεται από τα βάθη των αιώνων κρατώντας πάπυρο φτιαγμένο από δικαιοσύνη ανοιγμένος είναι δες ! μέσα στα στήθη του. Γνωρίζω ότι μέσα σε όλα τα ελαιόφυλλα τα ξεχασμένα ακρωτήρια τα κοχύλια, τα μισάνοιχτα βότσαλα τους Κούρους της Νάξου που αργοπεθαίνουν στο αέναο η Ιστορία σταμάτησε . Γύρισε δυτικά κάτω από τα βλέφαρα του Πάνου Ρούτσι . Λίγες φράσεις σε μισές στροφές πνιγμένη η φωνή βγαίνει ασθμαίνοντας μέσα από ηφαίστειο θέλησης γεννημένο με αμέτρητες πυρωμένες αϋπνίες. Κάθε στιγμή η ψυχή πενθεί . Οι ημέρες μας σε δίνη απωλειών η τραγικότητα της ύπαρξης ως αναγκαία συνθήκη για την ελπίδα . Πενθούμε μικροπράγματα , ηλιοβασιλέματα στον αδυσώπητο χρόνο. Από κοντά ο έρωτας η χαρά ,η ελπίδα το ξέρεις είναι σιαμαία όλα αυτά. Αλλά η καρδιά του Πάνου ίδιος μέγιστος ο βράχος που ατενίζει μια μωβ Ανάφη. Δεν μπορεί να βρει βήμα ,το καταλαβαίνεις αυτό , μια επίφαση της Δημοκρατίας όταν βγάζει λόγους βαρβαρότητας θεό σαν έχει τον μισάνθρωπο το αίμα , το ανήθικο. Δεν γνωρίζω όμως εάν το πρόσεξες στη μέση ο Άγνωστος Στρατιώτης είσαι εσύ. . . Ανέκδοτο 27/9/2025 αφιερωμένο στον Πάνο Ρούτσι"