Η επιστροφή-καταστροφή τής Τατιάνας Στεφανίδου

 Το τηλεοπτικό τέλος πλησιάζει… (Γράφει ο «Υπο-Κοσμικός»)!

Κάποτε, μία ευφυής και μαγνητική γυναίκα εμφανιζόταν στο «γυαλί»,
διαθέτοντας όλα τα εχέγγυα ώστε να έφτανε ψηλά στην «Ιεραρχία τής Ελληνικής Τηλεόρασης».
Κάποτε, εκεί στα μέσα τής δεκαετίας τού ’90,
μία νεαρή γυναίκα με υποτυπώδεις δημοσιογραφικές σπουδές
(καθώς τα σχετικά «εργαστήρια» στη χώρα μας είναι «Βιομηχανίες Ξεπέτας»),

αλλά με πρόσωπο και με συνολική παρουσία που έκανε «γκελ» στα Μαζικά Ένστικτα,
ενέσκηπτε στις οθόνες μας και επρόκειτο να παρέμενε μέχρι σήμερα.
Όμως, τώρα πια τα χρόνια έχουν αρχίσει και γίνονται βάρος,
η Συνήθεια είναι μεν «Δευτέρα Φύσις»,
αλλά ουδέποτε θα καταφέρει να υπερκεράσει την «Πρώτη Φύση», το Πάθος.

Η Τατιάνα Στεφανίδου διήρκεσε 30 χρόνια
επειδή κατέφερνε να πληθυντικοποιεί το Πάθος, επειδή υπεδαύλιζε τα Πάθη,
επειδή -ούσα χαρισματική- μετέτρεπε τη ροπή της στη Φτήνια
σε αναντικατάστατο τηλεοπτικό προϊόν που γινόταν σύμβολο των σαθρών εποχών.
Ο Τempora, Ο Μores. Ω Καιροί, Ω Ήθη.

Η «Φτήνια τής Τατιάνας Στεφανίδου»
ήταν συνάμα απολύτως συστημική και απολύτως αντισυστημική,
ήταν ταυτοχρόνως ο απόλυτος αμοραλισμός και η απόλυτη αυτοκτονικότητα.
Μία ρομαντική αλλά και μωροφιλόδοξη «Μαργαρίτα Γκοτιέ»,
η οποία -από τη στιγμή που πήρε την απόφαση και είπε το «Ναι»-
έγινε παντιέρα ενός στυγνού παιχνιδιού όπου έχει ως κανόνα τη «Δολοφονία τού Ρομαντισμού».

Ανισορροπώντας, λοιπόν, ανάμεσα στο έμφυτο «Y.O.L.O.» και στη «Θεσμική Σοβαροφάνεια»,
εκείνη η πιτσιρίκα Τατιάνα έφτασε τώρα να αντιμετωπίζει τη χλιαρή «μαντάμ Τάτι»
και πλέον επέρχεται η οδυνηρή συνειδητοποίηση
ότι η «Δόξα τής Τηλεόρασης» είναι μία ναρκωτική ψευδαίσθηση
που διαστρεβλώνει -μόνον προσωρινώς- την Πραγματικότητα
(έστω κι αν αυτό το Προσωρινό φαντάζει ενίοτε ως Μόνιμο).

Το «Σύστημα» (θα) είναι πάντοτε η αντιστροφή τού μύθου τού «Φάουστ»,
το «Σύστημα» (θα) ψάχνει πάντοτε για νέους αιμοδότες
που είναι πρόθυμοι να δωροδοκηθούν με αντάλλαγμα το «Άξαφνο Γήρας».
«“Φράγκα” θέλεις; Θα τα έχεις…». «Εξουσία θέλεις; Θα την έχεις…».
«Όμως, θέλω ως αντάλλαγμα να γεράσεις προτού καν γεράσεις…».
Και εγένετο «Γήρας».
…

Η επιστροφή τής Τατιάνας Στεφανίδου είναι θλιβερή παραδοχή αυτογήρανσης,
η νεόκοπη εκπομπή είναι ένα ξεπερασμένο συνονθύλευμα
που -από την πρεμιέρα και μέχρι την πιο πρόσφατη προβολή του-
αναδίνει την αφόρητη «Οσμή τής Μούχλας»
(οποία εκπληκτική ειρωνεία,
εδώ έχουμε μία σουρεαλιστική περίπτωση
όπου η «Ημερομηνία Έναρξης» είναι μεταγενέστερη από την «Ημερομηνία Λήξης»).
Οι θριαμβικές καλοκαιρινές διαφημίσεις,
τα τρέϊλερς που ανήγγελλαν τον μεσσιανικό ερχομό τού «Power Talk»,
οι μεγαλοστομίες και οι αμετροέπειες τού «pre-game»,
είχαν κορυφώσει τις προσδοκίες και εξελίχθηκαν σε ολέθριο μπούμερανγκ.

Όλα λάθος. Όλα, όμως. Όλα. Από την αρχή ως το τέλος, όλα λάθος.
Το «Power Talk» πιστοποιεί αδιαμφισβητήτως,
ότι οι περιβόητοι «Άνθρωποι τής Τηλεόρασης»
-είτε μιλάμε για άτομα που ασχολούνται με την Παρουσίαση,
είτε μιλάμε για άτομα που στελεχώνουν το εκάστοτε κανάλι-
τηρουμένων των αναλογιών δεν σκαμπάζουν από «Τηλεόραση».

«Κοινό στο στούντιο» εν έτει 2025;
Πού βρισκόμαστε· στην «Υ.ΕΝ.Ε.Δ.» τής δεκαετίας τού ’70;
Οποία κακομοιριά, οποία μιζέρια, οποία παρακμάζουσα αυτο-αναφορικότητα,
να χρησιμοποιείς ανθρώπους ως «διακοσμητικά»
και να υποδαυλίζεις τη χαμηλή αυτο-εκτίμησή τους
για να παραγάγεις τη βαυκαλιστική «Αίσθηση τής Πολυκοσμίας».
Είναι λυπηρή η εικόνα των πολιτών που αποδέχονται να καταντούν «μπιχλιμπίδια»,
συρόμενοι και φερόμενοι από τις επιτήδειες «κλείστρες»
που -κινούμενες παρασκηνιακώς και εν απολύτω ασυλία επί δεκαετίες-
συνεργούν στον αδιάλειπτο βιασμό που υφίσταται η Συλλογική Αισθητική
(οι «κλείστρες» είναι ως επί το πλείστον αναίσχυντες και γλοιώδεις παπατζούδες,
που αναλαμβάνουν να εξασφαλίζουν -για λογαριασμό των εκπομπών-
την παρουσία αναγνωρίσιμων προσώπων αλλά και κομπάρσων κάθε χρήσης).

Η Σκηνογραφία είναι αντίστοιχη με το «έμψυχο σκηνικό» τής εκπομπής.
Η πνιγηρή εικόνα που επιχειρεί να αποπνεύσει πολυτέλεια,
καταλήγει να παράγει κλειστοφοβία και απώθηση,
ο συνδυασμός των χρωμάτων δεν σημειολογεί σε απογευματινή ενημέρωση
αλλά παραπέμπει ευθέως σε βραδινή -έως νυχτερινή- εκπομπή
και σε «talk-show» πικάντικων προσωπικών εξομολογήσεων.
Σατιρικώς μιλώντας δε,
μέχρι και ξενοδοχείο ημιδιαμονής θυμίζει αυτή η χρωματική «θεματική»,
όπου το «gothic κολαστήριο» βρίσκει την ιδανική «ντομινατρίξ» στο πρόσωπο τής Άριας Καλύβα
(για την ακρίβεια, στα ώτα της),
αφού η δεσποτική ρεπόρτερ θα ημπορούσε να χρησιμοποιεί τα υπερμεγέθη σκουλαρίκια της
ως σαδιστικά εργαλεία για να βασανίζει τα συναινούντα «θύματα».

Αμ αυτό το εύρημα με την οριζόντια σειρά των καθισμάτων..;
Τι είν’ τούτο πάλι;
Θρονιάζονται οι συνεργάτες τής Τατιάνας και οι καλεσμένοι ευθεία στην κάμερα,
λες και πρόκειται για επαρχιακό «νυφοπάζαρο-γαμπροπάζαρο»,
λες και πρόκειται για μεταβιομηχανικό «Ερωτοδικείο»,
λες και πρόκειται να εμφανιστεί η Αννίτα Πάνια
για να δειγματίσει τα «παρατράγουδά» της.

Και βεβαίως, το μεγαλύτερο έγκλημα, η «ταφόπλακα»,
είναι η ώρα έναρξης τής εκπομπής.
«17 και 45΄»; Σε ποιο ουράνιο και τόξο (που έλεγε η… ρήτωρ Μέγκι Ντρίο);
Η πιο νεκρή τηλεοπτική ζώνη τού 24ώρου.
Η πιο χαύνα και μεταιχμιακή τηλεοπτική ζώνη.
Σύμφωνοι,
συνιστά αυταπάρνηση εκ μέρους τής Τατιάνας
να μη θέλει -όπως η ίδια εδήλωσε- να συμπίπτει χρονικώς με τον σύζυγό της,
όμως συνάμα η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτελεί και καραμπινάτη απληστία,
καθώς μετατρέπει την Τηλεόραση σε «οικογενειακή υπόθεση».
Όταν -ιδίως όπως έχει δομηθεί η φετινή σεζόν-
υπάρχει από το πρωΐ καταιγισμός ενημέρωσης σε σχεδόν όλα τα κανάλια
και άπασες οι ειδήσεις καταλήγουν να είναι αναμασήματα,
όταν από τις 6 ξεκινάει ο απογευματινός-βραδινός μαραθώνιος με τα δελτία,
ποιος θα αφιερώσει δύο ολόκληρες ώρες για να παρακολουθήσει το «Power Talk»;

Προσωπικώς, εκ τής κοσμοθεωρίας μου,
αρνούμαι διαχρονικώς να αντιμετωπίζω ως πανάκεια τις «Μετρήσεις Τηλεθέασης»
(εξ ου και μισώ τον όρο «Νούμερα»),
καθώς υπάρχουν εξαιρετικές εκπομπές στην Ελληνική Τηλεόραση,
που έχουν ελάχιστη θεαματικότητα αλλά συνεισφέρουν στο «Ευ Ζην»
(σάς παραπέμπω στο «Κανάλι τής Βουλής» και ενδεικτικώς αναφέρω..:
«Σε προσκυνώ, Γλώσσα», «Βιβλιοβούλιο», «Ο Λόγος τής Γραφής»,
«Φοιτητιβίσματα», «Συνάντηση», «Αστικό Τοπίο», «Λόγω Τέχνης»).
Εν προκειμένω, όμως,
ο καταποντισμός τού «Power Talk» στους σχετικούς πίνακες,
περιγράφει απολύτως τις καταστροφικές επιλογές των δήθεν ειδημόνων.
Όταν φτάνεις να καταγράψεις 0,1% ως τηλεθέαση 15λεπτου
-δηλαδή, σε απλά Ελληνικά, σε βλέπει ένας στους χίλιους τηλεθεατές-
πρέπει να εξοστρακιστείς διά βίου από τη χρυσοπληρωμένη θεσούλα σου.

Η Τατιάνα Στεφανίδου -όπως και τα ακριβοθώρητα στελέχη τού «Σκάϊ»-
επεχείρησε να πουλήσει καθρεφτάκια σε ιθαγενείς μα απέτυχε παταγωδώς.
Τι αν διαθέτει πάνω από τριάντα χρόνια τηλεοπτικής εμπειρίας,
απέδειξε ότι παραμένει προσκολλημένη σε παλαιομοδίτικες συνταγούλες
που ζέχνουν πτωματική μικροαστίλα (βλέπε: «κοινό στο στούντιο»)
και σε παντελώς ανέμπνευστες επιφάσεις αλληλεπίδρασης
που αποτελούν διακωμώδηση των διαδικτυακών εφαρμογών.
Διόλου τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι,
ανατρέχοντας η παρουσιάστρια στο παρελθόν της,
είπε να ακολουθήσει -σε light εκδοχή- την πεπατημένη που είχε χαράξει το 2018
με την αλήστου μνήμης ψηφοφορία για τη δολοφονία τού Ζακ Κωστόπουλου
και έτσι απευθύνει σαχλά-τσαπατσούλικα ερωτήματα στους πολίτες,
αδιαφορώντας για τη γνώμη τους και επαιτώντας για τη συμμετοχή τους.
Οποία σύμπτωσις (not),
και εκείνη η εκπομπή -με τον ουδόλως τυχαίο, λαϊκίστικο τίτλο «Μαζί σου»-
προβαλλόταν από την ίδια «φιλόξενη» συχνότητα.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, καθίσταται πασίδηλο ότι πλησιάζει πια το τηλεοπτικό τέλος…
Η Τατιάνα Στεφανίδου έστειλε το 2007 ενεργούμενο τής εκπομπής «Αξίζει να το δεις»,
να ψάξει τα σκουπίδια τής Ελένης Μενεγάκη.
Η Τατιάνα Στεφανίδου είχε κάποτε την απόπατη αναξιοπρέπεια
να ενσαρκώσει κυριολεκτικώς το «Ρεπορτάζ για τα Σκουπίδια».
Η Τατιάνα Στεφανίδου καλείται τώρα να αντιμετωπίσει το παρελθόν της
και τα αναπόφευκτα συμπαρομαρτούντα του,
τα οποία έχουν εγγραφεί ανεξιτήλως στο Συλλογικό Υποσυνείδητο
και συχνά επανέρχονται στην επιφάνεια υπό νεμεσική μορφή.

Η Τατιάνα Στεφανίδου, η πάλαι ποτέ μαγνητική παρουσιάστρια,
είχε ανέκαθεν μία ακαταπολέμητη ροπή στη Φτήνια.
Σέβομαι αυτήν τη ροπή
-πόσω μάλλον, (ότ)αν πρόκειται για ορμεμφυτική και φροϊδική συνθήκη-
αλλά δεν σέβομαι ότι το «Σύστημα» που έχει τη Στεφανίδου ως μία από τις «σημαίες» του,
πλασάρει διαχρονικώς τη Φτήνια ως «Πολυτέλεια».

«Power Talk».
Πολυτέλεια με Άρωμα Σκουπιδότοπου.
ΑΥΛΑΙΑ.

Ο Υπο-Κοσμικός
(«Χ»: @Ypokosmikos
https://x.com/Ypokosmikos)

 https://www.zougla.gr/media/i-epistrofi-katastrofi-tis-tatianas-stefanidou/