Δευτέρα, Οκτωβρίου 6

Ο άνθρωπος πεθαίνει, και εμείς ως παθητικοί θεατές, συνεχίζουμε ...παγιδευμένοι σε κάτι για μένα ακατανόητο.

 Μάρω Βαμβουνάκη

Η περιπέτεια του Πάνου Ρούτσι είναι ένα σφίξιμο στην ψυχή μας όσο διαρκεί. Στη μέση της Αθήνας, στη μέση της χώρας, ένας συμπαθέστατος, ορφανεμένος από παιδί, τίμιος άνδρας λιώνει μέρα τη μέρα με ένα αναπάντητο δίκαιο αίτημα στα χέρια του.
Κι εμείς σαν λαλίστατος αλλά άπρακτος χορός τον παρακολουθούμε...
Δεν υποφέρεται αυτή η πορεία θανάτου μπροστά στα μάτια μας!
Όταν κάποιος κάνει απόπειρα αυτοκτονίας π.χ. από ταράτσα, ορμούν να τον σώσουν γείτονες, ένστολοι, ψυχολόγοι. Τώρα ποιος πράττει κάτι ουσιαστικό να σταματήσει αυτό το είδος αυτοκτονίας μπροστά μας; Και να ήταν άδικο ή παράλογο το αίτημά του... Ειλικρινά δεν το χωρά ο νους μου αυτό που εκτυλίσσεται. Και ο ίδιος, και εμείς οι παθητικοί θεατές, συνεχίζουμε παγιδευμένοι σε κάτι για μένα ακατανόητο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .