Δευτέρα, Οκτωβρίου 20

Το Κράτος Δικαίου αγνοείται και τα εγκλήματα κουκουλωμένα και ατιμώρητα. Εμείς εκεί, ατάραχοι, με μια διαδήλωση για τα θύματα των Τεμπών ξεπλύναμε συνείδηση.

Γεμίσαμε άχρηστα χαρτιά, ψεύτικα κοστούμια και πουκάμισα αδειανά. Πολιτικούς απατεώνες που έχουν φτιάξει οικοσύστημα αχρήστων, ανήμπορων, παρασίτων και ληστών που δεν υπάγονται, πια, στην δικαιοδοσία του Κράτους γιατί είναι οι ίδιοι το «κράτος».
Το 70% των πολιτών δεν βγάζουν τον μήνα.
Το 13ωρο έγινε νόμιμο από την μπροστινή πόρτα, αν και υπήρχε εδώ και δύο-τρία χρόνια στα μουλωχτά.
Το νοίκι ή η δόση του στεγαστικού αναλογούν στο 60% του οποιουδήποτε μισθού.
Τα 500.000 νέα παιδιά που απέμειναν στην Χώρα πάνε για δουλειά σε γραφεία-κάτεργα για κάτω από 900 ευρώ, εκτός από τα ευλογημένα των κρετίνων που κατοικούν το οικοσύστημα της διαφθοράς, που παίρνουν και 2 και 3 χιλιάρικα τον μήνα.
Τα μεγαλώνουμε, τα σπουδάζουμε και τα παραδίδουμε στην πανούκλα του νεοφιλελευθερισμού και αντί να ξεσηκωθούμε να πάμε για εκεί που ξέρουμε καλά πως υποφέρουν, να πάμε να ζητήσουμε τον λόγο, αναρωτιόμαστε τι έχουν τα παιδιά και δεν παντρεύονται και δεν κάνουν οικογένειες.
Αυτοί ακριβώς οι γονείς είμαστε. Ντροπή μας.
Που πιστεύουν ότι θα πέσει από τον ουρανό η σωτηρία.
Το Κράτος Δικαίου αγνοείται και τα εγκλήματα κουκουλωμένα και ατιμώρητα. Εμείς εκεί, ατάραχοι, με μια διαδήλωση για τα θύματα των Τεμπών ξεπλύναμε συνείδηση. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας πεθαίνουν σε ράντζα το 2025 και το 7% των ανθρώπων δεν έχει λεφτά να φάει. Ντροπή μας.
Στα προοδευτικά κόμματα μούχλα κι αράχνες πάνε κι έρχονται σε διαδρόμους και ο χρόνος περνά και χάνεται «μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες».
Έχουμε απέναντί το Τέρας και προσέχουμε μην το πούμε Τέρας και μας παρεξηγήσουν. Κομψοί στα λόγια και «εσωτερικά ανήσυχοι» μέχρι να γίνουν οι «διευθετήσεις» που θα ενώσουν θραύσματα που προέκυψαν από αυτοανατίναξη.
Μπερδεύτηκαν τα κράτη με τα ψευδοκράτη και γίναν όλα πρόσφορα και ανεκτά, τα δικασμένα και καταδικασμένα από την ηθική. Ντροπή μας.
Ο χρόνος και το οξυγόνο τελειώνουν. Μια κοινωνία στον αναπνευστήρα και η χύτρα βράζει, όσο εμείς αναρωτιόμαστε μήπως θα ήταν καλύτερο το φαγητό να έχει λιγότερο ή περισσότερο αλάτι.
Η μισή κοινωνία κατασχεμένη, άφραγκη και απροστάτευτη από τα κοράκια και αντί να βγούμε για κυνήγι κορακιών αράζουμε τηλεόραση να βλέπουμε άδεια έδρανα στην Βουλή και την δημοκρατία να ξεπέφτει σε ζωντανή μετάδοση. Ντροπή μας.
Το «τικ- τακ» που ακούγεται δεν είναι ρολόι. Το ξυπνητήρι χτύπησε και δεν το ακούσαμε. Γυρίσαμε πλευρό. Είναι η βόμβα της απελπισίας που θα σκάσει όσο εμείς περιμένουμε να περπατήσει η ευθύνη μας και να καβαλήσει άλλη πλάτη.
Σε λίγο η κοινωνία, με μπροστάρη τα παιδιά μας που τα παρατήσαμε στα νύχια των επιτήδειων, θα κάνει ΜΠΑΜ και θα πάει να ορκίσει Πρωθυπουργό όποιον βρει μπροστά της και θα χτυπάει τα κουδούνια των σπιτιών ρωτώντας «μήπως είσαι πολιτικός μηχανικός;» γιατί ψάχνουμε Υπουργό Υποδομών και θα συνεχίσει μέχρι να φτιάξει και υπουργικό συμβούλιο υπό το κράτος της πεποίθησης ότι «χειρότερο να μας βρει δεν υπάρχει».
Ξεπέσαμε πολύ και άσχημα και η παρθενογένεση θα βγάλει κληρωτό και τέκνο της οργής του Αγνώστου Στρατιώτη που έπεσε υπέρ Πατρίδος ξεπουλημένης. Ντροπή μας.
Το κοινωνικό αίτημα είναι μια ΕΝΤΙΜΗ ΕΛΛΑΔΑ για να σωθεί η ελπίδα και να γίνουν τα ερείπια όμορφες ζωές.
Γιατί αν όχι η εντιμότητα, ποιο άλλο θεμέλιο υπάρχει όταν το πλιάτσικο έκλεψε τις ζωές μας και γκρέμισε τα πάντα;
Τα λοιπά, δημόσιες σχέσεις και καταφύγια απατεώνων που νομοθετούν επί χρόνια την ασυλία τους.
Όποιος το θέλει και όποιος το μπορεί ας το κάνει επιτέλους.
Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται και όποιος παίζει καθυστερήσεις δεν ταιριάζει στους καιρούς.
Πάμε να τραβήξουμε τα σωληνάκια.
Να μπλοκάρει η Ελλάδα να γίνει λαϊκός σεισμός, να κλείσουν οι δρόμοι για να μην περάσουν τα καμιόνια που μας πάνε για εκτέλεση.
Ντροπή μας ρε, ντροπή μας που βλέπουμε τα παιδιά μας και τους εαυτούς μας και τους γέρους μας να καίγονται σαν κεράκια στον βωμό κερδοσκόπων, κακοποιών και παρασίτων.
Αν δεν υπάρχει ένα στόμα να φωνάξει προσκλητήριο, αν δεν υπάρχει ένα κόμμα να φωνάξει θέλω και μπορώ, γράψτε τέλος.
Via: Καρδίτσα στα Άκρα-

Βασίλης Παλιουριώτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.

Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .