Οι άνθρωποι πλέον δεν σκέφτονται — αναπαράγουν
Γράφει ο Giwrgos Zwtos,
Όταν η Επιλογή Είναι Σύγχυση
Μπαίνεις σε ένα σούπερ μάρκετ. Έχεις μπροστά σου πενήντα διαφορετικές μάρκες δημητριακών. Ποιά θα πάρεις;
Λες ότι επιλέγεις ελεύθερα. Αλλά η επιλογή σου βασίζεται σε ό,τι είδες στην τηλεόραση, σε ό,τι σου είπε κάποιος φίλος, στο κουτί που σε τραβάει περισσότερο στο ράφι, σε ό,τι θυμάσαι από παιδί.
Πού είναι η ελευθερία εκεί;
Στην πραγματικότητα, απλά ανταποκρίνεσαι σε ένα σύνολο επιρροών.
Και μάλιστα κακών επιρροών ως επί το πλείστον! Δημητριακά πρωινού~Πως να ξεχωρίσετε τα υγιεινά από τα ανθυγιεινά
Σου λένε «μπορείς να διαλέξεις κόμμα». Σου δίνουν λίστες, προγράμματα, σημαίες, και σου λένε ότι η ψήφος σου είναι η φωνή σου.
Αλλά τα πρόσωπα είναι ήδη επιλεγμένα, οι κανόνες ήδη γραμμένοι, το σύστημα ίδιο. Το μόνο που αλλάζει είναι το χρώμα. Νιώθεις ότι επιλέγεις, αλλά στην ουσία κινείσαι μέσα σε προεπιλεγμένες διαδρομές.
Σου λένε «αγάπησε όποιον θέλεις». Κι εσύ νομίζεις πως διάλεξες.
Αλλά κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ότι αγαπάς εκείνον που ταιριάζει στις προσδοκίες σου, στο τι σου είπαν πως είναι “σωστό”, “όμορφο”, “καλό παιδί”.
Αν το ένστικτό σου σε πάει αλλού, θα αρχίσεις να ζυγίζεις: «Θα με καταλάβουν οι άλλοι; Θα έχω πρόβλημα; Θα αξίζει;» Δεν υπάρχει αθώα αγάπη εκεί, υπάρχει συναλλαγή με τον εαυτό σου.
Ακόμα και όταν λες: «Θα γίνω αυτός που θέλω εγώ», ποιος είναι αυτός ο “εγώ”;
Είναι το παιδί που ήθελε να γίνει ζωγράφος πριν του πουν πως “δε βγαίνει το ψωμί έτσι”; Είναι η εικόνα που κουβαλάς από το Instagram, από τις σειρές που βλέπεις, από το φόβο της αποτυχίας ή της μοναξιάς;
⸻
Η αληθινή ελευθερία δεν έχει επιλογές.
Είναι σαν το φως που μπαίνει από παντού χωρίς να ρωτά από πού να περάσει.
Όταν είσαι ξεκάθαρος, δεν επιλέγεις. Πας προς …επειδή βλέπεις.
Δεν αναρωτιέσαι αν θα στραφείς εδώ ή εκεί. Δεν συγκρίνεις. Δεν έχεις ερωτήματα. Δεν υπάρχει βάρος, δεν υπάρχει κριτήριο. Υπάρχει μόνο η κίνηση, η πράξη, η στιγμή.
Κι αυτό δεν είναι θεωρία — είναι παρατήρηση. Κοίτα και θα το δεις.
Οι επιλογές που έχουμε δεν είναι ούτε καν δικές μας επιλογές.
Όταν κάποιος λέει «εγώ έτσι πιστεύω», σχεδόν πάντα εννοεί «έτσι μου είπαν να πιστεύω και το αποδέχτηκα».
Αν τον ρωτήσεις «πώς έφτασες σε αυτό το συμπέρασμα;», συνήθως θα σου παραθέσει λέξεις άλλων: Ενός πατέρα, ενός καθηγητή, ενός “σοφού”, μιας παράδοσης ή μιας τηλεοπτικής εκπομπής.
Και θα το πιστεύει με πάθος, γιατί η δύναμη της επανάληψης είναι πιο ισχυρή από την αλήθεια.
«Οι άνθρωποι, δεν σκέφτονται — αναπαράγουν.
Όπως οι παπαγάλοι. Με στόμφο. Με πεποίθηση. Αλλά όχι από προσωπική κατανόηση. Απλώς, έτσι τους είπαν. Και τώρα λένε κι αυτοί.»
Πάρε για παράδειγμα τη φράση: «Πάντα υπάρχει επιλογή».
Ακούγεται όμορφα, ενθαρρυντικά. Μα είναι σαν να λέμε σε κάποιον που είναι κλειδωμένος σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα: «Διάλεξε ποιον τοίχο προτιμάς.» Δεν είναι ελευθερία, είναι αποδοχή εγκλωβισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .