Πήγε για φιγούρα, ή στρώνει χαλί για να μπει στη πολιτική;
Ο Γιάννης Μπέζος
τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται παντού ως ένας ιδιότυπος «διανοητικός φάρος»: η μετρημένη φωνή, η σωστή άποψη, ο άνθρωπος που «λέει αλήθειες». Στην πραγματικότητα αναμασάει κοινοτοπίες που λέγονται με βαρύγδουπο τρόπο ώστε να ψαρώσουν τον θεατή/ακροατή- εις μάτην. Προσωπικά τον βαριέμαι αφόρητα και δεν βρίσκω ότι έχει τη στόφα μεγάλου ηθοποιού. Για κάποιο ακατανόητο λόγο είναι δημοφιλής σε κάποιους. Εντάξει. Όμως όταν συνομιλεί με τον πρωθυπουργό της χώρας η αντιμετώπιση αλλάζει.
Αν η χώρα βρισκόταν σε μια εποχή ευημερίας, δικαιοσύνης, ελευθερίας, ακμής, με πρωθυπουργό έναν δημοφιλή ηγέτη, τότε η εμφάνιση Μπέζου δίπλα του θα ήταν απλώς ένα «πολιτιστικό» γεγονός.
Όταν όμως η κοινωνία στραγγαλίζεται από την ακρίβεια, όταν υπάρχει αίσθηση θεσμικής εκτροπής και αυταρχισμού, όταν η δημόσια ζωή παρακμάζει, όταν ο πρωθυπουργός ταπεινώνει και περιφρονεί με κάθε τρόπο τους πολίτες, τότε η παρουσία ενός καλλιτέχνη δίπλα του γίνεται πολιτική πράξη είτε το θέλει είτε όχι.
Ο Μπέζος δεν «έκανε μια κουβέντα».
Ο Μπέζος έγινε η βιτρίνα μιας διεφθαρμένης εξουσίας.
Κι όμως, κανένας Μπέζος δεν μπορεί να αλλάξει τη βία που νιώθουν οι πολίτες στη ζωή τους υπό τον Μητσοτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .