ΣΧΟΛΙΟ: ΑΦΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ, ΑΦΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΓΙΑ 99 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΜΑΣ ΑΦΟΥ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΕΚΑΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΤΩΡΑ ΑΝΟΙΞΕ ΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΙΘΑΚΗ....ΓΙΑ ΧΑΠΑΤΑ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑ ; ;
Του Απόστολου Αποστόλου*
Οι σωτήρες και πάλι μπροστά μας. Υπόσχονται νέα ταξίδια, νέες πολιτικές, νέες ιδέες. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς όλα όσα μας πλασάρουν ως νέα είναι παλιά, απλώς τα περνούν με λούστρο.
Έτσι ο κ. Τσίπρας στην παρουσία του βιβλίου του «Ιθάκη» αναφέρθηκε σε νέες εθνικές πυξίδες και συλλογικά οράματα αλλαγής.
Οι δείκτες όμως των εθνικών πυξίδων πάγωσαν για 99 χρόνια στο Υπερταμείο που μας έβαλε ο κ. Τσίπρας και τα οράματα έληξαν από το 2015 με το δημοψήφισμα.
Μας είπε λοιπόν, ο κ. Τσίπρας με πανπολιτικό οραματισμό ότι: «Μέσα από τη συμμετοχή του καθένα και της καθεμιάς, τις μικρές ή μεγάλες πρωτοβουλίες, να χτίσουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο κίνημα, ικανό να δώσει πολιτική υπόσταση στο πλειοψηφικό πια αίτημα: Δεν πάει άλλο! Μας αξίζει μια Ελλάδα καλύτερη!».
Ναι δεν πάει άλλο, αρκετά βουλιάξαμε στα ψέματα και οξειδωθήκαμε από τις πολιτικές υποσχέσεις, αλλά και «ενυπνιαστήκαμε» με δικαιολογίες και συμπορευτήκαμε με απριοριστικούς δογματισμούς της προόδου, σ’ όλα όμως τα παραπάνω συμμετείχε και ο κ. Τσίπρας, κάτι που θέλει να το ξεχάσουμε.
Τώρα ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται ως το «Άλλο». Ένα «Άλλο» που είναι όμως το ίδιο.
Στήνει τα νέα του δοξαστικά για να εξαπατήσει και πάλι τους αφελείς ψηφοφόρους.
Μεταμελημένος τώρα, αναζητά καινούργιο ρόλο σωτήρα, γιατί ο πρώτος πολιτικός του ρόλος κάηκε.
Έτσι, ενώ προσπάθησε να κακοποιήσει τη μνήμη με όσα έγραψε στα απομνημονεύματά του, εμφανίστηκε στην παρουσία του βιβλίου του, ως ο σωτήρας με καινούργιο πολύχρωμο χιτώνα από μετάξι και λινό και με νέα μάσκα.
Άφησε τις απλουστευτικές και σχηματοποιημένες εξηγήσεις του βιβλίου του και οραματίστηκε το μέλλον της χώρας με απαραμείωτο ενθουσιασμό.
Όλο το θέαμα αποτελούσε μια φτηνή σκηνή ενός ανθρώπου που προσπαθούσε να δείξει ότι θέλει να εξαργυρώσει την πρώτη του άτυχη θητεία με μια άλλη πιο τυχερή.
Γιατί στην πρώτη του θητεία ήταν το μεγάλο θύμα, όπως παρουσιάστηκε στο βιβλίο του «Ιθάκη».
Έτσι φυγοδικώντας από την ιστορία ψάχνει την ευκαιρία να μας δείξει ότι είναι ο νέος Κιγκιννάτος της εποχής μας.
Θηρεύει ελπίδες σπέρνοντας δικαιολογίες για μια ακόμη φορά. Ξέρει έτσι και αλλιώς ότι στην πολιτική αβιταμίνωσή μας όλα μπορούν να ξεχαστούν, ακόμη και η σφραγίδα της αποτυχίας να αποχρωματιστεί.
Πόσα εξάλλου πολιτικά βαμπίρ και πόσοι πολιτικοί δεινόσαυροι δεν βγήκαν από το μουσείο της πολιτικής παλαιοντολογίας και δεν διεκδίκησαν και πάλι εξουσία;
Εξάλλου ο κ. Τσίπρας τα περί επαναστάσεως πριν την εκλογή του ως πρωθυπουργός τα έθαψε, τις «τσάμπα μαγκιές» του τύπου εμείς θα κτυπάμε τα νταούλια και εκείνοι θα χορεύουν, τις έβαλε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Τώρα πια πάει στα ασφαλή, στα πεπατημένα.
Ο Κάφκα έγραφε ότι: «Οι επαναστάσεις εξατμίζονται γρήγορα και εκείνο που μένει είναι το δοχείο μιας νέας γραφειοκρατίας, μαζί με τις αλυσίδες της βασανισμένης ανθρωπότητας καθώς και τα υπουργικά έγγραφα».
Εκείνο όμως που εγείρει άφθονο γέλιο ήταν ότι, πολλοί από τους συνεργάτες του, τους οποίους και είχε χαρακτηρίσει ως ανίκανους, λίγους και επιπόλαιους παραβρέθηκαν στην παρουσία του βιβλίου του κ. Τσίπρα.
Όχι βέβαια για να ακούσουν τις γενικότητες που θα έλεγε, τις νέες υποσχέσεις που θα έδινε στον λαό και την απαίτησή του να εξαργυρώσει την πρώτη του ατυχία με άλλη ευκαιρία, αλλά ως προσκυνημένοι και επαγγελματίες της πολιτικής ψάχνοντας να βρουν μια θέση, ένα ρόλο γιατί είναι πλήρως εξαρτημένοι από την εξουσιοφρένεια.
Τους έστειλε λοιπόν ο κ. Τσίπρας να κάτσουν στα θεωρεία ως τιμωρημένοι (βλέπεται όταν αμφισβητείς τον αυτοκράτορα τότε η πράξη σου αυτή τελειώνει με τιμωρία) και εκείνοι χάριζαν αμήχανα χαμόγελα μπροστά στον φακό.
Τι εικόνα δούλου ήταν αυτή; Τι πολιτικός κατήφορος ήταν αυτός;
Άραγε τώρα πια μπορούν να εμπνεύσουν όλοι εκείνοι τους ψηφοφόρους τους;
Αυτή η εικόνα των πρώην συνεργατών του κ. Τσίπρα (οι οποίοι του είχαν ασκήσει και κάποια βελούδινη κριτική) στα θεωρεία ως βρεγμένες γάτες και από κάτω να ακούγονται οι ιαχές των συριζαίων κομματανθρώπων, ήταν τόσο ατιμωτική που θύμιζε τον Δημόκριτο με το «Σύες επί φορυτώ μαργαίνουσιν» και όμως δέχθηκαν τον ταπεινωτικό χλευασμό.
Τι μπορεί να σώσει αυτή τη χώρα;
Τι περίλυπη και οδυνηρή καρικατούρα έχει γίνει η πολιτική σ’ αυτόν τον τόπο;
*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οιοσδήποτε θίγεται από άρθρο ή σχόλιο που έχει αναρτηθεί στο oxafies.com , μπορεί να μας ενημερώσει, στο oxafies@gmail.com ώστε να το αφαιρέσουμε άμεσα. Ομοίως και για φωτογραφίες που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα.
Στo oxafies.com ακούγονται όλες οι απόψεις . Αυτό δε σημαίνει ότι τις υιοθετούμε η ότι συμπίπτουν με τις δικές μας .