Η τεχνική που υπόσχεται λιγότερο πόνο, μικρότερο κίνδυνο περιεγχειρητικών λοιμώξεων, γρηγορότερη αποκατάσταση και άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες!
Η χολή είναι ένα πεπτικό υγρό που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πέψη των τροφών και ιδιαίτερα των λιπών, ρέει δε από το ήπαρ (όπου και παράγεται) προς το έντερο διαμέσου ενός πόρου
(αυλού) του χοληδόχου πόρου, εξηγεί ο κύριος ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο σε σχήμα αχλαδιού που βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του ήπατος και έχει ως σκοπό την αποθήκευση και συμπύκνωση της παραγόμενης από το ήπαρ χολής. Μετά τη λήψη τροφής η χοληδόχος κύστη συσπάται και απελευθερώνει τη χολή στο έντερο.
Τι είναι η χολολιθίαση
Οι πέτρες στη χολή (χολολιθίαση) είναι η παθολογική κατάσταση δημιουργίας λίθων μέσα στην χοληδόχο κύστη. Η χολή είναι ένα πεπτικό υγρό που διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην πέψη των τροφών και ιδιαίτερα των λιπών, ρέει από το ήπαρ (όπου και παράγεται) προς το έντερο διαμέσου ενός πόρου (αυλού), του τουχοληδόχου πόρου. Μετά τη λήψη τροφής η χοληδόχος κύστη συσπάται και απελευθερώνει τη χολή στο έντερο.
Συμπτώματα χολολιθίασης
Η χολολιθίαση μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να συνοδεύεται από διάφορα συμπτώματα όπως:
- πόνο στο στομάχι και την άνω κοιλιά
- συχνά φουσκώματα μετά το φαγητό
- καούρες
- ναυτία
- ρεψίματα
- πικρό στόμα
- τάση για έμετο μετά από ένα βαρύ γεύμα
- πυρετό
- ίκτερο
- κολικούς
- ηλικία (η χολολιθίαση συναντάται περισσότερο σε άτομα προχωρημένης ηλικίας)
- φύλο (οι γυναίκες εμφανίζουν συχνότερα πέτρες στη χολή)
- παχυσαρκία
- αιμολυτικές αναιμίες - ίκτερος
- εγκυμοσύνη
- διάφορες νόσοι του εντέρου
- κακές διατροφικές συνήθειες (δίαιτα πλούσια σε θερμίδες, λίπη και χοληστερόλη)
- Εμπύημα της χοληδόχου κύστης (συλλογή πύου), οξεία κοιλία και περιτονίτιδα
- Σταδιακή αλλοίωση των τοιχωμάτων και δημιουργία περιτοναϊκών και εντερικών συμφύσεων
- Αποφρακτικό ίκτερο, με χαρακτηριστική κίτρινη χροιά του δέρματος και του λευκού μέρους των ματιών συνήθως με κνησμό (φαγούρα) σαν αποτέλεσμα των υψηλών επιπέδων της χολερυθρίνης στο αίμα
- οξεία παγκρεατίτιδα
- μηχανική απόφραξη του εντέρου (ειλεός εκ χολολίθου)
- οξεία χολαγγειίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή - βακτηριδιακή μόλυνση των χοληφόρων αγγείων εξαιτίας απόφραξης και στάσης της χολής
- ύπαρξη μεγάλων χολόλιθων και οι χρόνιες ή επαναλαμβανόμενες φλεγμονές έχουν συνδεθεί με την ανάπτυξη καρκίνου της χοληδόχου κύστης.
Η σύγχρονη αντιμετώπιση της χολολιθίασης
Παρά τις διάφορες συντηρητικές μεθόδους που εφαρμόστηκαν στο παρελθόν με φάρμακα από το στόμα, ή τη χρήση υπερήχων, η χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης μαζί με τους περιέχοντες λίθους αποτελεί τη μοναδική ριζική αποτελεσματική και ασφαλή θεραπεία.
Παλαιότερα, η επέμβαση γινόταν με την κλασική ανοιχτή χειρουργική μέθοδο. Απαιτούνται μια μεγάλη τομή στην άνω δεξιά κοιλιά μήκους 15-20εκ. η οποία συνοδεύονταν από σημαντικό μετεγχειρητικό πόνο και απαιτούνταν η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο για 4-7 ημέρες.
Σήμερα Χολοκυστεκτομή διενεργείται λαπαροσκοπικά. Μέσω τειών ή τεσσάρων μικρών τομών μήκους 0,5-1εκ. διαμέσου τον οποίων εισάγονται μια ειδική κάμερα (λαπαροσκόπιο) και ειδικά χειρουργικά εργαλεία, με τα οποία γίνεται δυνατή η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Για να πραγματοποιηθεί η επέμβαση διοχετεύεται εντός της κοιλίας αέριο (CO2), ώστε αυτή να διαταθεί και να προσφέρει στον χειρουργό την απαιτούμενη ορατότητα στην περιοχή της επέμβασης. Η Mini λαπαροσκοπική επέμβαση διενεργείται με καόμη μικρότερες οπές εξασφαλίζοντας ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα.
Η λαπαροσκοπική χειρουργική αποτελεί πραγματική επανάσταση στην ιατρική προσφέροντας σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με την κλασική ανοικτή χειρουργική επέμβαση:
Λιγότερο πόνο για τον ασθενή μετά την χειρουργική επέμβαση.
- Γρηγορότερη αποκατάσταση.
- Άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.
- Μικρότερο κίνδυνο περιεγχειρητικών λοιμώξεων.
- Έλεγχο ολόκληρης της κοιλίας.
Η αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως δεν έχει καμία σημαντική επίπτωση στην λειτουργία του μηχανισμού της πέψης. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποβληθεί σε χολοκυστεκτομή χωρίς προβλήματα. Παρόλα αυτά σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθούν περιορισμένου βαθμού διαιτητικές τροποποιήσεις.
Σημαντικό είναι ότι αυτά τα οφέλη συνδυάζονται, στις περισσότερες περιπτώσεις, με εφάμιλλο ή και καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η τεχνική αυτή, βέβαια, πέρα από τον ειδικό εξοπλισμό, απαιτεί και την ύπαρξη εξειδικευμένου σ' αυτή χειρουργού.
