του ΚΚ2.
Επειδή ήδη ακούω τις τελευταίες μέρες κάτι αστείους να προτείνουν «covert/ black ops behind the enemy lines» για την απελευθέρωση των αιχμαλώτων που ναι, αν είναι καλοσχεδιασμένη μπορεί και να πετύχει όσο τους έχουν αιχμαλώτους στην Αδριανούπολη και δεν τους πάνε βαθειά στην ενδοχώρα, πες ότι το κάναμε. Και μετά;
Επιτρέψτε μου να σας εκμυστηρευτώ κάτι:
Θυμάμαι λοιπόν πριν πολλά χρόνια, εκεί, γύρω στο 2010 λίγο μετά την παροιμιώδη εμφάνιση του Γιώργου Παπανδρέου στο Καστελόριζο (που όποιος και να ήταν στη θέση του και έλεγε αυτά που είπε τα ίδια θα άκουγε με αυτά που άκουσε μετά) και την αναγγελία των πρώτων περικοπών της 13ης σύνταξης κλπ, που κάποιος με ρώτησε «τι προβλέπω να γίνει». Η απάντησή μου ήταν ανησυχητικά άμεση και κάθετη, σαν την αυτόματη ομιλία των δαιμονισμένων σε ταινίες θρησκευτικού τρόμου:
-«Μπαίνουμε σε μεγάλες περιπέτειες. Φοβάμαι εθνική καταστροφή και απώλεια εθνικού εδάφους». Φυσικά οι παρευρισκόμενοι -όσοι με έπαιρναν στα σοβαρά- με ρωτούσαν γιατί είμαι τόσο απαισιόδοξος. Μου πήρε καιρό να εκλογικεύσω αυτή την απάντηση, και η αιτιολογία, την οποία και επαναλάμβανα, ιδίως από το 2012, τότε που φαινόταν ότι το ετερόκλητο τσιρκοειδές σύμφυρμα -χαριστική βολή- ανέρχονταν προς την εξουσία, ήταν η εξής:
-«Η καταστροφή θα επέλθει διότι δεν έχουμε τις πολιτισμικές και θεσμικές υποδομές να αντέξουμε μια μεγάλη κρίση σαν και αυτή. Με το που θα δυσκολέψουν τα πράγματα, θα καταρρεύσουν οι συνεκτικοί αρμοί του κράτους, η ήδη διαβρωμένη Ελληνική κοινωνία θα γίνει πιο ευάλωτη στις σειρήνες του κακού της εαυτού, θα διχαστεί, δε θα υπάρχουν πόροι να συντηρηθεί ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας. Κάτι που δε θα περάσει απαρατήρητο σε οποιοδήποτε καραδοκούντα εξωτερικό εχθρό. Και φυσικά, από πλευράς πόρων αποστραγγισμένοι, θεσμικά ανοχύρωτοι, πολιτισμικά πρωτόγονοι και με μηδέν υγιές εθνικό φρόνημα, θα καταρρεύσουμε απέναντι στην ωμή δύναμη και αποφασιστικότητα του πρώτου τυχόν αποφασισμένου και αριθμητικά έστω υπέρτερου επιβουλέα». Αυτά το 2010.
Γιατί; θα με ρωτήσετε. Διότι για να υπάρχει διάθεση υπεράσπισης του εθνικού εδάφους, πρέπει να υπάρχει υγιές εθνικό φρόνημα.
Υγιές εθνικό φρόνημα πρώτα απ’ όλα δημιουργείται από μια θεσμικά σωστή πατρίδα που αποτελεί υγιή πλατφόρμα για αξιοπρεπή και αξιοκρατική κοινωνική άμιλλα και επιβράβευση της -ναι- αριστείας. Που δεν προδίδει, δεν απογοητεύει και δε διώχνει τα καλύτερα παιδιά της στο εξωτερικό οπότε και -λογικό- δεν θα τα έχει κοντά της όταν θα τα έχει ανάγκη.
Υγιές εθνικό φρόνημα σημαίνει παιδεία και επίγνωση του τι κληρονόμησαν οι νέες γενεές από τις παλαιότερες και όχι πολιτισμικό σφετερισμό από δίποδα που νομίζουν ότι τους χρωστάει η ανθρωπότητα μετά από 1600 χρόνια απουσίας του Ελληνισμού από το δυτικό πολιτισμικό γίγνεσθαι. Όπου μερικοί λαμπροί επιστήμονες στο εξωτερικό και δυο νόμπελ σε 100 χρόνια δεν εξισορροπούν δεκαετίες λυσσαλέας εχθρότητας και μίσους προς τον διπλανό καλύτερο και τίμιο προκομμένο αγωνιστή της ζωής. Μιλάμε για Παιδεία που προειδοποιεί χωρίς ούτε να φανατίζει αλλά ούτε και να εφησυχάζει άγουρες ψυχές για τους διαχρονικά υπάρχοντες εθνικούς κινδύνους.
Υγιές εθνικό φρόνημα σημαίνει ένοπλες δυνάμεις όπου ΟΛΟΙ είναι επαγγελματίες από την κορυφή ως τη βάση και όχι να περιμένει μια Ελλάδα ολόκληρη που ψηφίζει αυτούς που ψηφίζει επί δεκαετίες, να τη σώσουν μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες φιλότιμα και αξιόμαχα σε πείσμα των καιρών, κυρίως επαγγελματικά στελέχη -όσα έχουν απομείνει- σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Που δεν περιμένει κάποιοι πιλοτοι και «κομμάντα» (και άλλοι μη εξαιρετέοι) να κάνουν τα «μαγικά τους» από το πουθενά χωρίς ηγεσία και να σταματήσουν σαφέστατα υπεράριθμες συντεταγμένες στρατιωτικές μονάδες με εκπαίδευση ΝΑΤΟ, αν ο μη γένοιτο. Ενώ οι υπόλοιποι θα παρακολουθούν τον πόλεμο από τις smart οθόνες.
Η προετοιμασία έπρεπε να είναι δεκαετιών και να έχει γίνει από πριν. Τώρα, ας κοιτάξουμε να αποφύγουμε την εθνική καταστροφή και ήττα, ας πάρουμε τα «παιδιά μας» πίσω και έχουμε(;) καιρό για τα υπόλοιπα.
ΚΚ2