Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από δέκα χρόνια, στις 23 Απρίλη του 2010...
του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
Ηταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο, επιλέγοντας για φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των μνημονίων.
Ηταν τότε που η εγχώρια πλουτοκρατία έθετε σε εφαρμογή το σχέδιό της για τη μετακύλιση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης, της δικής της κρίσης, πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Οπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού που συνεχίζονται
ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν, έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες...
ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν, έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες...
Μας είπαν όμως και μια αλήθεια:
«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό», ήταν τα λόγια του Παπανδρέου τότε.
Πράγματι. Αλλά με την εξής διαφορά: Για τον Οδυσσέα υπήρξε Ιθάκη. Για τον ελληνικό λαό υπάρχει μια αέναη «Οδύσσεια». Δεν υπάρχει Ιθάκη. Υπάρχουν μόνο Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες.
Κάντε υπομονή, λένε οι κυβερνώντες από Παπανδρέου και Παπαδήμο, μέχρι Σαμαρά, Βενιζέλο,Τσίπρα, και Μητσοτάκη : Ζήστε χωρίς μισθούς, χωρίς συντάξεις, χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς ελπίδα, και εκεί κατά το 20100, το χρέος, που αυτοί το δημιούργησαν
(και που εμείς βάσει των δανειακών συμβάσεων θα το πληρώνουμε σε 100 χρόνια !)
θα ξαναπάει στο 125% του ΑΕΠ!
Προσέξτε, δηλαδή, τι μας λένε:
Οτι
ο ελληνικός λαός - αν και εφόσον «όλα πάνε καλά» - εκείνο που έχει να
περιμένει στα δέκα χρόνια από το διάγγελμα του Παπανδρέου, είναι ότι οι
«σωτήρες» θα τον έχουν ξαναγυρίσει στην ίδια θέση που ήταν το 2010! Στην
ίδια κατάσταση!
Προσέξτε:
Μετά από τόσα μνημόνια, τόσους
εφαρμοστικούς, τόσα μεσοπρόθεσμα, τόσες περικοπές, τόσες κλοπές, τόσα
λουκέτα, τόση ανεργία, τόση δυστυχία, εκείνο που μας «υπόσχονται» είναι
ότι αφού θα μας έχουν λεηλατήσει, αφού θα μας έχουν εξαθλιώσει, αφού θα
μας έχουν μετατρέψει σε κανονικούς είλωτες, έτσι, λεηλατημένους,
εξαθλιωμένους και είλωτες, οι «σωτήρες» μας, αν κάτσουμε... ήσυχα, (και σίγουρα μέχρι το... 2042) θα μας έχουν οδηγήσει στο ίδιο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν τα μαρτύρια!
Αυτός
είναι ο λόγος που μας λένε ότι πρέπει να έχουμε... «υπομονή». Οτι
πρέπει να τους... δοξάζουμε. Να τους ανακηρύξουμε «ευεργέτες»: Επειδή
μας υπόσχονται ότι στις 23 Απρίλη του... 2020 (και σίγουρα μέχρι το...2042), θα μας έχουν γυρίσει στο... Καστελόριζο!
Μόνο
που αν τους επιτρέψουμε να συνεχίσουν το «έργο» τους ένα είναι απολύτως
βέβαιο: Εκείνο το μελλοντικό τους διάγγελμα (
του...2042), δεν θα είμαστε εδώ για να το απολαύσουμε. Γιατί στο μεταξύ
θα μας έχουν αφανίσει. Κι εμάς, και τα παιδιά μας, και το Καστελόριζο
και την Ελλάδα ολόκληρη.