Τελικά μας κοροϊδεύουν...

Η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έπεσε, αλλά αναγεννήθηκε και από τις στάχτες της. Τελικά αυτό μας έδειξε χθες ένας ανίκανος πρωθυπουργός, ανίκανος να διαχειριστεί ακόμα και την κατάσταση που επικρατεί μέσα στο κόμμα του,πόσο μάλλον την κατάσταση μιας ολόκληρης χώρας.

Και τώρα τι;
Μέσα από τον χαφιέ βλέποντας όλο αυτό το κωμικοτραγικό θέαμα ξέρουμε τι να περιμένουμε ακριβώς τις επόμενες μέρες.

Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης,τα κανάλια (στο μεγαλύτερο μέρος τους) εφημερίδες που εξαρτιώνται από την κυβέρνηση και ραδιόφωνο θα προσπαθήσουν να αντιστρέψουν το βαρύ κλίμα και σιγά σιγά -αλλά μεθοδικά- να μας πείσουν πως το απόλυτο τίποτα που θα κάνει ο παραδομένος στα ξένα συμφέροντα πρωθυπουργός θα είναι “ότι καλύτερο για την Ελλάδα”.Θα παρουσιάσουν εναν αδιαφορο και απόλυτα άστοχο ανασχηματισμό,την “λύση εξ ουρανού”,και θα προσπαθήσουν να πείσουν τον εξαπατημένο πολλακις λαό,οτι τα νέα πρόσωπα θα φέρουν νέες προσδοκίες και ελπίδες.

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η κυβέρνηση δεν θα αλλάξει ούτε και στο ελάχιστο, τα νέα πρόσωπα θα χαίρουν της απολυτής “εμπιστοσύνης” ενός Παπανδρέου που έχει αποδείξει αμέτρητες φορές ότι νοιάζεται για τα ευρωπαϊκά αφεντικά του και καθόλου για την ελλάδα και τους Ελληνες.

Το μνημόνιο θα ψηφιστεί αφού ο ανασχηματισμός θα λειτουργήσει για τους πράσινους βουλευτές ως η “κολυμπήθρα του σιλουαμ” και θα τους δώσει την αφορμή για να σώσουν τις θεσούλες τους, υπέρ-ψηφίζοντας το νέο μνημόνιο της ντροπής και όλα θα πάρουν τον τελικό-και δύστηχως χωρίς γυρισμό-δρόμο για όλους εμάς τους ελληνες.

Η μονή ελπίδα υπάρχει μόνο στον λαό,στους πολίτες αυτής της χώρας. Η ελπίδα να μην καταφέρουν οι πουλημένοι μεγαλοδημοσιογράφοι να “κοιμίσουν” τον λαό και να τον γυρίσουν από τις πλατείες όπου έχει πλέον βγει. Η μονή ελπίδα υπάρχει πλέον μόνο σε εμάς που καλούμαστε να παλέψουμε για το μέλλον, το δικό μας και των παιδιών μας χωρίς την παραμικρή βοήθεια. Τι περίεργο όμως...Γιατί εμείς οι ελληνες είμαστε μαθημένοι στα δύσκολα. Παλεύουμε καλύτερα με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο. Και έχουμε μάθει να βάζουμε τους προδότες εκεί που πραγματικά ανήκουν. Αργούμε αλλά όταν ξυπνάμε το κάνουμε για τα καλά...

Του Κώνσταντινου Δροσάκη