Σπύρος Κουβέλης στην Βουλή: «Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα ψήφιζα έναν τέτοιο προϋπολογισμό»

Στην ομιλία μου στη συνεδρίαση για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, είχα πει ότι η Ελλάδα ζει μια περίοδο πολεμου.

Δεχόμαστε επιθέσεις από αγορές, αμφισβήτηση θέσης σε ΕΕ και κεκτημένων όπως η συμμετοχη στο Ευρώ, αλλά και μια σειρά συνεπακόλουθων απειλών που μπορεί να μη γίνονται με την γνωστή έννοια του πολέμου, είναι όμως πολύ υπαρκτές και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την αδύναμη θέση στην οποία βρέθηκε η χώρα μας

Είχα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και είχα ζητήσει από τον νέο Πρωθυπουργό να κάνει ότι είναι αναγκαίο για να βγει η χώρα από το μάτι του κυκλώνα, και να σταθεροποιηθεί η θέση της

Αυτή η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μου επιτρέπει να αμφισβητήσω το αν μπορώ η όχι να ψηφίσω τον προϋπολογισμό.

Και εξηγούμαι:

Αν μεν η άρνηση ψήφου μπορούσε να οδηγήσει σε απόρριψη του, κάτι τέτοιο θα έφερνε τη χώρα σε επίπεδο τεράστιας ανασφάλειας, κλυδωνισμών, και κατά πάσα πιθανότητα φέρνοντας μας μπροστά στην τελευταία πράξη πριν την πτώχευση και την έξοδο από το ευρώ.

Αν πάλι η άρνηση ψήφου γινόταν – οπως θα μπορούσε να γίνει – εκ του ασφαλούς, γνωρίζοντας δηλαδή ότι έτσι κι αλλιώς ο προϋπολογισμός θα υπερψηφιστεί, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε – για να χρησιμοποιήσω ένα όρο που πρόσφατα εισήχθη στη βουλή – τζάμπα μαγκια. Κι εγώ τζάμπα μάγκας δεν θέλω να είμαι.

Όμως υπό κανονικές συνθήκες, ένα τέτοιο προϋπολογισμό δεν θα τον ψήφιζα. Και να σας πω γιατί:

Όχι μόνο γιατί περιλαμβάνει φορολογικά μέτρα που θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο την τρομακτικά δυσχερή θέση των μεσαίων και κατώτερων εισοδηματικών στρωμάτων της χώρας μας.

Ούτε μόνο γιατί κάτι τέτοιο επιτείνει τον ορατό κίνδυνο της κοινωνικής αναταραχής αλλά και της μαζικής εξόδου των ικανοτέρων νέων Ελλήνων για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον.

Ακόμη περισσότερο γιατί σε αυτόν τον προϋπολογισμό δεν βλέπω – περα από την εργώδη προσπάθεια αύξησης των εσόδων – να περιγραφεται καν ένα σχέδιο ουσιαστικής αναπτυξιακής πορείας της χώρας.

Στις σημερινές συνθήκες θα ηθελα ένα προϋπολογισμό που θέτει τις βάσεις για αξιοποίηση όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας, των φυσικών πόρων, ιδιαίτερα των ανανεώσιμων, του φυσικού κάλλους, της γεωγραφικής και γεωπολιτικής θεσης της, και φυσικά της δημιουργικότητας των Ελλήνων.

Που είναι όλα αυτά;

Η ανάπτυξη κυρίες και κύριοι συνάδελφοι δεν ερχεται αυτόματα απο την ενίσχυση της ρευστοτητας στην αγορά. Αν δεν υπάρχει αναπτυξιακό σχέδιο, το μόνο που αυτο πετυχαίνει ειναι να τονώσει την κατανάλωση, και όλοι ξέρουμε που μας οδήγησε αυτό.

Γι αυτό αντί να ακούμε την ίδια ιστορία που ακούμε εδώ και καιρό για τα δις που θα πέσουν από το ΕΣΠΑ στην αγορά, καλό θα ήταν να εξηγήσει ο αρμόδιος υπουργός το αναπτυξιακό σχέδιο που θα εξυπηρετήσει η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων.

Και μαζί με αυτό μια σειρά από άλλα αναπτυξιακά θέματα:

Να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το σχέδιο ανάπτυξης των Ενεργειακων δυνατοτήτων της Ελλάδας. Να δεσμευτούμε σε ένα ενεργειακό σχεδιασμό για τα επόμενα 10-15 χρόνια, ώστε να ξέρουμε τι επενδύσεις επιδιώκουμε και γιατί. Τέτοιο σχέδιο σήμερα δεν υπάρχει!Να εξηγήσουμε πως θα στρέψουμε τον πρωτογενή τομέα σε προϊόντα ποιότητας με σωστή πιστοποίηση, τυποποίηση και άνοιγμα στις διεθνείς αγορές.Να δώσουμε κίνητρα σε νέους να αναπτύξουν πρωτοβουλία – επιχειρηματικότητα, όχι απαραίτητα με μεγαλύτερη εκταμίευση πόρων και δανείων, μια σωστή υλοποίηση του JEREMIE είναι αρκετή γι αυτό.Χρειάζεται όμως να παρασχεθεί φορολογική και ασφαλιστική αμνηστία για 2-3 χρονια για νέες επιχειρήσεις και νέους επιχειρηματίες, μέχρι να σταθούν στα πόδια τους, με μεταγενέστερη εξόφληση των υποχρεώσεων. Χρειάζεται απλοποίηση της διαδικασίας. Χρειάζεται να εξετασουμε τη δυνατότητα χρηματοδότησης νέων επιχειρηματικών σχεδίων από ανέργους αντί για επίδομα ανεργίας.

Χρειάζεται επιτέλους να αξιοποιήσουμε την Ελληνική τεχνογνωσία. Γνωρίζετε ότι ένα Ελληνικό πρόγραμμα       που έχει βραβευτεί από την Ευρ. Επιτροπή με την ανώτατη διάκριση, το βραβείο DESCARTES για την τεχνολογία παραγωγής καύσιμου υδρογόνου από ηλιακή ενέργεια και διοξείδιο του άνθρακα, έχει κατασκευάσει την πιλοτική του μονάδα στην Ισπανία; Χρειάζεται να περιγράψουμε το τουριστικό μοντέλο που θέλουμε για την Ελλάδα, να σχεδιάσουμε τα έργα και τις επενδυτικές ευκαιρίες, όπως μαρίνες, θαλάσσια και καταδυτικά πάρκα, ορεινά θέρετρα και πολλά άλλα, και να προσεγγίσουμε επενδυτές, μια που ιδίως ο τουρισμός στην Ελλάδα είναι σίγουρη αξία.Η ναυτιλία, όπου είναι ανάγκη να προχωρήσουμε μαζί με άλλες παγκόσμιες δυνάμεις σε αυτό που είχαμε αναφέρει και ποτέ δεν κάναμε – ένα κέντρο παγκόσμιας πρωτοπορίας στην Ελλάδα σε θέματα ναυτιλίας – από εκπαίδευση και παραγωγή τεχνογνωσίας και νέας τεχνολογίας, μέχρι σχέδια αντιμετώπισης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη ναυτιλία – έτσι ώστε αντί να αποφεύγουμε το πρόβλημα να είμαστε μπροστά από τον ανταγωνισμό, σε ένα τομέα που με σωστές συμμαχίες μπορούμε να θέσουμε τους Όρους του παιχνιδιουΟικονομική διπλωματία: φεύγοντας από το ΥΠΕΞ άφησα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο με περιοχές και τομείς προτεραιότητας, που είχε την καθολικη αποδοχή όλων των εξαγωγικών φορείων της χώρας. Τι έγινε από τότε; Πως εφαρμόστηκε όταν η αρμόδια Γεν. Δ/νση στο ΥΠΕΞ είναι ακέφαλη εδώ και πολλούς μήνες; Μην κοροϊδευόμαστε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι με ευχάριστους μύθους, ότι οι εξαγωγές εκτοξεύτηκαν. Οι αξίες εκτοξεύτηκαν λόγω αύξησης των τιμών των αγαθών. Ψάξτε όμως να δείτε εάν οι ποσότητες εχουν αλλάξει σημαντικα. Η Ελλάδα μπόρεσε να διατηρήσει τη θέση της, αλλα χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια για να μπορέσει να διεκδικήσει νέες αγορές και να πείσει για την αξία των ελληνικών προϊόντων.

Θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε μια αναπτυξιακή προοπτική: στο πρόγραμμα Ήλιος, σχετικά με το οποίο έχω μιλήσει δημόσια και στο πρόσφατο παρελθόν.

Να προσθέσω εδώ ότι οι επιφυλάξεις που είχα αναφέρει σχετικά με την εφαρμοσιμότητα του προγράμματος σε σχέση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, επιβεβαιώθηκαν στην πρόσφατη, καλή συζήτηση που είχαμε σε επιτροπή της βουλής και από την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ, με τη διαβεβαίωση ότι λαμβάνονται πρωτοβουλίες για την επίλυση τους, και χαίρομαι γι αυτό.

Γι αυτό όμως θέλω να υπογραμμίσω την ανάγκη να ενημερώνονται οι πολίτες σε ρεαλιστική βαση, με πραγματικα δεδομένα, και όχι να γίνεται αναφορά σε επενδύσεις δισεκατομμυρίων, όταν ακόμη εκκρεμούν κεντρικότατα θέματα προς επίλυση για την υλοποιηση τους.

Όπως πληροφορούμαι, είναι προ των πυλών υπογραφή Μνημονίου κατανοησης με Ευρωπαϊκή χώρα για το σχέδιο αυτό. Στην επιτροπή είχα υποστηρίξει το να προχωρήσει με σωστό τρόπο μια τέτοια συμφωνία, θέλω σήμερα να διευκρινίσω ότι θεωρώ απολύτως απαραίτητες μια σειρά από προϋποθέσεις προκειμένου ένα τέτοιο μνημόνιο, να είναι επωφελές ΚΑΙ για την Ελλάδα, ώστε να μην υπάρξει εκχώρηση μελλοντικων προσόδων σε βαθμό μεγαλύτερο από όσο χρειάζεται.

Αναφέρω για παράδειγμα ότι:

Η αγοράστρια χώρα θα πρέπει να υποστηρίξει την ένταξη του συνόλου των υποδομών μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρ. αγορά, στα διευρωπαϊκά δίκτυα, με συνολική συγχρηματοδότηση από την ΕΕ. Οι δυο χώρες από κοινού θα επιδιώξουν την συνυπογραφεί/αποδοχη της διμερούς συμφωνίας από την Ευρ. Επιτροπή.Ισότιμο δικαίωμα πρέπει να δοθεί σε παραγωγούς συστημάτων ή ενέργειας από την Ελλάδα και την αγοράστρια χώρα να δραστηριοποιηθούν μέσα στο πλαίσιο της συμφωνίας

Για να μην αναλώσω το χρόνο με τεχνικά θέματα, καταθέτω στα πρακτικά συγκεκριμένες προτάσεις για την εξασφάλιση του μεγίστου οφέλους για την Ελλάδα.

Πιστεύω ότι αν αυτά δεν υπάρχουν, η συμφωνία για το πρόγραμμα Ήλιος θα πρέπει να επανεξεταστεί.

Πριν από 3 χρόνια έλεγα στη συζήτηση του προϋπολογισμού από τούτο το βήμα στην τότε κυβέρνηση ότι η πολιτική της θα οδηγήσει τη χώρα στους τοκογλύφους. Δυστυχώς δικαιώθηκα, και εγώ και όσοι το λέγαμε.

Σήμερα θέλω να υπογραμμίσω κάτι ακόμα σημαντικότερο: ότι αν δεν συνοδευτεί η πολιτική λιτότητας και δημοσιονομικής αυστηρότητας από ένα ξεκάθαρο, χαμηλού κόστους, αναπτυξιακό πρόγραμμα που δίνει αξία στους ελληνικούς πλουτοπαραγωγικούς πόρους, αλλά αντίθετα, μέσα στην αγωνία να τους «αξιοποιήσουμε» άμεσα για να συγκεντρώσουμε πόρους για το κλείσιμο της τρύπας του χρέους, παραχωρήσουμε σημαντικά, μακροχρόνια πλεονεκτήματα της Ελλάδας, πρακτικά βάζουμε τις βάσεις για την επόμενη χρεοκοπία της χώρας σε 20-30 χρόνια από σήμερα.

Ο προϋπολογισμός κυρίες και κύριοι δεν είναι ένα απλό λογιστικό πρόγραμμα. Είναι η βασική έκφραση της οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής της χώρας, και δεν μπορεί να υπάρχει a la carte, ακόμα κι από μια κυβέρνηση ειδικής αποστολής.

ΠΗΓΗ

http://udemand.wordpress.com/