Η «απειλή» του κ. Σαμαρά ή ψηφίζετε ή πάω σε εκλογές δεν είναι πολιτική παλικαριά. Ο βαρύς χειμώνας που έρχεται στην οικονομία, μετά τις γερμανικές εκλογές, επαναφέρει και επικίνδυνα βράχια πρόσκρουσης και τις ορέξεις των ομάδων των «δραχμολάγνων», των πνιγμένων δανειακά κρατικοδίαιτων, και των συνδεδεμένων μαζί τους «επαγγελματιών πολιτικών» για πλιάτσικο. Τίποτε απολύτως δεν είναι τυχαίο από όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό και στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο της πολιτικής και της οικονομίας, τόσο στην Αθήνα όσο και στις Βρυξέλλες.
Όλα έχουν τον λόγο τους.
Από την επίσκεψη του «φίλτατου» κ. Σόιμπλε μέχρι τα μασημένα λόγια της κ. Μερκελ για την γερμανική στάση σε σχέση με τις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας. Και από τα αναμασήματα του διεθνούς Τύπου και «σοφών» της οικονομίας για… ηθελημένη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ μέχρι και την (ασήμαντη) «άδεια» των δανειστών να μειώσουμε τον ΦΠΑ στα σουβλάκια…
Όλα έχουν την σημασία τους.
Οι δανειστές με πρωταγωνιστικό ρόλο αυτόν των Γερμανών τονίζουν ήδη την παρουσία τους κουνώντας μας το δάχτυλο και υποβαθμίζουν την κυριαρχία μας, επιτρέποντάς μας, επιδεικτικά και χατιρικά, να μειώσουμε τον ΦΠΑ στις ταβέρνες και τα σουβλατζίδικα… Γιατί είναι σχεδόν βέβαιοι (όπως και εμείς) ότι θα αποτύχουμε και σε αυτό το απλό πείραμα, οπότε θα αποδείξουν ξανά ότι δεν είμαστε σε θέση ούτε το δίκιο μας να διεκδικήσουμε ακόμη και σε αυτονόητες ανάγκες της οικονομίας.
Το Φθινόπωρο όμως, μέγα πεδίο μάχης και αιχμή του δόρατος θα είναι τα προαπαιτούμενα στα οποία θα προστεθεί και ο απολογισμός μας για τα αποτελέσματα από την διαχείριση των δόσεων που θα έχουμε εισπράξει μέχρι τότε.
Οι διαπραγματεύσεις και οι βέβαιες κόντρες που θα ακολουθήσουν θα δώσουν την αφορμή για ένα νέο γύρω ζυμώσεων με επίκεντρο την έξοδό μας από το ευρώ.
Ζυμώσεις (στημένες από τώρα) που βεβαίως θα είναι έξω από τις συζητήσεις με τους δανειστές, αλλά θα σχηματοποιούν μια αρνητική περιρρέουσα ατμόσφαιρα προς πάσα χρήση… από τα (διεθνή κυρίως) μέσα ενημέρωσης.
Και αυτό περιμένουν (από σήμερα) οι σπεκουλαδόροι της δραχμής, οι μεγάλοι φοροφυγάδες, οι μεγαλοκαταθέτες του εξωτερικού και οι συνδεδεμένοι μαζί τους όμιλοι που τροφοδοτούν (με τους ινστρούχτορές τους από τον χώρο της πολιτικής της «επιστήμης» και των «τεχνοκρατών») την ιδέα της… λαϊκής απελευθέρωσης και της ανασυγκρότησης της χώρας με την έξοδο από τα δεσμά του ευρώ και της ευρωζώνης.
Στην ίδια κατεύθυνση ενορχηστρώνονται (από σήμερα), με κλιμακούμενες πρωτοβουλίες, ανοίγματα συγκεκριμένων ομάδων και της επιχειρηματικής κοινότητας προς στον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά προς τον κ. Αλέξη Τσίπρα, προσφέροντάς του δυνατότητες διαλόγου μαζί τους σε επίπεδο αριστερής νοοτροπίας και τακτικής.
Καθόλου τυχαία ή συμπτωματική δεν είναι και η εμφυλιοπολεμική ατμόσφαιρα που καλλιεργούν οι γνωστοί «επαγγελματίες επαναστάτες» που δήθεν κόπτονται και εκφράζουν την κοινωνική αγανάκτηση .
Στην πράξη βέβαια δείχνουν να εκφράζουν την αντίδρασή τους στην (απολύτως ορθή ) προσπάθεια του κ. Τσίπρα να τους συμμαζέψει, αφού τελικά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ φέρνουν σε δύσκολη θέση όσο αδυνατεί (ακόμη) να τους αποκηρύξει ευθέως.
Το κλίμα πάντως που δημιουργούν δεν περνάει απαρατήρητο ούτε μένει αναξιοποίητο από τα περιφερόμενα κοράκια της οικονομίας …
Με τους «επαγγελματίες επαναστάτες» λοιπόν στην μια πλευρά και στην άλλη τους μπρατσωμένους «επαγγελματίες πολιτικούς σωτήρες» που έστειλαν στην Βουλή απελπισμένοι και απερίσκεπτοι ψηφοφόροι, το καζάνι βράζει με τα «ξύλα που ρίχνουν στην φωτιά» και οι «δραχμολάγνοι», οι ριγμένοι κρατικοδίαιτοι κομπιναδόροι, και όσοι περιμένουν να ασελγήσουν επί του πτώματος που θα λέγεται η Ελλάς της δραχμής…
Είναι τα ίδια κοράκια και τα αρπακτικά που προσπαθούν από το 2007 και μετά να φέρουν την οικονομία στα μέτρα και στον έλεγχό τους. Η ανικανότητα όμως των κυβερνήσεων και όλων των μέχρι σήμερα πρωθυπουργών παρέδωσε την κυριαρχία της στους δανειστές και έτσι χάθηκαν και οι μηχανισμοί ελέγχου της.
Μοναδική ελπίδα τους πλέον η χρεοκοπία, που δεν σταμάτησε να είναι ορατή, ενώ παράλληλα τους ευνοεί και το γνωστό παλαιό σενάριο να οδηγηθεί η Ελλάδα σε ηθελημένη έξοδο από το ευρώ είτε λόγω της (δεδομένης) αδυναμίας πολιτικής συναίνεσης στην εφαρμογή των μνημονικών υποχρεώσεων, είτε λόγω βίαιας αντιμνημονιακής πολιτικής από μια κυβέρνηση που θα προκύψει σε πρόωρες εκλογές…
Αυτές τις εκλογές ψάχνουν οι συγκεκριμένοι εντός και εκτός Ελλάδος και Ευρώπης «σωτήρες» της χώρας και σε αυτές τις εκλογές τους παραπέμπει (κατά την γνώμη μου) και ο κ. Σαμαράς βλέποντας το χαλί που στρώνουν...