Σ'αναζητώ στη σκόνη του χρόνου...

Σε νοστάλγησε η ψυχή μου ..σε πεθύμησαν οι αισθήσεις μου... πάει καιρός, αλήθεια πόσος καιρός πέρασε που κρύφτηκες στη σκιά της σιωπής στη ρωγμή του άχρονου χρόνου...
Μου'λειψες...μου'λειψε η ανάσα σου, η ηχώ της φωνής σου...
Λαχτάρησε το είναι μου όλο τη παρουσία σου ...

και σ' αναζήτησα...Σ'αναζήτησα σε φως, και σκοτάδι,
σε πνοές ταξιδιάρικων ανέμων,  έψαξα να σε βρω σε 'κείνα τα δικά μας μαβιά ηλιοβασιλέματα, σε εκείνα τα γεμάτα νοσταλγία απόβραδα.... διασχίζοντας  πάντα τον ίδιο δρόμο, περπατώντας  στο ναρκοπέδιο των αναμνήσεων...

Μαρίζα Τσιτμή