Τετάρτη, Δεκεμβρίου 11

Ο πλούσιος και ο κλέφτης της διπλανής σου πόρτας



Ο εφοριακός θεωρεί φυσικό να διαθέτει Πόρσε 160.000 ευρώ. 
Η υπάλληλος του ΙΚΑ θεωρεί ότι δικαιούται βίλα 4 στρεμ. με ολυμπιακή πισίνα. 
Ο τελωνειακός δικαιούται σκάφος αναψυχής. 
Και ο συνδικαλιστής να ταξιδεύει οικογενειακώς με λεφτά της ΔΕΚΟ. 


Οι συγκεκριμένοι «πλούσιοι» είναι πέραν πάσης υποψίας γιατί υποβάλλουν δήλωση πόθεν έσχες... 
Και ο κ. Μητσοτάκης διερωτάται αν υπάρχουν κλέφτες κρατικοί υπάλληλοι.

Το τραγικό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ότι ανακαλύπτουμε κάτι που δεν ξέραμε για την λειτουργία του ελληνικού κράτους τρέφοντας στους κόλπους του σπείρες, μαφίες, εκβιαστές, προστάτες, λαθρέμπορους και πληρωμένους ελεγκτές.

Το τραγικό είναι ότι έπρεπε να φθάσει η χώρα σε κατάσταση πτώχευσης για να έλθουν όλα αυτά στην καθημερινή επιφάνεια.

Και, το χειρότερο, ότι σε πολιτικό επίπεδο οι πάντες «συνωμοτούν» τώρα πως θα τα καλύψουν και πως θα αφήσουν όλον αυτό τον κρατικό υπόκοσμο στην θέση του για να περνάνε εύκολα και τα ρουσφέτια των βουλευτών.

Ας δούμε όμως πως μεθοδεύεται πολιτικά όλο αυτό το σκηνικό κουκουλώματος του κρατικού υπόκοσμου όχι με πληροφορίες από  κάποιο δήθεν σκοτεινό παρασκήνιο αλλά μόνο με τα στοιχεία της επικαιρότητας της περιόδου της κρίσης.

Ξεκινώ από το λαθρεμπόριο καυσίμων που από το 1993 (που απελευθερώθηκαν οι τιμές) μέχρι το 2013 χάθηκαν 20 δισ. ευρώ από τα λαθραία αλλά συγκροτήθηκαν 12 Επιτροπές και Ομάδες Εργασίας να μελετήσουν το φαινόμενο...

Με αυτά τα λεφτά θα είχαν καλυφθεί οι ανάγκες που οδήγησαν στις περικοπές των συντάξεων.

Το 2008 λοιπόν, λίγο πριν την κρίση, η κυβέρνηση Καραμανλή ανέθεσε στην Επιτροπή Ανταγωνισμού να μελετήσει μέτρα πάταξης του λαθρεμπορίου καυσίμων δίδοντας βαρύτητα στις Τελωνειακές διαδικασίες.

Η Επιτροπή έκανε μια σοβαρή μελέτη και υπέδειξε συγκεκριμένα μέτρα για να μαζευτεί περίπου 1 δισ. ευρώ τον χρόνο.

Το 2013 η Βουλή εξετάζει ερωτήσεις βουλευτών για πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων ύψους 1,5 δισ. ευρώ...

Και ενώ οι όγκοι του λαθραίου ναυτιλιακού καυσίμου παραμένουν στο ύψος του... η μόνη «πάταξη» είναι η ενιαία τιμή στο πετρέλαιο με την επιδότηση θέρμανσης που βεβαίως ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοπεί.

Σημειώστε (ως παράδειγμα) ότι όσοι εντάχθηκαν στο πρόγραμμα εξοικονόμηση ενέργειας κατ οίκον περιμένουν περίπου ένα χρόνο τα λεφτά της επιδότησης.

Κάπως έτσι θα γίνει προσεχώς και με την θέρμανση.

Από το 1984 και μετά λειτουργούν στην Αττική κάπου 10.000 βιοτεχνίες και εργαστήρια παράνομα γιατί οι υπηρεσίες δεν ξέρουν... αν δικαιούνται άδειες.

Οι ελεγκτές των αρμοδίων υπηρεσιών πηγαινοέρχονται όμως για την καλημέρα τους...

Οι κρατικοί υπάλληλοι έχουν την υποχρέωση να υποβάλλουν κάθε χρόνο δήλωση πόθεν έσχες και το κάνουν κανονικότατα.

Την υποβάλλουν και υποτίθεται ότι κάποιος από τους εντεταλμένους την εξετάζει.

Στην συνέχεια την τροποποιούν και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα... Την τροποποίηση δεν την εξετάζει κανείς αλλά οι κρατικοί υπάλληλοι θεωρούν ότι όλα έχουν καλώς...

Το ενιαίο μισθολόγιο δεν εφαρμόζεται στις κρατικές επιχειρήσεις και οι κρατικοί υπάλληλοι των επιχειρήσεων αυτών παίρνουν ακόμη μέχρι και 15 μισθούς τον χρόνο.

Και αν τους πεις γιατί σου απαντάνε ότι δεν είμαστε κρατικές επιχειρήσεις επειδή έτσι μας είπε ο νομικός μας σύμβουλος...

Θα σου πουν ακόμη ότι είμαστε ΔΕΚΟ και οι 350.000 που απασχολούμαστε σε αυτές (συμπεριλαμβανομένων και των δημοτικών Εταιριών) δεν λεγόμαστε κρατικοί υπάλληλοι άρα δεν έχουμε καμιά σχέση με τους 800.000 μόνιμους και με σύμβαση του κράτους.

Τώρα πως γίνεται στις ΔΕΚΟ που είναι ιδιωτικές... να διορίζονται από τα κόμματα οι Διοικήσεις και οι υπάλληλοι (με σημειώματα προς τις κομματικές Διοικήσεις) είναι ένα «ανεξήγητο».
Την ίδια στιγμή οι εργάτες του ιδιωτικού τομέα δουλεύουν ανασφάλιστοι για 500 ευρώ και με 400 αν θέλουν ένσημα...

Ο κ. Δραγασάκης με χθεσινές του δηλώσεις αναρωτήθηκε γιατί το συνδικαλιστικό κίνημα δεν βλέπει ότι μπορεί να αναλάβει με αυτοδιαχείριση 1000 ανενεργές βιομηχανίες υπολογίζοντας και στην συμπαράσταση του κράτους όταν έλθει στην εξουσία η αριστερή κυβέρνηση του.

Εδώ απλώς υπενθυμίζω ότι οι 43 ανενεργές βιομηχανίες που δόθηκαν για αυτοδιαχείριση από τον Ανδρέα Παπανδρέου στις συντεχνίες το 1983 στοίχησαν στον ελληνικό λαό και στις κρατικές Τράπεζες 1 τρισ. δραχμές.

Οι 2000 απατεώνες κρατικοί υπάλληλοι που έχουν καταδικαστεί από τα ποινικά δικαστήρια βαπτίσθηκαν περίπου αντιστασιακοί και με τον τίτλο επίορκοι (που μόνο ορισμένοι αντιλαμβάνονται τι σημαίνει) χάνονται μέσα στο γενικότερο μπάχαλο που επικρατεί τώρα στις κρατικές υπηρεσίες.

Αλλά από χθες ο κ. Μητσοτάκης αναζητά τα εμβάσματα κρατικών υπάλληλων σε ξένες Τράπεζες γιατί ξαφνικά του ήρθαν περίεργες πληροφορίες...

Και στην ερώτηση για τις απολύσεις ο κ. Μητσοτάκης υπενθυμίζει απλώς την μνημονιακή μας υποχρέωση να φύγουν 25.000 κρατικοί υπάλληλοι ενώ παραπέμπει τον ερωτώντα στα περί κινητικότητας... 
Στις δε ερωτήσεις για μετακίνηση κρατικών υπαλλήλων από υπηρεσία σε υπηρεσία και από ΔΕΚΟ σε ΔΕΚΟ ή από Οργανισμό σε Οργανισμό (ώστε να χάνονται τα ίχνη και να εμφανίζονται μόνο οι μειώσεις από μια υπηρεσία και όχι οι αυξήσεις στην άλλη) οι απαντήσεις παραμένουν εδώ και τρία χρόνια συγκεχυμένες.



Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr 
 http://politika-gr.blogspot.gr/