Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας που βιώνουν έντονα το αίσθημα της μοναξιάς. Κανείς δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες και τα θέλω τους. Χάνουν την επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω τους.
Γιατί βιώνουν τα άτομα αυτά μοναξιά; Μπορούν να αξιοποιήσουν την μοναξιά τους δημιουργικά; Είναι γεγονός, πως κάποιες φορές οι άνθρωποι θα θέλανε να σταματήσει ο χρόνος και να δουν τη ζωή τους. Που βρίσκονται; Τι έχουν πετύχει μέχρι τώρα; Ποια είναι τα όνειρά τους; Οι άνθρωποι που είναι γύρω τους ενδιαφέρονται πραγματικά για εκείνους ή τους κρατάνε κοντά τους μόνο και μόνο να νιώθουν την ψευδαίσθηση ότι δεν είναι μόνοι;
Όταν αποσυνδέεται κανείς για κάποιες ώρες από τον κόσμο, συνδέεται με τον εαυτό του και την εσωτερική του σοφία. Συνηθισμένοι στο θόρυβο του κόσμου που όλα τα μπερδεύει, πολλοί φοβούνται να μείνουν με τον εαυτό τους. Για να αποφύγουν αυτή την εσωτερική συνάντηση, αναζητούν κάθε μέσο για να «ξεχαστούν» λιγάκι. Όμως, από τι θέλουν να ξεχαστούν; Υπάρχει κάτι που θα ΄πρεπε να φοβούνται;
Το ζητούμενο των ημερών αυτών είναι να μείνουμε μόνοι μας με τον εαυτό μας και να παρατηρήσουμε τους εαυτούς μας. Όμως, ο σκοπός είναι να εντοπίσουμε και τους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μας αλλά νιώθουν μοναξιά. Θα πρέπει να διακρίνουμε τη θλίψη τους και να απλώσουμε το χέρι μας. Να αναγνωρίσουμε την ανάγκη του για επικοινωνία και να σεβαστούμε το φόβο τους στην επανένταξη.
Ας είμαστε δίπλα τους λοιπόν τις ημέρες αυτές. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα. Ένα χάδι, ένα άγγιγμα, ένα ζεστό χαμόγελο αρκούν. Η μοναξιά είναι αφόρητη και ο άνθρωπος δεν την αντέχει. Είναι από τη φύση του κοινωνικό ον. Κανένας δεν μπορεί να μείνει μόνος του. Ακόμα, και οι ερημίτες συνομιλούν με το Θεό.
http://www.jenny.gr